Fractal

Τέσσερα ποιήματα του Πολυχρόνη Κουτσάκη

 

 

Χρέη

 

Για τις πεντάμορφες ώρες

που παρ’ ολίγο να ζήσουμε

για τις μεγάλες κουβέντες

που κανείς μας δεν τόλμησε

για τις τέλειες μέρες

που σε άλλους χαρίσαμε

 

σου χρωστάω

ένα χάδι για αντίο

μου χρωστάς

ένα αντίο για ευχή.

 

 

Το σύνθημα

 

Ένα κορίτσι που κλαίει

κλαίει από χαρά

τρελαίνεται σιωπηλά

ανοίγει την πόρτα της θρασύτατης ευτυχίας

καρφώνει τον χρόνο

τα καταφέρνει

βγάζει ψεύτικο εκείνο το ανάγωγο σύνθημα

πως «το μόνο όριο για μας είναι ο ουρανός».

Την κοιτάς

και ξέρεις πως τον έχεις ξεπεράσει.

 

 

Παραμύθι

Κάτω απ’ τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική  μου καρδιά

                                                                                                             Λησμόνησα την αγάπη που’ ναι μόνο αγάπη

                                                                                                                Μανόλης Αναγνωστάκης, Εποχές

 

Συνέχισε λοιπόν, το παραμύθι σου. Όχι, όχι, δεν θέλω να κάνεις εκπτώσεις για λογαριασμό μου. Κυνήγα το. Οι κομπλεξικοί δεν είναι αυτοί που απέτυχαν στο κυνηγητό, αλλά αυτοί που δεν άρχισαν ποτέ να τρέχουν. Ξεκίνα λοιπόν, άντε, τρέχα, δε σ’ εμποδίζω. Μόνο μην κλαις. Τα κλάματα σ’ αυτές τις περιπτώσεις μοιάζουν με τα κομματάκια από τα ρεβίθια του Κοντορεβιθούλη -τ’ αφήνεις πίσω σου για να κρατούν ανοιχτό τον δρόμο της επιστροφής, αν βγει ψεύτικο το παραμύθι. Εσύ όμως ξέρεις ότι το παραμύθι είναι ψεύτικο, αλλά το κυνηγάς για να ομορφύνει το τρέξιμο την ζωή σου. Μην κλαις, λοιπόν. Κυνήγησε τον ατελείωτο έρωτα ή κυνήγησε ατελείωτα έναν έρωτα, μόνο μην σκεφτείς ποτέ να ξαναγυρίσεις, γιατί, από παιδί, μισώ αυτούς που μου κλέβουν τα παραμύθια μου.

 

 

Μαζί (όχι πια)

 

Θες, λες μια δεύτερη ευκαιρία.

Θες να βουτάμε μαζί στους γκρεμούς

και να στεκόμαστε αγκαλιά στον αέρα.

Θες η ιστορία μας να γίνει τραγούδι

το γέλιο σου να διασχίσει το μέλλον

το χάδι μας να γεμίσει το χρόνο.

 

Και θες

προσπαθείς

χτυπιέσαι

ματώνεις

για να ξεχάσεις

το φιλί που κουράστηκε

και κρύφτηκε μέσα μας.

 

 

Ο Πολυχρόνης Κουτσάκης γεννήθηκε το 1974 στα Χανιά. Το μυθιστόρημά του Δεν είσαι εδώ, που μόλις κυκλοφόρησε από τον Πατάκη, είναι το τρίτο βιβλίο της «Τριλογίας της Κρήτης» που ξεκίνησε με το μυθιστόρημα Καιρός για ήρωες και συνεχίστηκε με το Μια ανάσα μόνο. Το Μια ανάσα μόνο τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Εφήβους 2016 του περιοδικού Ο αναγνώστης. Ο Πολυχρόνης έχει γράψει δέκα μυθιστορήματα και μια ποιητική συλλογή που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και έξι θεατρικά έργα που έχουν εκδοθεί στον Καναδά. Έχει τιμηθεί δύο φορές με Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Θεατρικά έργα του έχουν παιχτεί και βραβευτεί στη Νέα Υόρκη και σε άλλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και στην Αγγλία και στην Ελλάδα. Το αστυνομικό μυθιστόρημά του Αθηναϊκό Μπλουζ θα εκδοθεί στην Ελλάδα (Εκδόσεις Πατάκη) και στην Αγγλία (εκδόσεις Bitter Lemon Press) τον Ιανουάριο του 2017 και στις ΗΠΑ τον Απρίλιο του 2017. Το άλλο βιβλίο της ίδιας αστυνομικής σειράς, με πρωταγωνιστή τον Στράτο Γαζή, έχει τίτλο Baby Blue, κυκλοφορεί ήδη από τις Εκδόσεις Πατάκη και θα εκδοθεί στο εξωτερικό το 2018.

Ο Πολυχρόνης έχει εργαστεί ως καθηγητής Δικτύων Επικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο McMaster στον Καναδά, στο Πολυτεχνείο Κρήτης και στο Πανεπιστήμιο Murdoch στο Περθ της Αυστραλίας, όπου κατοικεί από τον Ιανουάριο του 2016. H ιστοσελίδα του είναι http://www.polkoutsakis.com

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top