Fractal
Home / Διηγήματα / Διήγημα fractal: “Καμεροφοβία”
11/05/2016, 5:46 μμ

Διήγημα fractal: “Καμεροφοβία”

του Θεοχάρη Παπαδόπουλου // *

 

d1

 

-Κάμερες, παντού κάμερες, όπου κι αν πάω. Δεν μπορώ να ανασάνω! Πνίγομαι! Κάμερες στο σπίτι! Κάμερες στο δρόμο. Παντού κάμερες, έλεγε ο Νίκος και χειρονομούσε. Τα χέρια του έτρεμαν. Ο Κώστας τον κοιτούσε λυπημένος.

Πριν από λίγες μέρες ο Νίκος είχε μπει στο τρελοκομείο. Ο Κώστας ήταν ο μοναδικός φίλος που του είχε απομείνει. Όλοι οι άλλοι τον είχαν εγκαταλείψει. Μέχρι και οι συγγενείς του.

Ο Νίκος έπασχε από μανία καταδίωξης. Δε φοβόταν τους ανθρώπους αλλά τις κάμερες. Νόμιζε ότι παντού υπήρχαν κάμερες και ότι εκατομμύρια μάτια τον παρακολουθούσαν.

-Δεν μπορώ ούτε να γδυθώ πια, έλεγε. Κοιμάμαι με τα ρούχα! Ανοίγω τον υπολογιστή και χιλιάδες μάτια καρφώνονται στα δικά μου. Με τρυπούν σαν μαχαίρια με την αδιακρισία τους. Όταν κοιμάμαι οι κάμερες αγρυπνούν. Παρακολουθούν και καταγράφουν κάθε μου κίνηση. Νοιώθω φυλακισμένος. Δεν μπορώ να αποδράσω. Στο σπίτι κάμερες! Κάμερες στην κουζίνα, κάμερες στην τραπεζαρία, κάμερες στο σαλόνι, κάμερες στην κρεβατοκάμαρα, κάμερες στο διάδρομο, κάμερες στο μπάνιο! Όπου να πάω κάμερες. Κάμερες στα μουσεία, κάμερες στα εστιατόρια, κάμερες στα κλαμπ, κάμερες στις ταβέρνες, κάμερες στην πλαζ, κάμερες στα φανάρια, κάμερες στις πλατείες, κάμερες στα μπαλκόνια, κάμερες στις ταράτσες, κάμερες στα νοσοκομεία. Κι εδώ μέσα έχει κάμερες. Κάμερες στους θαλάμους, κάμερες στον κήπο, παντού κάμερες. Μου έχουν γίνει εφιάλτης. Αλλά που θα πάει. Κάποια στιγμή θα ξεφύγω, θα γλιτώσω! Θα πάω σ’ ένα τόπο τριγυρισμένο από απροσπέλαστα βουνά! Θα κάνω συντροφιά με τα φυτά και τα ζώα και θα είναι στ’ αλήθεια παράδεισος. Και δεν θα μαρτυρήσω σε κανένα που είναι ο παράδεισος για να μην πατήσει το πόδι του άλλος κανείς και τον βρωμίσει. Θα φύγω από δω να το θυμάσαι και δεν θα γυρίσω ποτέ!

Ο Κώστας κοιτούσε τον φίλο του συλλογισμένος. Οι γιατροί είχαν πει ότι η περίπτωσή του ήταν ανίατη και τον είχαν χαρακτηρίσει επικίνδυνο με αυτοκτονικές τάσεις. Ο Κώστας κοίταξε το ρολόι του. Έπρεπε να φύγει.

-Πρέπει να φύγω, είπε. Κουράγιο φίλε μου.

-Μείνε, γλίτωσέ με! Μη φεύγεις! Μη μ’ αφήνεις μόνο ανάμεσα στις κάμερες. Παντού κάμερες! Παντού κάμερες… Ο Κώστας γύρισε το βλέμμα καθώς έφευγε. Δεν άντεχε να βλέπει άλλο, όμως, τα τελευταία, σπαραχτικά λόγια του Νίκου γύριζαν συνεχώς στ’ αυτιά του. Εκείνος προσπαθούσε να τα διώξει μα ο άνεμος του τα ξαναγυρνούσε.

Λίγο αργότερα ο Νίκος διαπίστωσε ότι κανείς δεν τον πρόσεχε. Σκαρφάλωσε στα γρήγορα στον τοίχο και βγήκε έξω. Πήδηξε στο δρόμο.

-Κάμερες παντού! Είπε φοβισμένα και άρχισε να τρέχει. Ένα αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα στενό και τον χτύπησε δυνατά. Ο Νίκος πετάχτηκε στην άσφαλτο κάμποσα μέτρα μακριά. Το κεφάλι του γέμισε αίματα. Ο οδηγός σταμάτησε και βγήκε έξω εμβρόντητος. Κόσμος μαζεύτηκε γύρω. Κάλεσαν την τροχαία. Κάποιος κάλεσε ασθενοφόρο. Μα ήταν αργά. Ο Νίκος ήταν ήδη νεκρός.

Ο Κώστας δεν άργησε να το μάθει. Ανάλαβε ο ίδιος την κηδεία του φίλου του.

Το ίδιο βράδυ, ο Κώστας, γύρισε σπίτι του και άναψε την τηλεόραση. Είχε ειδήσεις.

-Το Big Brother στο σπίτι μας! Το διαδίκτυο παρακολουθείται. Η τροχαία τοποθετεί κάμερες στα φανάρια. Η αστυνομία τοποθετεί κάμερες σε μέρη ύποπτα για τρομοκρατικές ενέργειες! Κάμερες τοποθετούνται σε σπίτια ανυποψίαστων ιδιωτών και τα σπίτια τους βγαίνουν στον αέρα!

Ο Κώστας έκλεισε την τηλεόραση. Ένιωθε αηδιασμένος και φοβισμένος μαζί. Ο εφιάλτης του Νίκου ήταν τελικά αληθινός. Θυμήθηκε τον σκοτωμένο φίλο του.

-Τουλάχιστον, αυτός γλίτωσε, σκέφτηκε…

 

 

theoxaris_pap* Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Γιος του ποιητή Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου. Σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας, και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα βουλγαρικά και τα πακιστανικά (ουρντού). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια. Έκανε την πρώτη του δημοσίευση το 1993, ενώ κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα παράταιρα το 1997. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Είναι μέλος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είναι ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας. Γράφει κριτικές βιβλίων στο περιοδικό Vakxikon.gr, και παρουσιάζει βαλκανική ποίηση στο περιοδικό Αιολικά Γράμματα.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top