Fractal

Το φθινοπωρινό σάουντρακ του Fractal

valadis

Ο Βαλάντης Τερζόπουλος (a.k.a. Electric Looser) έχει μεγάλη δισκοθήκη. Έχει χόμπυ τις βουτιές στις «λεπτομέρειες» της ποπ μουσικής. Αναπνέει  για τους μικρούς ή μεγάλους θριάμβους της. Του προτείναμε να μας προτείνει 20 τραγούδια που ακούγονται καλύτερα το Φθινόπωρο. Το έκανε. Και για κάθε ένα απ’ αυτά έγραψε και μια μικρή ιστορία. Από σήμερα και, τουλάχιστον, μέχρι ο χειμώνας να πάρει τα «πάνω» του το fractal δεν θα –  μόνο – διαβάζεται. Μπορεί και ν’ ακούγεται. Το Φθινοπωρινό μας σάουντρακ πάει κάπως έτσι…

 

 

 

1. Μάνος Χατζιδάκις – Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα

Τα σύννεφα πυκνά-πυκνά μαζεύονται κι απειλούν την ισορροπία
μου σ’ έναν αβέβαιο κόσμο.
Ας μπορούσα να τα σταματήσω…
Ας μπορούσα να διαφύγω μέσα από μια στενή λουρίδα ουρανού.
Που θα με πήγαινε και ποιον θα συναντούσα εκεί;
Όμως τα σύννεφα έχουν μαυρίσει
τον ορίζοντα, την πόλη, την καρδιά μου και κάθε ελπίδα έχει χαθεί.
Τα σύννεφα είναι κατάρα κι απειλή. Τα σύννεφα με σκεπάζουν. Κι είναι σιωπή.
Απ’ το «Το χαμόγελο της Τζοκόντας» Fontana 1965.

 

2. Milt Jackson – Autumn Leaves

Πρώτη φορά ακούγεται το 1945 με τον τίτλο «Les feuilles mortes» σε μουσική του Ούγγρου Γάλλου Joseph Kosma και στίχους του ποιητή Jacques Prévert και ένα χρόνο αργότερα στη ταινία του Marcel Carné «Les Portes de la nuit» σε σενάριο του Jacques Prévert με πρωταγωνιστή τον Yves Montand. Πρόκειται για ένα jazz standard που έχει διασκευαστεί άπειρες φορές. Εδώ μια εκτέλεση απ τον Milt Jackson απ τον δίσκο «Sings with the Enrico Intra Group» 1964 CBS.

 

3. Ella & Louis – Autumn in New York

Άλλο ένα jazz standard. Δημιουργός του κομματιού ο Vernon Duke για το μιούζικαλ «Thumbs Up!» που ανέβηκε στο Broadway τον Δεκέμβρη του 1937. Μέσα στις πάμπολλες διασκευές του «Autumn in New York» από Charlie Parker, Billie Holiday, Stan Kenton, Sarah Vaughan,Charles Mingus,Oscar Peterson,Sonny Stitt επιλέγω αυτή του Louis Armstrong με τη Ella Fitzgerald.

 

4. Billie Holiday – September song

Tο September Song πρωτοπαρουσιάστηκε στο σόου του 1939 Knickerbocker Holiday, ενώ οι δυο άλλες ταινίες που το χρησιμοποίησαν ήταν το September Affair και το Pepe. Αμέτρητες βέβαια είναι οι ερμηνείες που έγιναν κατά καιρούς στο τραγούδι. Πρόκειται για ένα από τα χαρισματικά τραγούδια που αναδεικνύει όσους το τραγουδούν χάρη στην πληρότητα της σύνθεσης του. Η ερμηνεία της Billie είναι βέβαια μια από αυτές που ξεχωρίζουν, όπως άλλωστε και όλα σχεδόν τα τραγούδια που ερμήνευε.

 

5. Don Byas – September in the Rain

Συνθέτες αυτού του τραγουδιού ήταν οι Al Dubin και Harry Warren. To «September In The Rain» έγινε γνωστό από δυο κινηματογραφικές ταινίες της εποχής, το Melody For Two, με πρωταγωνιστή τον τενόρο James Melton και το Stars Over Broadway. Στην ερμηνεία της ορχήστρας του Guy Lombardo, που χάρισε και τη μεγαλύτερη επιτυχία στο τραγούδι, τραγουδά ο αδελφός του Guy, Carmen, ο οποίος, εκτός από τραγουδιστής στην ορχήστρα, ήταν και ο βασικός σαξοφωνίστας. Επίσης, σ’ αυτόν οφείλονται πολλές από τις επιτυχημένες συνθέσεις τις ορχήστρας. Εδώ διασκευασμένο απ τον Don Byas.

