Fractal
Home / FRACT-ALL / Δοκίμιο: “H ψυχολογία των αναρτήσεων”
09/03/2016, 10:10 πμ

Δοκίμιο: “H ψυχολογία των αναρτήσεων”

Του Θανάση Πάνου // *

 

f6

 

…

Κατεβαίνεις, βυθίζεσαι στις αναρτήσεις, βλέπεις και βλέπεις εικόνες, διαβάζεις και διαβάζεις και προσποιείσαι ότι διαβάζεις. Συνηθίζεις την κατάδυση στην οθόνη, στις εικόνες αγάπης, φρίκης, μεγαλομανίας, κακεντρέχειας, ζήλιας, παλιομοδίτικης προκατάληψης, προτροπής και ώσπου να φτάσεις στον απαραίτητο βαθμό παραίτησης , συνηθίζεις σε όλα. Πού και πού ξεπηδούν μικρά ευπρόσδεκτα μουσικά νησιά για να ξεκουράσουν την όραση και την ακοή και πότε-πότε μέσα στο κενό αέρος ευχών και λέξεων βουβών, πέφτεις σε κάποια νέα πρόταση όπου μπορείς να καθίσεις και να συλλογιστείς. Αλλά όχι για πολύ! Η Ανήλεη κατάδυση κυλάει δίχως σταματημό και σαρώνει τον χρόνο. Είναι βέβαια αξιοθαύμαστο πως αυτή η ψυχική πολυμορφία ασκεί μια μονότονη και υπνωτική επίδραση. Τίποτα δεν έρχεται να συναντήσει την δράση, όλα απομακρύνονται, ξεμακραίνουν στο αποπνικτικό πυκνό του διαδικτυακού σύμπαντος. Τίποτα δεν έρχεται να συναντήσει εσένα αληθινά, όλα κυλούν ειρωνικά, σαρδόνια αποστραγγίζοντας την ενέργεια. Πραγματικά νοιώθεις ότι τίποτα δεν συμβαίνει, ότι όλα είναι τρομερά οικία και τίποτα δεν είναι αληθινό, και παρόλα αυτά υπάρχει μια κρυφή προσδοκία ότι κάτι θα βρεθεί για να αγγίξει τον δικό σου κόσμο. Ένας συνεπής «αναρτητής», βέβαια, δεν θα έπρεπε ποτέ να τρίβει στα μούτρα των άλλων την ίδια του την απομόνωση τα ψυχικά του αδιέξοδα την ηλιθιότητά του και αυτό προσπαθεί να κάνει πολλές φορές φωνάζοντας εκνευριστικά, ότι είναι, αυτό που η ανάρτηση δείχνει. Οι ερωτικές, οικογενειακές, πολιτικές, θρησκευτικές, καταξίωσης και παγερού εγωισμού αναρτήσεις, γίνονται έτσι, σκαλωσιές για όλα τα ψυχικά συμβάντα.

Η νοητική δημιουργική ορατότητα επηρεάζεται από αυτά τα δεδομένα αλλά και την εσωτερίκευσή τους. Έτσι η διερεύνηση του «ιδιοκτησιακού» εξοπλισμού από ψυχολογικής σκοπιάς έχει ιδιαίτερη σημασία. Με την ανάρτηση γίνεσαι κάτοχος ενός κομματιού- έστω μικρού-του σύμπαντος κυβερνοχώρου. Επιβεβαιώνεις την ύπαρξή σου με την ιδιοκτησία αυτού του χώρου. Τα πνευματικά δικαιώματα σου ανήκουν και έτσι καλείς και διώχνεις όποιον δεν επιθυμείς. Ο Αναρτητής χαρακτηρίζεται έτσι, από τον προσωπικό του ιδιοστασιακό εξοπλισμό και ζει, κινείται και δρα μέσα στο συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον της οθόνης. Μπορεί να ανήκει στην πραγματική ζωή σε διάφορες πολιτικές, αισθητικές, εικαστικές-λογοτεχνικές, πολιτιστικές και γενικά κοινωνικές ομάδες, μπορεί να ασκεί διαφορετικούς ρόλους με διαφορετικό κύρος, να ανήκει σε μια οικογενειακή, μία εθνική, πολιτισμική και φυλετική ομάδα, αλλά στο διαδίχτυο δέχεται τις επιδράσεις όλων αυτών των στοιχείων, όπως και τις επιδράσεις της οργανωμένης προπαγάνδας με τη μορφή των θεσμοθετημένων κανόνων πλεύσης με αυτό το συμπαντικό όχημα. Η αποδοχή ή και απόρριψη είναι γι’ αυτό σημαντική και ασκεί μια συνεχή ψυχολογική πίεση.

