Θωμάς Κοροβίνης: «Ανεξάντλητη ταλεντομάνα η πατρίδα μας, πάλι θα οδηγηθεί σε πνευματικές κορυφώσεις»
Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη //
Ο Θωμάς Κοροβίνης επιλέγει «Τ’ αγαπημένα» του και εκδίδονται σε ένα τόμο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Και στη συνέντευξή του στο fractal γι’ αυτά ακριβώς μας μιλά: για όσα αγάπησε, όσους επέλεξε να τον συντροφεύουν, για τα στοιχεία που, εν τέλει, τον συγκινούν όσα τον συγκινούν. Καθώς και για το λογοτεχνικό παρόν και το μέλλον της χώρας μας.
-Κύριε Κοροβίνη, ποια ήταν η αφορμή για να εκδοθεί το βιβλίο «Τ’ αγαπημένα», εκδόσεις Μεταίχμιο;
Η ανθολογία αυτή ήταν πρόταση του εκδότη. Τσίμπησα αμέσως γιατί μου ‘δωσε την ευκαιρία να εξομολογηθώ το πνευματικό μου οδοιπορικό.
-Γιατί οι συγγραφείς έχουν αγαπημένα ποιήματα ή αφηγήματα. Τι είναι αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν;
Τα αγαπημένα ποιήματα και πεζά του καθενός μας είναι αναφορές ζωής, για τον δε συγγραφέα είναι εμβληματικά, λειτουργούν σα μπούσουλας στην πορεία του.
-Το βιβλίο σε κερδίζει από την αμεσότητα του λόγου και τις αναφορές στα κείμενα. Αυτό όμως δεν είναι και ένα από τα μυστικά της συγγραφής;
Η αμεσότητα του λόγου είναι γοητευτική γιατί είναι αληθινή, χωρίς προσχήματα, μα δεν την διαθέτουν πάρα λίγοι. Ούτε διδάσκεται, ούτε πουλιέται.
-Γράφετε ότι η σφραγίδα της προσωπικότητας μπαίνει στα πρώτα δέκα πέντε χρόνια του ανθρώπου. Υπάρχει αυτή η αναζήτηση για τη γνώση και στη σημερινή γενιά;
Κάθε ηλικία και κάθε γενιά «την ψάχνει» αλλιώς. Αυτά τα παιδιά δε μας καταδέχονται και πολύ για να τα ανακαλύψουμε. Ωστόσο θαυμάζω τα μυαλά τους μα δε γουστάρω την τεμπελιά τους, στην οποία τα μέγιστα συνηγορούν οι ανεκδιήγητοι κηδεμόνες τους. Κι αυτό είναι αερία, δεν έχει σχέση με την ανεργία.
-Η σχέση σας με τη λαϊκή γλώσσα είναι καθαρά βιωματική, εξ’ ου και το πάθος σας για τα ρωμαίικα. Τι είναι αυτό που γοητεύει ακόμη και σήμερα από την ελληνική γλώσσα;
Η ελληνική γλώσσα είναι το πάθος μου, ακόμη και σήμερα που έχει κακοπάθει. Δεν έχει εξήγηση, είναι ζήτημα βαθύτατου κι αξεπέραστου βιώματος.
-Έχετε διαλέξει κείμενα ,αλλά υπάρχουν και άλλα που θα θέλατε να τα είχατε συμπεριλάβει;
Υπάρχουν κείμενα και συγγραφείς που αγαπώ μα δεν χωρούσαν. Η ανθολόγηση είναι πολύ προσωπική, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανθολογίες.
-Γράφετε ότι η λογοτεχνία για να προκόψει χρειάζεται δημιουργική φαντασία και επίμονο χάζι. Μπορείτε να αιτιολογήσετε την γνώμη σας;
Ο δημιουργός πρέπει να’ χει στημένο το αυτί του στον κόσμο, όπως ο Βάρναλης σε μια παλιά ξυλογραφία. Πρώτο αυτό, η φαντασία του είναι μια σπουδαία πατερίτσα για να στηρίξει τις προσλαμβάνουσές του.
-Μπορεί να γίνει κάποιος συγγραφέας αν δεν έχει ισχυρά βιώματα;
Συγγραφέας χωρίς ισχυρά βιώματα μπορείς να γίνεις, αλίμονο, μα ο βιωματικός πλούτος είναι πρόκα ασυναγώνιστη για τον δημιουργό. Οι εμπειρίες αν δεν σου προκύπτουν, πρέπει να τις προκαλείς. .
-Ελύτης, Ρίτσος, Σεφέρης, Παλαμάς, Καβάφης… Θα δούμε στο μέλλον και άλλους σπουδαίους ποιητές;
Ανεξάντλητη ταλεντομάνα η πατρίδα μας, πάλι θα οδηγηθεί σε πνευματικές κορυφώσεις.