 

6. Jimmy Reed – Little Rain

«A little rain fallin
a little clock keep away the time…»
Λέει ο Jimmy Reed μέσα απ το 45’s “Little Rain /Honey Where Are You Going? ” Vee-Jay 1957.

 

7. Etta James – Stormy Weather

Υπάρχουν μερικά τραγούδια που δεν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη δεκαετία, θα έλεγα ότι ανήκουν στην αιωνιότητα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το Stormy Weather, ένα από τα τραγούδια που αρνούνται να πεθάνουν και να πάψουν να έρχονται στη μνήμη. To Stormy Weather πρωτοκυκλοφόρησε το 1933 συνθέτες οι Harold Arlen και Τed Koehler. Από τις πολλές διασκευές που έγιναν στο τραγούδι ξεχώρισα αυτή με την αέρινη φωνή της Etta James «At Last!» Argo 1961.

 

8. Forminx – Our Last september

Αναμφίβολα ένα από τα στοιχεία που ανέδειξαν τους μυθικούς σήμερα Forminx σαν το συγκρότημα που έφερε την επανάσταση στην εγχώρια ποπ σκηνή, ήταν οι χαρισματικές φωνητικές δυνατότητες του Παπασταμάτη, οι οποίες χωρίς υπερβολή άγγιζαν τις αντίστοιχες διάσημων αμερικανών τραγουδιστών. Με το σύνολο αυτό ο ίδιος ξεκίνησε ουσιαστικά το ’62 την ένταξή του στο χώρο και τρία χρόνια αργότερα όταν εμφανίσθηκαν οι πρώτοι δίσκοι του γκρουπ, ο Παπασταμάτης απέκτησε μια ιδιαίτερη δημοτικότητα που τον έφερε στη κορυφή στα ανάλογα δημοψηφίσματα που οργάνωναν οι «Μοντέρνοι Ρυθμοί». Μάλιστα αρκετοί από τον κύκλο των θαυμαστών του αλλά και ο τύπος δεν δίστασαν να τον αποκαλέσουν ως τον έλληνα Frank Sinatra εντυπωσιασμένοι από την έξοχη τεχνική της ερμηνείας του. Με τη διάσπαση της ιστορικής μπάντας στις αρχές του ’66 ο Παπασταμάτης συνέχισε σαν αυτόνομο όνομα ενώ ορισμένα σχέδια για μία καριέρα στο εξωτερικό τελικά δεν θα υλοποιηθούν λόγω διαφόρων αιτιών. Δυστυχώς αυτή η σπάνια φωνή τελειώνει τον Ιούλιο του 2010.
Ο Τάσος Παπασταμάτης βρέθηκε νεκρός σε προχωρημένη σήψη στο διαμέρισμα του στη Πλατεία Βικτωρίας. Τα τελευταία είκοσι χρόνια είχε επιλέξει την πλήρη απομόνωση και πέθανε αβοήθητος.
Ο Βασίλης Μπακόπουλος κιθαρίστας των «The Forminx» είχε πει τότε .
– Ήταν πολύ υπερήφανος ο Τάσος και παρόλο το γεγονός ότι έτρωγε ένα γιαούρτι και ένα κομμάτι ψωμί δεν έλεγε κουβέντα σε κανένα μας. Σπάνια αποδέχονταν δωρεές και τα τελευταία χρόνια απέφευγε να σηκώνει ακόμα και το τηλέφωνο. Εγώ και τα άλλα μέλη του συγκροτήματος του είχαμε προτείνει να τον στηρίξουμε οικονομικά αλλά εκείνος ευγενικά αρνιόταν.

 

9. Κώστας Καρράς – Θυμήσου το Σεπτέμβρη

Κομμάτι από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Νοέλ Κάουαρντ που ανέβασε ο θίασος Λαμπέτη-Καρρά το 1967. Το κομμάτι κυκλοφόρησε στο 45’s «Ήρθες Αγάπη Μου / Θυμήσου Το Σεπτέμβρη» Zodiac 1967.

