Fractal

Μα πόσο τέλειος είναι ο Τέλης (Στεφανής);

Του Γιάννη Παναγόπουλου //

 

photo 1

 

Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Καφαντάρης είναι ένας κινηματογραφιστής που όταν παθιαστεί με μια ιδέα δεν φυγοπονεί. Η νέα του ταινία είναι no budget. Ναι, σίγουρα ένα από τα κίνητρά του να την ολοκληρώσει είναι σειρά καλλιτεχνών- τεχνικών που θέλησαν να την υποστηρίξουν χωρίς αμοιβή. Όμως, πέρα από αυτή την συγκινητική ιστορία, το δικό του κυρίαρχο «ζητούμενο» να την τελειώσει είναι άλλο. Θεωρεί πως έχει στα «χέρια» του ένα χρυσό σενάριο. Μετά από έρευνες ετών υποστηρίζει πως διαθέτει αρκετές και διασταυρωμένες, συχνά γραπτές, καταθέσεις άλλων κινηματογραφιστών που δραστηριοποιήθηκαν στη διάρκεια της λεγόμενης «χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου» που την αποδομούν. Μα αυτό δεν είναι κάτι νέο ίσως πείτε. Ναι, δεν είναι. Και συχνά το fractal έχει δώσει χώρο στη θεωρία του σκηνοθέτη. Αυτή τη φορά όμως ο ίδιος θέλησε να μπει βαθύτερα στο θέμα. Τα γυρίσματα της ταινίας του «Ποιος Είναι επιτέλους ο Τέλης Στεφανής» ολοκληρώνονται. Και αυτό, για εκείνον και τους συνεργάτες του, είναι μια νίκη. Ανυπομονούν να καταθέσουν στο κοινό ένα φιλμ που θα απομυθοποιεί, στον βαθμό που μπορεί να γεννηθεί ένας νέος μύθος, μια εποχή που θεωρήθηκε γόνιμη για το ελληνικό σινεμά. Το φιλμ του Καφαντάρη είναι μια ποιητικά οπτικοποιημένη αναπαράσταση μιας εποχής – τέλη δεκαετίας του ’50, όλη η δεκαετία του ’60 – που αν και παρουσιάστηκε «σαντρέ-ξανθό» όπως η Αλίκη (Βουγιουκλάκη), δεν έφερε ποτέ στο φως τις αγωνίες γνωστών κινηματογραφιστών της εποχής για έναν κινηματογράφο που, αντί να προβάλλει το ιδεώδες του ελληνικό μικροαστισμού, ήθελε να κοιτάξει την κινηματογραφική Μέκκα της εποχής Σινετσιτά στα μάτια. Ο Τέλης Στεφανής – ο ίδιος ο τίτλος της ταινίας «Ποιος είναι επιτέλους αυτός ο Τέλης Στεφανής» – είναι ατάκα που ακούγεται σε άλλη ελληνική ταινία της εποχής. Ο Καφαντάρης επέλεξε να τον επιλέξει γιατί μέσα του αθροίζονται στοιχεία και υποθέσεις μιας ολόκληρης εποχής του ελληνικού κινηματογράφου που δεν αναδείχτηκαν ποτέ. Ζητήσαμε από τον Καφαντάρη να μας ταυτοποιήσει τον Τέλη Στεφανή λες και ήταν πραγματικός άνθρωπος. Το αποτέλεσμα ήταν απορρύθμιση περιστατικών μιας φαινομενικά χαρούμενης εποχής που μέσα της έκρυβε βία.

 

 

– Ποιος θα μπορούσε να είναι τελικά ο Τέλης Στεφανής;

– Όποιος θα είχε να κρύψει έναν μύθο πίσω από την αλήθεια του.

 

– Αν ο Τέλης Στεφανής είχε ταυτότητα ποιο Α.Τ. θα την είχε εκδώσει;

– Δεν έχω ιδέα, αλλά μπορώ με σιγουριά να πω πότε του παραδόθηκε στα χέρια. Αυτό έγινε τη νύχτα που ο Διοικητής της Αστυνομίας μπήκε στον κινηματογράφο «Ράδιο Σίτυ» στην Πατησιών, μια νύχτα του ’61. Την ώρα που παιζόταν η πρεμιέρα της ταινίας «Συνοικία το Όνειρο» κατέβασε τον γενικό με κίνδυνο να πιάσει φωτιά ολόκληρο το κτήριο. Κι όλα αυτά γιατί οι εντολές που είχε ήταν να εμποδίσει την προβολή μιας νεορεαλιστικής ταινίας που θεωρήθηκε από τις αρχές πως εξέθετε την Ελλάδα της εποχής εκείνης στο εξωτερικό. Αφού στα πλανά της έδειχνε την ύπαρξη μια παραγκούπολης στο κέντρο της Αθήνας με φόντο την Ακρόπολη, όταν η Αθήνα προπαγανδιζόταν ακόμα και στους ίδιους τους Αθηναίους ως «η Πόλη της Παλλάδος, μια Μεγαλούπολις που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές». Υπάρχουν ίσως δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που ξεκινούν με αυτή την εισαγωγή.

