Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μικρό σημείωμα για την τελευταία συλλογή διηγημάτων του Κώστα Ακρίβου
07/12/2016, 10:56 πμ

Μικρό σημείωμα για την τελευταία συλλογή διηγημάτων του Κώστα Ακρίβου

Γράφει η Πέρσα Κουμούτση //

 

teleytaia-nea-apo-tin-ithakiΚώστας Ακρίβος “Τελευταία νέα από την Ιθάκη”, Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 280

 

Το πρόσφατο βιβλίο του Κώστα Ακρίβου, που τιτλοφορείται «Τελευταία νέα από την Ιθάκη», αποτελεί την πέμπτη συλλογή διηγημάτων του καταξιωμένου συγγραφέα και το 16 βιβλίο του. Η εν λόγω συλλογή απαρτίζεται από 26 μικρές ή μεγαλύτερες διηγήσεις με κεντρικούς ήρωες πρόσωπα της καθημερινότητας, επινοημένα τα περισσότερα ή και πραγματικά, δανεισμένα ωστόσο, από την πιο πρόσφατη Ιστορία μας, που όμως οι προσωπικές τους απεικονίσεις, ο μύθος που περικλείει η κάθε μια, θυμίζει έντονα ή και αντιστοιχεί ακόμα σε ιστορίες προσώπων/ηρώων που έρχονται από το ακόμα πιο μακρινό παρελθόν και πιο συγκεκριμένα από την Οδύσσεια του Ομήρου- εξ ου και ο ευρηματικός τίτλος του βιβλίου. Έτσι, παρότι οι ιστορίες είναι αυτόνομες ή αυτοτελείς, υπό την έννοια ότι ‘ λειτουργούν η μία ανεξάρτητα από την άλλη, όλες μαζί συνδέονται με έναν κεντρικό άξονα, εκείνο της εμβληματικής μυθιστορίας του Έπους.

Ο συγγραφέας είναι φανερό ότι γοητεύεται από τη διαχρονικότητα της Οδύσσειας και ότι αποτελεί για εκείνον πηγή έμπνευσης, του παρέχει δηλαδή την πρώτη ύλη από την οποία αντλεί την έμπνευση για τα πρόσωπα και τις ιστορίες τους. Κατά αυτόν τον τρόπο ήρωες και τόποι μεταμορφώνονται για να πάρουν εκ νέου σάρκα και οστά και να ενταχθούν στο σήμερα, επικυρώνοντας το προφανές αξίωμα, ότι οι άνθρωποι κατά βάθος είναι πάντα οι ίδιοι και πως οι ανθρώπινες αδυναμίες, τα πάθη, τα λάθη και οι επιθυμίες τους είναι έννοιες διαχρονικές, δεν ανήκουν σε ένα τόπο, ούτε βέβαια σε συγκεκριμένο χρόνο. Και πως ναυαγοί, εραστές, φίλοι, καθάρματα, πλάνητες, και νταήδες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, στο μόνο που διαφέρουν είναι απλώς η επίφαση, το προσωπείο, μια σύγχρονη ένδυση που τους κατατάσσει στο σήμερα. Ενώ οι ιστορίες των ανθρώπων επαναλαμβάνονται εσαεί ανεξάρτητα από τον χρονικό ορίζοντα στον οποίο ανήκουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θεοί, ήρωες, νεράιδες, ταξιδεύουν στον χρόνο για να φτάσουν στο σήμερα, στις μέρες μας, από τα χρόνια του Ομήρου στο τώρα. Για παράδειγμα, η Πηνελόπη στο βιβλίο του Κ. Ακρίβου είναι μια νέα γυναίκα που έχασε τον άντρα της στην Κατοχή, Αχιλλέας, ένας αξιωματικός του ’22 που άξιζε την ‘αθανασία. Καλυψώ, η ερωμένη της διπλανής πόρτας. Τηλέμαχος, ένα μικρός περιπλανώμενος αθίγγανος που αναζητά τον πατέρα του, Αθηνά, μια μητέρα -προστάτιδα για τα παιδιά της. Ελένη, η ωραία γυναίκα που πάντοτε θα αναστατώνει, ανεξάρτητα από το κοινωνικό υπόβαθρο στο οποίο ανήκει. Λαέρτης, ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, όταν θρηνεί το θάνατο του γιου του. Ελπήνορας, ένα άτυχο μικρό παιδί από την Κρήτη στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, Τειρεσίας μια χαρτορίχτρα κλπ…

 

Κώστας Ακρίβος

Κώστας Ακρίβος

 

Ήρωες λοιπόν της διπλανής πόρτας αλλά και της πιο πρόσφατης ιστορίας παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, φέροντας όλα εκείνα τα γοητευτικά χαρακτηριστικά που τους καθιστούν ξεχωριστούς και το εύρημα του συγγραφέα ολοκληρώνεται και πετυχαίνει με τη συνέργεια όλων εκείνων των συστατικών της άρτιας μυθοπλασίας που διακρίνουν τη γραφή του. Ποιητική γλώσσα όπου υπάρχει προσωπικός στοχασμός, λιτή και ρέουσα γλώσσα στους διαλόγους, πειστικότητα και ρεαλισμός στις περιγραφές του… Ενώ καπετάνιος σ’ αυτό το ταξίδι δεν είναι ο Οδυσσέας, ή τουλάχιστον όχι αποκλειστικά ο εμβληματικός αυτός ήρωας, αλλά ο ίδιος ο συγγραφέας που συνδέει, συσχετίζει, παρατηρεί ψυχογραφεί και καταγράφει. Και όπως ορθά παρατηρεί ο κ. Χ. Παπαγεωργίου στο κριτικό του σημείωμα, Ο Ακρίβος αναζητά όχι τις εξωτερικές ομοιότητες, αλλά το εσωτερικό νήμα που μπορεί να συνδέει τύπους ανθρώπων μέσα στο εύρος των αιώνων»

Εύχομαι στο βιβλίο καλή πορεία.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top