 

10. Γιοβάννα – Απόψε Βρέχει

Έξι μήνες μετά τη βράβευση του τραγουδιού «Τι κρίμα», με τη Γιοβάννα, που κέρδισαν το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ της Πολωνίας, έλαβαν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση από τη Σοβιετική Ένωση, να εμφανιστούν μαζί για μια σειρά από κονσέρτα. Το σημαντικότερο απ’ όλα ήταν ότι ο Μίμης θα διηύθυνε την Μπολσόια Φιλαρμόνικα, και η Γιοβάννα θα τραγουδούσε με τη συνοδεία αυτής της τεράστιας ορχήστρας. Αποδέχθηκαν με ενθουσιασμό την πρόσκληση και ταξίδεψαν για τη Ρωσία. Ο Μίμης, είχε ήδη στείλει σε παρτιτούρες όλα τα ελληνικά τραγούδια που θα έπαιζε η ορχήστρα. Στο πρώτο μέρος, θα υπήρχαν ακόμη τραγούδια του Κώστα Καπνίση και του Κώστα Γιαννίδη. Τα υπόλοιπα θα ήταν δικές του συνθέσεις. Πάντοτε οι Avant-premiere γίνονταν στη Yaroslawa.
Η Γιουροσλάβα, είναι ένα μεγάλο λιμάνι πάνω στον Βόλγα, το μεγάλο επίνειο της Μόσχας. Εκεί, τον περίμενε μια έκπληξη. Του έδωσε την μπαγκέτα του ο μαέστρος της συμφωνικής ορχήστρας για να κάνει πρόβα. (Αυτή την μπαγκέτα την κρατάει ακόμη και σήμερα, σαν ενθύμιο εκείνης της αξέχαστης εμπειρίας). Ανέβηκε λοιπόν στο πόντιουμ να διευθύνει. Οι μουσικοί, όμως, τον κοίταζαν με απορία. Τότε, ρώτησε τη διερμηνέα της αποστολής, γιατί τον κοιτούσαν έτσι.

– Μαέστρο, του απάντησε, απλώς περιμένουν να αρχίσετε.
– Ναι, μα κανείς δεν κοιτάζει τις παρτιτούρες του! είπε εκείνος.
– Αλίμονο, Μαέστρο μου, με την Μπολσόια Φιλαρμόνικα, παίζετε. Το ρεπερτόριο το ξέρουν απέξω.

Προσπάθησε να μη δείξει πραγματικά την έκπληξή του, γιατί αυτό σίγουρα δεν ήταν κάτι συνηθισμένο, για τα ελληνικά μουσικά δεδομένα. Οι εκτελέσεις ήταν ανεπανάληπτες. Και η επιτυχία των κονσέρτων τεράστια. Η Γιοβάννα έγινε η αγαπημένη τραγουδίστρια της Μόσχας, κι αργότερα όλης της Ρωσίας. Εκείνη την εποχή, το ελληνικό συγκρότημα ήταν μέσα στα τέσσερα σημαντικότερα καλλιτεχνικά δρώμενα της Ε.Σ.Σ.Δ.. ανάμεσα στην Ίμα Σουμάκ, τον Σαρλ Αζναβούρ και το θέατρο. Εμφανίστηκαν ακόμη και στο Ερμιτάζ. Τότε, τους έκαναν και πρόταση να ηχογραφήσουν έναν δίσκο με τη συμφωνική ορχήστρα της Μόσχας, και με ελληνικά τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και του Κώστα Καπνίση. Ο δίσκος αυτός, με τραγουδίστρια τη Γιοβάννα, έκανε ρεκόρ πωλήσεων ξένου δίσκου στη Ρωσία, αφού πούλησε δεκαέξι εκατομμύρια αντίτυπα. Η Γιοβάννα, τότε, έγινε η πιο δημοφιλής τραγουδίστρια σε όλη τη χώρα. Μέσα απ τον δίσκο «Μίμης Πλέσσας Γιοβάννα Κώστας Καπνίσης Συνοδεύει Συμφωνική Ορχήστρα Της Μόσχας – Γιοβάννα» Lyra 1990 το πανέμορφο «Απόψε Βρέχει».