Από αυτό το γεγονός, τη ματαίωση της πρεμιέρας δηλαδή της ταινίας «Συνοικία το Όνειρο», που ίσως τις συνέπειές της πληρώνει ακόμα το ελληνικό σινεμά 54 χρόνια μετά, πιθανόν ξεκινά και αστικός μύθος ενός μυστικού σεναρίου. Κάποιοι άνθρωποι του χώρου, εργάτες του Κινηματογράφου, ίσως ένιωσαν να προσβάλλονται από αυτή τη βίαιη καλλιτεχνική παρέμβαση και αποφάσισαν να δράσουν τότε «συνωμοτικά». Από αγάπη για τον ελληνικό κινηματογράφο, αυτό το σενάριο θα ήταν κάτι σαν διαμαρτυρία για τη στασιμότητά του. Εμείς σήμερα, στο έτος 2015, λίγα πράγματα γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον αστικό μύθο αλλά προσπαθούμε να κάνουμε την ταινία που θα γυριζόταν τότε με ό,τι έχουμε και φυσικά με πολλές εικασίες για να γεμίσουμε τα κενά.

 

photo 2

 

– Γιατί οι πρωταγωνιστές της ταινίας φορούν μάσκες;

– Πρόκειται για μια έμμεση αναφορά σε μια άλλη μυστική ομάδα που λέγεται πάλι, ως «αστικός μύθος», πως έδρασε στην Κυψέλη τη δεκαετία του ’60. Έχω μιλήσει γι’ αυτήν ήδη, αλλά έχουμε ακόμα αρκετά να μάθουμε στο μέλλον, όταν οι διάφοροι ερευνητές αυτής της εποχής βγάλουν περισσότερα στοιχεία στο φως. Τέλος πάντων, αν και στην ουσία δεν γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτήν την ομάδα που έδρασε στην Κυψέλη, είναι σίγουρο πως τα μέλη της συνήθιζαν στις συναθροίσεις τους να φορούν μαύρες αποκριάτικες μάσκες για πλάκα, προσπαθώντας να μιμηθούν τους «κακούς» των γελοιογραφιών. Και για να προλάβω την ερώτησή σου που θα μπορεί να είναι: «Μα καλά, τώρα πώς αυτοί συνδέονται με τον Τέλη Στεφανή;» θα έλεγε πως όλα δείχνουν πως εκείνη η ομάδα θα συμμετείχε στα μυστικά γυρίσματα του σεναρίου. Μιλάμε για μια παρέα ευαισθητοποιημένων ανθρώπων έτοιμων να βοηθήσουν με διάφορους τρόπους τα γυρίσματα μιας ταινίας, που θα παρουσίαζε την Αθήνα και τους ανθρώπους της διαφορετικά από εκείνον που ο ελληνικός κινηματογράφος της εποχής παρουσίασε με αλύτρωτη επιμονή..

 

– Ο “Τέλης” είναι ντοκιμαντέρ που θέλει να αναδείξει μια κρυφή πτυχή της δεκαετίας του 1960 ή είναι μια νορμάλ ταινία;

– Καταρχήν είναι ένα φιλμ μυθοπλασίας που γυρίζεται περίπου με τον ίδιο τρόπο και τις ίδιες συνθήκες με αυτές του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου. Μάλιστα, μεγάλο μέρος της έχει γυριστεί στα ιστορικά εργαστήρια της Φίνος Φιλμ, με τη βοήθεια ανθρώπων όπως ο Γιώργος Μουζακίτης που εκτός από πολύτιμος φίλος, υπήρξε και πολύτιμος σύμβουλος στο όλο εγχείρημα. Σκοπός μου όταν τελειώσει η ταινία, είναι να μην μπορείς να την ξεχωρίσεις εύκολα από μια ταινία εκείνης της δεκαετίας. Η ταινία δηλαδή δεν θα αναφέρεται απλώς στο ’60. Θα είναι βγαλμένη μέσα από το ’60. Και όπως φαίνεται, όπως με πάει το πράγμα, μέσα από την έρευνα που έχω κάνει γύρω από την εποχή ίσως χρειαστεί να γυριστεί μια άλλη ταινία, κάτι σαν ντοκιμαντέρ, που θα εξηγεί και θα δικαιολογεί όσα θα δουν οι θεατές στο «Ποιος είναι επιτέλους ο Τέλης Στεφανής». Θα έλεγα λοιπόν ότι ο «Τέλης» είναι προτζεκτ. Κάτι σαν Μπαμπούσκα που η μια ταινία προκύπτει μέσα από την κοιλιά της άλλης. Το μέλλον θα δείξει αν έχω δίκιο.

 

PHOTO 3

 

– Η κοπέλα με τα τατουάζ που χορεύει στην ταινία ποια είναι;

– Θα σου έλεγα πως η ίδια θα μπορούσε να παρουσιάσει καλύτερα από εμένα τον εαυτό της. Και γι’ αύτο δεν έχεις παρά να της ζητήσεις μια συνέντευξη. Η Μαρία Κοντέλη εμφανίζεται στην ταινία μαζί με το συγκρότημα των Snails, οι όποιοι έγραψαν κι ένα από τα τραγούδια της ταινίας σε μια σκηνή στριπτίζ .

 

http://telisstefanis.blogspot.gr/

https://www.facebook.com/telisstefanis?fref=ts

 

Σημείωση Fractal: Με τον «Τέλη» δεν τελειώσαμε ακόμα.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top