Fractal
Home / Διηγήματα / Διήγημα Fractal: “Τίνος είναι η κούπα”
15/03/2017, 11:16 πμ

Διήγημα Fractal: “Τίνος είναι η κούπα”

Της Αρχοντούλας Διαβάτη // *

 

dihghma

 

Όπως παλιά στον Βάγγο, όταν ακόμα ήταν ισόγειο με αυλή, εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ από οργαντίνα που έγραψαν πάνω του την ιστορία τους. Τότε δεν υπήρχε Μπουμπουλίνα, τώρα δεν υπάρχει αυλή. Εκείνος μονάχα , κι αυτή, ενώπιος ενωπίω, το τελευταίο βράδυ μου απόψε το περνάω. Ελευθερωμένοι. Ο βαρύς χειμώνας που είχαν να ανέβουν σαν σε ανηφόρα, είχε τελειώσει, κι ο Στέργιος, μήνες μετά τις αρρώστιες τους, ήθελε να δει τους φίλους , να χαρεί μια εκδρομή, κι αυτή ήθελε να δει μιαν ανθισμένη αμυγδαλιά. Υπήρχε πάντα η υπόσχεση της άνοιξης, που αργούσε ακόμα.

Εδώ, μαζί του, στον Βάγγο, δε θα ‘θελε να ‘ναι πουθενά αλλού, αυτό το τελευταίο βράδυ της αποκριάς, οι δυο τους απέναντι, εκείνος να παραγγέλνει ήσυχος, πάντα περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να επιθυμήσουν, αν και τον είχε προειδοποιήσει από πριν, σχολαστικά, κατά τη συνήθειά της, κι η Μπουμπουλίνα να χαιρετάει και να κάθεται, ντάμα μελαχρινή ανάμεσα στους δυο μπουζουξήδες, τον νεαρό και τον ώριμο, περνώντας στα δάχτυλά της τα πλήκτρα- ή ζήλιες τα λένε;- αναπέμποντας τα μαγικά της άσματα. Μεσοπέλαγα αρμενίζω, τι σε μέλει εσένανε από πού είμ’ εγώ, πέφτεις σε λάθη, το δικό σου το μαράζι θα με φάει, γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι, όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι, σε καινούργια βάρκα μπήκα, σκλάβος στο δικό της φιλί, είμαι στο σεβντά της δεμένος, πριν ακόμα σβήσουν τ’ άστρα. Ωστόσο δεν υπήρχε κέφι κι η αποκριάτικη βραδιά, δεν απογειωνόταν. Έφαγαν, ήπιαν, ψιλοτραγούδησαν και νωρίς σηκώθηκαν να φύγουν. Στο αυτοκίνητο το γλέντι από το ραδιόφωνο υψωνόταν σε υψηλά ντεσιμπέλ, τίνος είν’ η κούπα, η κούπα η μονομπασιά, διονυσιακά και αθυρόστομα.

Καθιστούς ανθρώπους φαντάζονταν να πίνουν ή σε κύκλο να χορεύουν, υψώνοντας την κούπα ως τον ουρανό ή κάτω, στον πάτο, ξανά και ξανά, μια εγκάρδια σπονδή που αποτρέπει το κακό. Έτσι ξεσπάθωναν οι φωνές στην εκπομπή και μελαγχόλησαν να ακούν τον αρχιτραγουδιστή, φτού ντου απού δεν πίνει κι απού δεν κερνά, να βρίζει όποιον δεν συμμετέχει στις γιορτές του κύκλου, αυτούς και τη μοναξιά τους.

 

 

 

* Η Αρχοντούλα Διαβάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε νομικά και νεοελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά “Αντί”, “Εντευκτήριο”, “Μανδραγόρας”, “Ακτή”, “Παρέμβαση”, “Ένεκεν” και στις ιστοσελίδες για το βιβλίο bookpress.gr και diapolitismos.gr..

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top