 

11. Tom Waits – Rain Dogs

Γεννημένος στις 7 Δεκεμβρίου του 1949 στην Pomona της Καλιφόρνια. Συνθέτης τραγουδιστής (αργότερα ηθοποιός) με ιδιαιτέρα χαρίσματα , διαμόρφωσε το ξεχωριστό του στιλ χωνεύοντας επιρροές απ τους συνθέτες του Broadway, τους τραγουδιστές της jazz και τους συγγραφείς της Beat γενιάς. Το 1985 με την καθαριστική βοήθεια του Keith Richards δημιουργεί ένα από τα πιο ολοκληρωμένα άλμπουμ του με τίτλο «Rain Dogs» Island Records. Από ‘κει το ομότιτλο κομμάτι.

 

12. The Durutti Column – Never Known

Είναι ένας απ τους αγαπημένους μου δίσκους που συνήθως ακούω τέτοια εποχή. Ο δεύτερος δίσκος τους κυκλοφόρησε φθινόπωρο συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1981 με τον τίτλο «LC». Το «LC» είναι η συντομογραφία για το ιταλικό αναρχικό σύνθημα «La Lotta Continua», που σημαίνει «Ο αγώνας συνεχίζεται».
Ηχογραφημένο μέσα σε πέντε ώρες (!!!!) σε ένα κασετόφωνο TEAC 4-track, βάζοντας ένα drum machine και ένα delay, ενώ παίζει κιθάρα ο Vini Reilly. Η μίξη…. στο στούντιο σε άλλες δύο ώρες. Απλώς αριστούργημα.

 

13. James Taylor Quartet – Indian Summer

Indian Summer είναι μια περίοδος με ασυνήθιστα ζεστό, ξηρό καιρό που συμβαίνει το φθινόπωρο απ’ τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη. Ηλιόλουστες μέρες με πάνω από τις κανονικές θερμοκρασίες είναι ο καιρός που χαρακτηρίζει το «Ινδιάνικο καλοκαίρι».Το 1988 ο James Taylor και η παρέα του ηχογραφούν για την Polydor το τρίτο τους album «Wait A Minute» και η Acid Jazz….. έχει βρει έναν απ’ τους κυριότερους εκπροσώπους της.

 

14. Pink Floyd – Obscured by Clouds

Το συγκρότημα είχε ήδη ξεκινήσει να δουλεύει τραγούδια για το άλμπουμ «The Dark Side of the Moon» όταν ο Μπάρμπετ Σρέντερ επικοινώνησε μαζί τους για να ηχογραφήσουν ένα σάουντρακ για την ταινία του «La Vallée».

Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν από τις 23 μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου και από τις 23 Μαρτίου μέχρι τις 6 Απριλίου 1972 στα «Strawberry Studios» της Γαλλίας και η μίξη τις δύο τελευταίες ημέρες αυτής της περιόδου στα «Morgan Sound Studios» του Λονδίνου.
Μετά το πέρας των ηχογραφήσεων, το συγκρότημα ζητάει από την εταιρεία τους να ονομάσει το σάουντρακ «Obscured by Clouds» και όχι «La Vallée», με την λύση να βρίσκεται και για την ταινία στον τίτλο «La Vallée (Obscured by Clouds)».

Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 2 Ιουνίου του 1972 και 13 ημέρες αργότερα στην Αμερική.

 

15. Παύλος Σιδηρόπουλος – Πού Να Γυρίζεις

Χωρίς αμφιβολία ο Παύλος Σιδηρόπουλος αποτελεί τον πιο αυθεντικό, ριζοσπαστικό αλλά και τον πλέον ασυμβίβαστο εκφραστή της ελληνικής ροκ σκηνής, αφού το καταλυτικό του έργο έθρεψε κυρίως μετά το θάνατο του δεκάδες μουσικούς και συγκροτήματα που αποφάσισαν στη συνέχεια να βαδίσουν πιστά πάνω στους δικούς του μουσικούς κανόνες.