Και όσο για τον αληθινό δημιουργό, αυτόν που υφαίνει και προσφέρει απλόχερα την δημιουργία του; Η δημιουργία γνωρίζουμε ότι είναι ένα εξερευνητικό ταξίδι που απαιτεί να ξανοιχτεί η νόηση και η συναίσθηση, σε θάλασσες απάνεμες αλλά και φουρτουνιασμένες. Αυτό το διαδικτυακό ταξίδι όμως έχει και όλα τα στοιχεία του τυχοδιωκτισμού. Εκτίθεται η ανάρτηση και μέσω αυτής ο δημιουργός γίνεται υποκείμενο της απανταχού κριτικής από ένα ανομοιογενές κοινό, από τυχαίους περαστικούς που μπορούν καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία και την τρέλα τους να πυροβολούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Βέβαια κάποιες στιγμές καταλαβαίνουμε, πως ένας στίχος, μια λέξη μια εικόνα ή ένα σκίτσο, μας βάζουν στην καρδιά της δημιουργίας ή και της γυμνής αλήθειας. Χρειάζεται όμως η σωστή αξιοποίηση του χρόνου. Η στενή ομοαίματη σχέση του λόγου της γραφής και της εικαστικής έκφρασης αποκαλύπτεται και ενισχύεται ολοένα αν ανοίξουμε τα μάτια και το νου σε αυτά που μας περιβάλουν, να αφουγκραστούμε την φωνή τους , αρκεί βέβαια να θέλουμε και να έχουμε χρόνο, που όμως δεν υπάρχει.

Τελικά, το μυστικό της συνεχούς κατάδυσης είναι ότι καμιά ανάρτηση δεν μοιάζει με οποιαδήποτε άλλη, ωστόσο μπορεί κανείς εύκολα να τις μπερδέψει μεταξύ τους. Το αντικειμενικό και το υποκειμενικό το χθες το σήμερα και το αύριο ανακατεύονται συνέχεια σε σημείο που αναρωτιέσαι αν υπάρχει χρόνος. Όλα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί χθες ή πριν ένα μήνα ή κάλλιστα ποτέ.

Οι αναρτήσεις σε ροή είναι η ίδια η αναμονή. Τι οργιώδεις πλούτος και τι πλήξη συνάμα… Και έξω ο ήλιος να σιγοψήνεται μονάχος του.

Και ξέρετε πως βασανίζει ο διάβολος τις ψυχές στην κόλαση; Τις αφήνει να περιμένουν…

 

* Ο Θανάσης Πάνου σπούδασε Οικονομία,  κοινωνιολογία- εγκληματολογία και  πραγματοποίησε ειδικές σπουδές εικαστικών τεχνών  (εικόνα ήχος-κίνηση-λόγος). Ως  εκπαιδευτικός έχει εργαστεί με ομάδες art therapy και είναι επιστημονικός συνεργάτης του κέντρου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ & ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΕΧΝΩΝ στο τμήμα πειραματικής έρευνας και έκφρασης. Έχει λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις Ζωγραφικής – video-art,  στην Ελλάδα και το εξωτερικό  και έχει οργανώσει λογοτεχνικές εκδηλώσεις και δρώμενα πλαισιωμένα με μουσική και οπτικοποίηση ποιητικού λόγου.Το  Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών το 2013 και 2014 παρουσίασε videoart & ποίησή του. (Ιnternational Film Poetry Festival).

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top