Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Εσύ ψηλαφείς με την αφή αστέρια κλειστά»
16/03/2016, 11:01 πμ

«Εσύ ψηλαφείς με την αφή αστέρια κλειστά»

Της Πωλίνας Γουρδέα //

 

Terrarium_1«Terrarium»της Ελένης Ν. Γαλάνη, εκδ. Μελάνι, σελ. 72

 

Μια ποιητική συλλογή που λέγεται Terrarium (εκδ. Μελάνι 2014) ήρθε στα χέρια μου γεμάτη με άνθη – ποιήματα. Η Ελένη Γαλάνη δημιουργεί ένα τεχνητό κλειστό οικοσύστημα όπου κάθε της ποίημα είναι κι ένας ζωντανός οργανισμός. Ένα φυτό με συγκεκριμένο επιστημονικό όνομα και χαρακτηριστικά που αποδίδουν τη μυρωδιά που ενθηκεύει. Η συλλογή περιλαμβάνει είκοσι επτά ποιήματα που αγγίζουν τις πιο μύχιες σκέψεις του αναγνώστη. Η Γαλάνη, μιλώντας για το φαινόμενο της ζωής, κατορθώνει να ταυτίζει την ιδιότητα όλων των ζωντανών οργανισμών, χρησιμοποιώντας τα φυτά ως τέχνασμα, για να αναφερθεί στη βαθύτερη ανθρώπινη αγωνία.

 

 

 

 

«Να έχεις το σώμα», λέει/ Να το παραδίνεις αθώο στη σύλληψη/ άγουρο στην αιχμαλωσία να λες «είναι καλύτερα που είμαι χωμάτινη»/ – ας πονάς

(Habeas corpus, σελ. 19)

 

Όπως οι άνθρωποι εγκλωβίζονται σε αδιέξοδες καταστάσεις και συνεχίζουν να αναπνέουν, έτσι και τα ποιήματα της συλλογής ως φυτά συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και υπό το καθεστώς θερμοκηπίου. Η ήττα, το πένθος, η εγκατάλειψη των ονείρων, οι ματαιώσεις που συνεχώς έρχονται στη ζωή αποτελούν τα δομικά χαρακτηριστικά των ποιημάτων του Terrarium. Χωρίς όμως να υπάρχει κανένας μελοδραματικός τόνος, η συγκίνηση πηγάζει από την αλήθεια των λεγομένων της ποιήτριας. Σε μια ρευστή εποχή, όπως αυτή που διανύουμε, το να μιλούν οι ποιητές  με τις κατάλληλες λέξεις για ένα ουσιαστικό πλησίασμα του άλλου, για την ύπαρξη όπου κέντρο της είναι ο άνθρωπος, αποτελεί το μεγαλύτερο κατ’εμέ δώρο της γραφής.

 

αδηφάγος ο χειμώνας/ εισπράττει, καρπώνεται,/ το τέλος του/ καλοκαιριού/ πανάκριβο// απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις// Νικηθήκαμε

(Κήποι στα βαθιά, σελ. 15)

 

Ελένη Ν. Γαλάνη

Ελένη Ν. Γαλάνη

 

Η ποίηση αναβλύζει σε κάθε σελίδα του Terrarium ανεμπόδιστα. Παρόλο που ο τίτλος μας παραπέμπει σε ένα είδος ενυδρείου για φυτά μέσα στο οποίο συντελούνται οι βασικότερες λειτουργίες της ζωής, ο αναγνώστης αναφωνεί ενθέρμως για την ποίηση της Γαλάνη Κι όμως ανθίζει.  Το εμπόδιο είναι ο συμβολικός και κυριολεκτικός εγκλεισμός που από μόνος του αποτελεί μια αρκετά περίπλοκη συνθήκη. Μέσα σε αυτό το τεχνητό περιβάλλον κατορθώνουμε να ζούμε, να ονειρευόμαστε, να ερωτευόμαστε και να συγκινούμαστε. Η ποίηση, έτσι κι αλλιώς, μας βρίσκει παντού, όπως και η ζωή. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Ελένη Γαλάνη την ικανότητα να μας συγκινεί με τον ποιητικό της λόγο στη φοβερή συνθήκη της εποχής μας.

 

Εσύ ψηλαφείς με την αφή αστέρια κλειστά/ χθόνιες σπηλιές/ χάρτινες οροσειρές, αμμόχωστες/ – πάντα αρνητικό πάντα λειψό το πρόσημο/ πάντα στρεβλή, αδύναμη η ραχοκοκαλιά αυτού του/ κόσμου –

(Νυχτομαντεία, σελ. 46)

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top