Ο ίδιος γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1948 στην Αθήνα με ιστορικές ρίζες καταγωγής που ανέτρεχαν στον μυθικό Ζορμπά ενώ είχε στενές συγγενικές σχέσεις με τη γνωστή ποιήτρια Έλλη Αλεξίου. Η είσοδος του όμως στο χώρο δρομολογήθηκε από τη συμπρωτεύουσα στη δύση των 60’ς όταν βρέθηκε εκεί ως φοιτητής μετά την επιτυχία του στο Μαθηματικό της πόλης αυτής. Αρχικά επιχειρώντας να ξεπεράσει τις κοινωνικό-πολιτικές του ανησυχίες εκείνη τη σκοτεινή περίοδο της επταετίας, ξεκίνησε να γράφει διάφορους στίχους με το ψευδώνυμο Παύλος Αστέρης. Αλλά όταν γνώρισε σε μία συναυλία τον εξαιρετικό κιθαρίστα Παντελή Δεληγιαννίδη που έπαιζε τότε στους δημοφιλείς Ολύμπιανς, αποφάσισε να ενταχθεί ενεργά κι ο ίδιος στη σκηνή. Οι δύο τους αφού ένωσαν τις δυνάμεις τους κάτω από την ονομασία Δάμων και Φιντίας ήλθαν στην Αθήνα στις αρχές των 70’ς και ύστερα από ένα κύκλο συγκλονιστικών παραστάσεων, συγχωνεύθηκαν στη διάρκεια του 72 μ’ ένα άλλο ιστορικό σχήμα τα Μπουρμπούλια που συνόδευαν πριν τον Σαββόπουλο. Σαν κουαρτέτο ηχογράφησαν ένα κλασικό 45άρι «Ντάμης Ο Σκληρός» . Όταν, εν τέλει, οι προσπάθειες της μπάντας για τη κυκλοφορία ενός άλμπουμ απέβησαν άκαρπες, τότε γύρω στις αρχές του ‘74 θα διαλύσουν απογοητευμένοι από τις συνθήκες που επικρατούσαν στην εγχώρια ροκ σκηνή.
Λίγο αργότερα συνεργάζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο αλλά σύμφωνα με δηλώσεις του υπήρξε μία άγονη και μεταβατική κατάσταση για τον ίδιο. Το ‘78 θα φωτίσει την επιστροφή του στον γνώριμο χώρο όταν δέχθηκε μία πρόταση από τους Σπυριδούλα, για να προσχωρήσει σ’ αυτούς αναλαμβάνοντας το ρόλο του συνθέτη και του τραγουδιστή. To LP «ΦΛΟΥ» που αποτέλεσε το επιστέγασμα της συνεργασίας τους θα χαρακτηρισθεί από τη πλειονότητα των κριτικών ως μια απ τις κορυφαίες δουλειές όλων των εποχών για το ελληνικό ροκ.

 

16. Lexia – Lady Rain

Πρόκειται για δίσκο που έχει κάνει την ενορχήστρωση ο Jean Leccia. Ένα μείγμα από ανάλαφρη τζαζ και ονειρική pop – γλυκιά και αργή μερικές φορές, αλλά και με κάποιες μεγαλοπρεπής groovy στιγμές. Αν και έχει αρκετές αναφορές στη ηλιόλουστη Καλιφορνέζικη pop το Lady Rain είναι ο προπομπός μια ξαφνικής φθινοπωρινής μπόρας.

 

17. Ξύλινα Σπαθιά – Βροχοποιός

Τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά συγκροτήματα της Ελλάδας, προερχόμενο από τη Θεσσαλονίκη. Οι έντονα προσωπικοί και βιωματικοί στίχοι του Παύλου Παυλίδη διακρίνονται για την ποιητικότητα και την εικονοπλαστικότητά τους. Γενικότερα, στα τραγούδια των Ξύλινων Σπαθιών κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα συναισθηματικής φόρτισης, που εκφράζεται άλλοτε με εξωστρέφεια και έντονους ρυθμούς και άλλοτε με μια ήρεμη εσωτερικότητα.

 