-Σήμερα εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης εκδίδονται λιγότερα βιβλία. Μπορεί έτσι να αποφευχθούν οι εκδόσεις των ελαφρών βιβλίων και να βελτιωθεί το αναγνωστικό κοινό;
Δεν βλέπω βελτίωση σε επίπεδο πνευματικής ζωής, ηθικής αναβάθμισης, πολιτικοποίησης και γενικότερης ωριμότητας στο λαό μας λόγω κρίσης. Πιστεύω πως θα εκδίδονται χειρότερα βιβλία από πριν παρά το “σφίξιμο” των εκδοτών. Το “καλό” αναγνωστικό κοινό βαίνει φθίνον και η πληθώρα ανούσιων ελαφρολαϊκών συγγραφέων αύξουσα.
-Ποια είναι η σχέση σας γενικότερα με τον ηλεκτρονικό τύπο;
Έχω υποτυπώδη σχέση με τον ηλεκτρονικό τύπο, όχι προχωρημένη. Μα συγκινούν ακόμη κυρίως τα έντυπα.
-Αλήθεια πώς περνάει μια δημιουργική ημέρα σας;
Δεν πέφτω με τα μούτρα κάθε μέρα στη δουλειά, μόλις όμως εξιταριστώ με ένα θέμα, εργάζομαι ακατάπαυστα. Τα βράδια συνήθως κάνω συμπόσια σε λαϊκά κουτούκια, αραιά τραγουδώ, πρωί κι απόγεμα συνήθως γράφω. Η δημιουργία δεν είναι μόνο παρηγοριά, είναι συχνά σωτηρία από χίλια δυο “εγκλήματα” που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας.
-Ποιο βιβλίο έχετε στο προσκεφάλι σας;
Μόλις τέλειωσα το κύκνειο άσμα του Κουμανταρέα “Ο θησαυρός του χρόνου”, στο οποίο ο αγαπημένος μου Μένης προφητεύει την έξοδό του απ’ τη ζωή μέσα από μια σοφή και υψίστης ευαισθησίας εξομολογητική πρόζα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Γιάννης Τσίρμπας: “Η πλατεία Βικτωρίας συνεχίζει να σφύζει από ζωή. Δεν υπάρχει ευθεία γραμμή που να ενώνει τα πράγματα.”
Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη // «Είναι ντροπή το 2015 να συμπεριφερόμαστε στους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν να είναι άνθρωποι ενός κατώτερου θεού. Είναι κυρίως θέμα πολιτικής βούλησης και ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού. Είναι λυπηρό να ακούς πολιτικά πρόσωπα να
Περισσότερα -
«Με τρόπο καρυωτακικό– απέναντι στα φαινόμενα του βίου»
Γράφει ο Βασίλης Ρούβαλης // Γιάννης Τζανετάκης «Μετά από μένα», εκδ. Πόλις, 2023 «Το χρώμα αυτό/ το ρόδινο// του ουρανού πώς μοιάζει// σαν να με συλλογίζεται/ κάτι από το παρελθόν// ηδύ μαζί κι επώδυνο». Ο σολωμικός
Περισσότερα -
Ιστορίες Τρέλας από την Ελληνική Λογοτεχνία
Από την Δήμητρα Διδαγγέλου // Δεν είναι λίγες οι φορές που η λογοτεχνία έχει γίνει ο σκοτεινός θάλαμος για την εμφάνιση θεμάτων σχετικών με ψυχικές ασθένειες, με τρόπο συμβολικό ή μη. Το πέρασμα της γραμμής που χωρίζει (ή
Περισσότερα -
ΚΡΙΤΙΚΑ ΦΥΛΛΑ (αριθμ. 30): ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, Τα «κρυμμένα» ημερολόγια, Οκτώβριος 1912 – Αύγουστος 1913
Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός // ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, Τα «κρυμμένα» ημερολόγια, Οκτώβριος 1912 – Αύγουστος 1913, (Εισαγωγή-Επιμέλεια-Σχόλια: Νώντας Τσίγκας, Πατάκης 2021). [ΜΕΡΟΣ Α’] Ένας άνθρωπος γεμάτος φως ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ ΣΤΑ
Περισσότερα -
Διήγημα: «Οι παρουσίες της ζωής μας»
της Ειρήνη Τσιουμάνη // * Στις εποχές των λίγων βρεθήκαμε να αποζητάμε τα πολλά. Για μερικούς ονειροπόλοι και πεισματάρηδες μα για τους περισσότερους ανόητοι κι απροσάρμοστοι. Παγιδευτήκαμε στις έννοιες και τους ορισμούς για να αποδείξουμε τι είμαστε από
Περισσότερα -
«Δάκρυ δεν βγαίνει με τους αριθμούς»
Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // * Κώστας Μαρδάς «Γυμνή θεολογία», εκδ. Vakxikon.gr Όταν, σπουδαίοι άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο και κυρίως άνθρωποι του πνεύματος, έχουν ασχοληθεί με το έργο ενός ποιητή, τότε υπάρχουν ήδη συστάσεις, που σπρώχνουν τον
Περισσότερα -
☆ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Μαργαρίτα Αλευρίδη, Λεωνίδας Καραγεώργος «dementi», εκδ. Bell, σελ. 256 Αθήνα, Παρίσι, τρεις χρονικές περίοδοι, μια αναδρομή που γίνεται ιστορία, ένας κύκλος που ανοίγει πάντα εκεί που κλείνει ένας άλλος.
Περισσότερα
