Fractal

Ταξίδι με οδηγό τη Μάνα Γη

της Νατάσας Ρουχωτά // 

 

Το Σαλόνι της Γεύσης στο Τορίνο

i1

 

i2Ο Κάρλο Πετρίνι, συνιδρυτής της Σλόου Φουντ, κίνημα για τη σωστή και δίκαιη παραγωγή και κατανάλωση της τροφής σε συνδυασμό με την ποιότητα στη γεύση, είχε δίκιο όταν, πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια οραματιζόταν μια διεθνή συνάντηση, αγροτών, καλλιεργητών και παραγωγών , που θα συνομιλούσαν με το καταναλωτικό κοινό και τους επιστήμονες (γεωπόνους, ειδικούς βιοτεχνολογίας, χημικούς κλπ) και θα εξέθεταν το προϊόν του κόπου τους, δίχως μεσάζοντες. Μιλούσε ήδη , τότε, για βιοποικιλότητα ο Πετρίνι, για ντόπιες καλλιέργειες, για την ανάγκη και το δικαίωμα του κάθε τόπου να παράγει τα δικά του προϊόντα ακόμα και σε μικρή κλίμακα και να τα διαθέτει/διακινεί σε μικρές αγορές , αποφεύγοντας τα υπέρογκα έξοδα της μεσιτείας.

Είχε την τύχη να προβλέψει ότι οι μαζικές παραγωγές , θλιβερής ομοιογένειας και ομοιομορφίας ,που προτείνονταν κατά κόρον και υπαγορεύονταν από τους κανόνες της εντατικής και υποχρεωτικής παγκοσμιοποίησης θα οδηγούσαν στην σταδιακή πτώχευση της γης, όσο και στην παταγώδη αποτυχία της πάταξης της πείνας στον κόσμο. Και βέβαια δεν ήταν και δεν είναι πανάκεια , όπως μας υπόσχονταν, μέχρι πριν λίγο καιρό, τα μεταλλαγμένα προϊόντα, που υποστηρίζονται από τις φαρμακοβιομηχανίες και δυσκολεύονται (και δίκαια) να κατακτήσουν την εμπιστοσύνη του καταναλωτή. Λόγω κόστους και υποψιών για κίνδυνο της δημόσιας υγείας, όσο και για τη βεβαιότητα διατάραξης του οικοσυστήματος.

Χρειάστηκε να δημιουργηθούν τα “οχυρά” της γεύσης (Presidi) για να αντέξουν ντόπια προϊόντα, λαϊκής, παραδοσιακής σοφίας και μόχθου στη λαίλαπα των Ευρωπαϊκών ή και διεθνών κανόνων, που υπαγόρευαν τα λόμπυ των μεγαλεμπόρων και μεγαλοπαραγωγών, ώσπου να φτάσουμε σήμερα σε μια δικαίωση του μικρού, του ιδιαίτερου, του σωστού και δίκαιου.

Το όνειρο του Πετρίνι είχε τον τίτλο” Μάνα Γη “και ίσως αυτή να είναι και η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά του φεστιβάλ γεύσης , που κάθε δυο χρόνια διοργανώνει η Σλόου Φουντ στο Τορίνο, στις παλιές εγκαταστάσεις της Φίατ, το γνωστό Λινγκόττο, υπό τον εύλογο τίτλο: Το Σαλόνι της Γεύσης.

 

i4Από κάθε γωνιά του πλανήτη

Εδώ, λοιπόν, το πενθήμερο 23-27 Οκτωβρίου στις εγκαταστάσεις που συνορεύουν με τα περίπτερα των ιταλών παραγωγών είδαμε αγρότες , καλλιεργητές και παραγωγούς από κάθε σημείο του πλανήτη . Αυτοί έχουν επισημανθεί από τους ειδικούς “εξερευνητές” προϊόντων, πρώτων υλών, σωστού και δίκαιου τρόπου καλλιέργειας και εκτροφής των ζώων και , βέβαια, γεύσης της Σλοόυ Φουντ , να δείχνουν τα προϊόντα τους και να συμμετέχουν σε συναντήσεις και στρογγυλά τραπέζια . Αντιπαραθέτοντας ιδέες, ανταλλάσοντας πληροφορίες, προτείνοντας λύσεις σε προβλήματα ,που τελικά αφορούν όλους μας.