18. Pavlov’s Dog – Late November

Είχαν ακουστεί διάφορες ιστορίες για τους Pavlov’s Dog και ιδιαίτερα για τον τραγουδιστή τους David Surkamp. Μερικές από αυτές ότι είχε αυτοκτονήσει λόγω της φωνής του, ότι στον δεύτερο δίσκο τους στο εξώφυλλο που έχει έναν άσχημο άνδρα «Κουασιμόδο» ότι είναι αυτός ο οποίος δεν άντεξε την ασχήμια του και ξανά αυτοκτόνησε και άλλοι τέτοιοι αστικοί μύθοι. Τίποτα φυσικά απ’ όλα αυτά δεν ήταν αλήθεια.
Ο ήχος των Pavlov’s Dog χαρακτηρίστηκε από τα ιδιάζοντα φωνητικά του επικεφαλής David Surkamp (Touch), που θύμιζαν πολύ εκείνα των Jon Anderson και Tiny Tim -τα οποία είτε τα αποδεχόταν κανείς είτε τα απέρριπτε- και από τα συγκλονιστικά έγχορδα του Siegfried Carver, ιδιαίτερα το βιολί, τη βιόλα και την αυτοσχέδια κιθάρα βάιταρ.
Το συγκρότημα σχηματίστηκε στο Σεντ Λούις το 1972 από τις στάχτες του γκρουπ High On A Small Hill και φλέρταρε με το progressive και το art rock, κυρίως λόγω της πομπώδους και πανέμορφης κιθάρας του Steve Scorfina (REO Speedwagon). To ντεμπούτο τους «Pampered Menial» (1975) κυκλοφόρησε από την εταιρεία ABC με παραγωγή του Sandy Pearlman (Blue Oyster Cult), ύστερα από συμβόλαιο που εξασφάλισαν λόγω της συνεχούς επιτυχημένης παρουσίας τους στα κλαμπ της Κεντρικής και Δυτικής Αμερικής. Σχεδόν ταυτόχρονα, όμως, εξαιτίας μιας αιφνιδιαστικής εταιρικής εξέλιξης της Columbia με «θύμα» τους Poco, υπέγραψαν νέο συμβόλαιο και ο δίσκος βγήκε στις προθήκες των δισκοπωλείων και με τη σφραγίδα της νέας εταιρείας τους! Αν και οι πωλήσεις δεν αντιστοιχούσαν στην ποιοτική του διάσταση, οι γλυκόπικρες νότες του κλασικού «Julia» τους εξασφάλισαν μια ακόμη ευκαιρία. Εδώ το «Late November». Προσωπικά θεωρώ η καλύτερη στιγμή του δίσκου. Όσο για τον David Surkamp ζει, έχει οικογένεια, τραγουδάει και εργάζεται ως δημοσιογράφος.

 

19. Beatles – Rain

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι για τους Beatles. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε τον Απρίλη του 1966 λίγο πριν την ολοκλήρωση του «Revolver». Κυκλοφόρησε σε 45’s με την πρώτη πλευρά το «Paperback Writer» για λογαριασμό της EMI.

 

20. Λευκή Συμφωνία – Η Βροχή Πέφτει Δυνατά

Δημιουργήθηκαν το 1984 στην Αθήνα. Τα μέλη του συγκροτήματος ήταν Θοδωρής Δημητρίου φωνή, Τάκης Μπαρμπαγάλας (ex «Forwand Music Quintet») κιθάρα, Διογένης Χατζηστεφανίδης μπάσο και Σπύρος Χαρίσης τύμπανα. Τον Οκτώβριο του ’85 μπήκαν στα «Triple Action Studios III» για την ηχογράφηση έξι κομματιών και τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησαν το πρώτο lp τους με τίτλο «Μυστικοί Κήποι» από την «EMI». Απ’ εκεί το «Η βροχή πέφτει δυνατά».

(απόσπασμα) Γιάννης Ρίτσος, «Η ραψωδία του γυμνού φωτός»…

Βήμα της βραδιάς
με μια δέσμη σοβαρών αστερισμών έξω απ’ τις κλειδωμένες πόρτες.
Οι κήποι φεύγουν στην ομίχλη φεύγουν με τους ανέμους
μπλέκονται τα κλαδιά των δέντρων με τα σύγνεφα
ένα πουλί χτυπάει το τζάμι του παραλιακού σπιτιού.
Κανείς δεν είναι να του ανοίξει. Φύγαν όλοι
με τα καράβια δίχως φώτα. Πού έχουν πάει;
Και το καπέλο του καλοκαιριού κουρελιασμένο
το σέρνει ο αγέρας στο ακρογιάλι, το χτυπάει στους βράχους
και μένει μόνο η θάλασσα κάτω απ’ τις αστραπές μέσα στην πολυθόρυβη ερημιά της…

 

Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν πηγές από: Rock Εγκυκλοπαίδεια Β΄ έκδοση.Τα τραγούδια του Αιώνα Γιάννης Πετρίδης, Κώστας Ζούγρης, Ντίνος Δηματάτης. Get That Beat 60’s & 70’s, Μίμης Πλέσσας: ένας δρόμος, χίλιες νότες. Μάνος Χατζιδάκις – Το χαμόγελο της Τζοκόντας. Γιάννης Ρίτσος «Η ραψωδία του γυμνού φωτός» Δοκιμασία.

 

* Ο Βαλάντης Τερζόπουλος είναι δημιουργός του blog http://spychedelicsally.blogspot.gr

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top