Fractal

Ποιητικό φως

Γράφει η Μαρία Γκούμα //

 

fag1Κωνσταντία Φαγαδάκη, «To φιλί της ζωής», εκδόσεις Ιωλκός, 2015

 

Το «Φιλί της ζωής» (εκδ. Ιωλκός, 2015) της ποιήτριας Κωνσταντίας Φαγαδάκη είναι φορτωμένο με ψυχής ταξίδια, που στις βαλίτσες τους κουβαλούν, όνειρα, ελπίδες, αγάπες, έρωτες μα και πόνο, θλίψη, δάκρυα… Όσα ένας άνθρωπος μπορεί, να νιώσει και ν’ αντέξει.

 

Οι λέξεις της Φαγαδάκη πλέκονται, αρμονικά και σύνθετα, φτιάχνοντας Ηφαίστεια έτοιμα να εκραγούν, Σπήλαια ανεξερεύνητα, Θάλασσες ανταριασμένες. Κάποιοι στίχοι της δημιουργού δείχνουν έντονα την προσωπικότητα της ποιήτριας και χαρτογραφούν την ψυχή της:

 

«Μόνο με την πιο ψηλή κορυφή συνομιλούσε παρέα με τις άγριες περήφανες υπάρξεις τη μοναξιά του να μοιραστεί την ιερή στιγμή της τρυφερής καρδιάς του κανένας… να μη δει»

Χρώμα λευκό, της ευαισθησίας της.

 

«Τη δύναμη των τρελών ποτέ με τη λογική μη ζυγίζεις. Θα σε ρημάξει, θα σε ξεσκίσει. Όπως η καρδιά της…αιμόφυρτο θα σε αφήσει / Η ψυχή ενός ανθρώπου –ακόμα και τρελού-δεν είναι παιχνίδι.»

Χρώμα κόκκινο, της δύναμης της, στα όρια μεταξύ λογικής και τρέλας.

 

«Άνθρωποι κρεμάστηκαν από τον ουρανό ανάποδα / Άνθρωποι, που τα χνότα τους μολύνουν την ατμόσφαιρα κι ότι αγνό υπάρχει. Χρόνια τώρα τη δικαίωση… περιμένει, η ανθρωπότητα απ’ αυτό το χρώμα».

Μαύρο του πόνου και της δυστυχίας που βλέπει γύρω της… Απαιτεί δικαιοσύνη:

 

«Με το φόβο φίλη έγινε / Και πιάνοντάς τον απ’ το χέρι ξεκίνησε πάλι να ζει.»

Το γκρι των φόβων της το βάφει καθαρό πράσινο της ζωής.

 

«Μέσα σε ήχους απόκοσμους και μαγικούς σκυφτοί πιστοί ακολουθούν-ακολουθώ κι εγώ / Προσκυνώ το Όνειρό μου»

Στο γαλάζιο του ουρανού ονειρεύεται….

 

«Λάτρεψα / Το άγγιγμα που με πόνεσε / Μέχρι το μεδούλι της ψυχής μου». Χρώμα μοβ, της βαθιάς αγάπης της.

 

«Σήμερα Σεπτέμβρη τέλους, κύκλου κλείσιμο, μια ακόμη αρχή ζωής πιστεύω».

Στο μπλε της θάλασσας, πεθαίνει και ξαναγεννιέται.

 

Φως χαρίζει στην ποίηση η Κωνσταντία Φαγαδάκη.

 

Κωνσταντία Φαγαδάκη

Κωνσταντία Φαγαδάκη

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top