Αυτό που διαφοροποιεί τη Μάνα Γη από μια οποιαδήποτε άλλη διοργάνωση και από το ιταλικό τμήμα του Σαλονιού της Γεύσης είναι ότι οι παραγωγοί δεν βρίσκονται εδώ για να πουλήσουν (ελάχιστες ποσότητες και δείγματα διατίθενται γι αυτό τον σκοπό) ,αλλά για να διαδώσουν τα προϊόντα τους, που συνήθως ανήκουν σε μικρούς, απόμακρους συνεταιρισμούς σε όλες τις ηπείρους και αξίζει τον κόπο να διαφυλαχθούν και να εξακολουθήσουν να υπάρχουν.

Σε πολλές περιπτώσεις , οι επισκέπτες περιεργάζονται σπόρους , βότανα, καρπούς, καρυκεύματα και πολλοί, μάλιστα, φέρνουν στους ειδικούς της Σλόου Φουντ δείγματα δικών τους καλλιεργειών, σε λαχανόκηπους ή μπαλκόνια (κάτι που έχει διαδοθεί έντονα λόγω οικονομικής κρίσης) για αρχειοθέτηση και κατάταξη.

 

i6

 

Ελληνική παρουσία

Στους χώρους της” Μάνας Γης” συμμετείχαν και Έλληνες παραγωγοί, από τη Θράκη και Θεσσαλία. Πιο συγκεκριμένα από Καρδίτσα, Λάρισα, Βόλο, με εξαιρετικά προϊόντα, μερικά εντελώς άγνωστα στην Ιταλία, όπως το κασέρι , το μανούρι, το ελληνικό αυγοτάραχο. Άριστα προϊόντα , μηδενικό σχεδόν το μάρκετινγκ για την προώθησή τους και πέραν των συνόρων μας, ηρωικοί οι παραγωγοί μας να επιμένουν στωικά στην ποιότητα κα στη διαφύλαξη των παραδόσεών μας. Γεύσεις ντελικάτες, πίστη στη μεσογειακή διατροφή και στην ωφελιμότητά της.

i5Εδώ συναντήσαμε τον Απόστολο Γούλα, ερευνητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οικονομολόγο , που μας μίλησε για το πρόγραμμα Lactimed, ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη διάδοση και ανάδειξη μεσογειακών, τυπικών , γαλακτοκομικών προϊόντων και στο οποίο συμμετέχει από Ελληνικής πλευράς, η Θεσσαλία .

Εντυπωσιακά φιλικός ο χώρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πληροφόρηση επί της αλιείας και των μεθόδων και των νόμων για το “σωστό και δίκαιο” ψάρεμα , για τη σωστή και δίκαιη κατανάλωση. Πόσα εκατοστά πρέπει να είναι η σαρδέλα που αγοράζουμε; Ξεχάστε την αθερίνα , αφίστε τη να μεγαλώσει πριν την πετάξετε στο τηγάνι, έχει κι αυτή δικαίωμα να μεγαλώσει και να πολλαπλασιαστεί. Ποιά ψάρια κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω υπερκατανάλωσης (βλ.τόννος); .Γιατί να καταναλώνουμε μονίμως τσιπούρα και σαργό , ενώ υπάρχουν και άλλα πολλά ψάρια ,τα οποία σνομπάρει η στάνταρ αγορά; Ποιά είναι η εποχή για το λιθρίνι ή για τις κουτσομούρες;

Ορδές μαθητών επισκέπτονται τη Μάνα Γη και κατακλύζουν τους χώρους του διεθνούς αλλά ποιοτικού street food, που φέτος, μαζί με τους κοινόχρηστους λαχανόκηπους ήταν ένα από τα κεντρικά και πιο διασκεδαστικά θέματα.

i3

Πολύχρωμη, πολύμορφη, πολυποίκιλη η “Μάνα Γη”, μια χρήσιμη απόπειρα πληροφόρησης για την τροφή στα πλαίσια, βέβαια ,ενός εμπορικού γεγονότος όπως είναι το Σαλόνι της Γεύσης. Όχι μόνο πληροφόρηση για το τάδε προϊόν της τάδε περιοχής αλλά και μέθοδοι μαγειρέματος κι εκπληκτικές επιδείξεις από διάσημους σεφ και οινολόγους. Όλα, πάντως ,μέσα από το σεβασμό για το περιβάλλον και τη διατήρηση των ευαίσθητων ισορροπιών του πλανήτη μας.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top