Fractal

Τάσος Νυφαδόπουλος: «Ο άνθρωπος ψάχνει να βρει αυτό που πιστεύει πως δεν έχει βρεθεί ακόμη»

Συνέντευξη στη Νάνσυ Κοντονίκου //

 

nyfadopoulos

 

Μας συγκίνησε με την δύναμη και την αποφασιστικότητά του και έδωσε ένα μήνυμα στην γενιά του, στην γενιά της κρίσης, που έφτασε σε κάθε άκρη του κόσμου. Oι New York Times, το Αμερικάνικο και το κινέζικο πρακτορείο ειδήσεων, καθώς και άλλα διεθνή ειδησεογραφικά μέσα μίλησαν για το έργο του, κάνοντάς το παγκοσμίως γνωστό. Σήμερα βρίσκεται και πάλι κοντά μας μέσα από τις σελίδες του Fractal να μας μιλήσει για την φθαρτότητα της ύλης και την ανέλιξη του ανθρώπου ως πνευματική οντότητα.

 

νυφ1

 

-Τάσο γεια σου, ξανά μαζί, για να μιλήσουμε για την έκθεση σου «Μπλε: Είναι κάτι ξένο», και μια σειρά γλυπτών που επιθυμεί να μας θυμίσει την σύνδεση της ανθρώπινης ψυχής με το σύμπαν και την αναζήτηση του ανθρώπου με το άγνωστο ξένο.

-Καλησπέρα Νάνσυ, σ’ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον στα έργα μου, χαίρομαι που μιλάμε και πάλι μαζί.

 

-Για μια πιο ομαλή μετάβαση του κοινού, και πιθανόν για όσους δεν σε ξέρουν, να πούμε ότι έγινες γνωστός με το γλυπτό «Κρίση», το πρώτο γλυπτό παγκοσμίως σε δημόσιο χώρο για την οικονομική κρίση. Ένα γλυπτό το οποίο μιλάει για τις τραγικές συνέπειες που είχε ο βιομηχανικός κόσμος στον άνθρωπο…

-Ναι, το έργο θίγει τις συνέπειες της κοινωνικοοικονομικής κρίσης στον άνθρωπο και την κοινωνία με στόχο να προβάλλει την αξία της ανθρώπινης ζωής πέρα από τους αριθμούς και τις στατιστικές αναλύσεις. Για όσους θέλουν να δουν το γλυπτό από κοντά, βρίσκεται στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης 602 Α στο Δήμο Ελληνικού- Αργυρούπολης. Το γλυπτό έχει  6,8 μέτρα μήκος, 3,4 μέτρα πλάτος και 3,7 μέτρα ύψος. Το έργο αυτό μου πήρε για να το ολοκληρώσω 18 μήνες και τα αποκαλυπτήρια του έγιναν το 2015.

 

-Και από τις συνέπειές της υλιστικής κοινωνίας στο εντελώς ξένο, στο σύμπαν. Γιατί διάλεξες αυτήν την μετάβαση;

-Οι μεταβάσεις στην Τέχνη μου γίνονται βάση της ενσυναίσθησης που έχω σε ότι συμβαίνει. Σκέψεις για την κατεύθυνση της Τέχνης μου προσπαθώ να μην κάνω, αλλά κάνω ότι μπορώ για να είμαι ανοιχτός ως κανάλι έκφρασης της συλλογικής συνείδησης.

 

-Τι μπορεί να ψάχνει ο άνθρωπος μέσα στο ξένο, στο σύμπαν;

-Ο άνθρωπος ψάχνει να βρει αυτό που πιστεύει πως δεν έχει βρεθεί ακόμη.

 

-Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που δεν έχει βρει ακόμη;

-Όσο και να εξερευνήσεις το άπειρο, πάντα θα υπάρχουν νέες πτυχές του να ανακαλύψεις. Ο άνθρωπος πάντα θα συνεχίζει το ταξίδι της αναζήτησης γιατί πάντα θα υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα και αυτό είναι και το όμορφο κομμάτι της πορείας μας. Να ψάχνουμε χωρίς να ξέρουμε τι.  Να μην επαναπαυόμαστε στα όσα γνωρίζουμε αλλά μέσω του ταξιδιού της αναζήτησης να εξελισσόμαστε.  

 

νυφ2

 

-Ποια η σύνδεση μεταξύ της ανθρώπινης ψυχής με το σύμπαν και πώς η τέχνη διεκπεραιώνει το ρόλο της σ’ αυτήν την περίπτωση;

-Ο άνθρωπος είναι ένα με το σύμπαν, αποτελεί μία από τις ποικίλες εκφράσεις του Όλου. Ο ρόλος της τέχνης είναι εξαιρετικά σημαντικός καθώς καλείτε να αφυπνίσει τους ανθρώπους. Να τους φέρει αντιμέτωπους με ερωτήματα και συναισθήματα που μπορούν να τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν την πραγματική τους φύση.

 

-Τι πραγματικά ψάχνεις εσύ μέσα από αυτήν την σύνδεση;

-Μέσω από τη σύνδεση έχω βρει τον σκοπό της ύπαρξης μου. Να γειώνω συμπαντικές πληροφορίες στα έργα μου, που βοηθούν στην αφύπνιση και ανέλιξη των ανθρώπων. 

 

-Πόσο πιστεύεις περιορισμένη είναι η ανθρώπινη ύλη μέσα στο σύμπαν;

-Ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει το να γίνεται ένα με τα πάντα γύρω του. Στην πραγματικότητα είναι ήδη εκεί αλλά είναι τόσα τα φίλτρα που έχει βάλει στις αισθήσεις και στην αντίληψη του που δε μπορεί να το αντιληφθεί…

 

-Ποιες οι αδυναμίες του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν – του φθαρτού σώματος μπροστά στο πνευματικό;

Η φθαρτότητα υπάρχει παντού στο σύμπαν. Τα αστέρια γεννιούνται και πεθαίνουν όπως όλες οι υπάρξεις στη γη. Η φθαρτότητα συνεπώς, δεν αποτελεί αδυναμία ή εμπόδιο στην πνευματικότητα, αλλά έχει και αυτή την δική της λειτουργία στην ροή των πραγμάτων. Ο φόβος για την φθαρτότητα είναι αυτό που αποτελεί αδυναμία.   

 

-Το «μπλε» πώς το αποφάσισες; Από πού πηγάζουν τα ερεθίσματά σου στο μπλε;

-Πρώτη φορά χρησιμοποίησα το μπλε χρώμα στον άνθρωπο του γλυπτού «Κρίση». Δεν είχα καθορίσει εξαρχής ότι ο άνθρωπος θα είναι μπλε αλλά κατά τη διάρκεια της κατασκευής του έργου είδα την εικόνα του ανθρώπου μπλε και αισθάνθηκα ότι έπρεπε να του δώσω αυτό το χρώμα. Το μπλε στις ανθρώπινες μορφές των έργων μου προσδίδει μία μεταφυσική χροιά, κάνοντας σαφές ότι δεν απεικονίζουν τον καθημερινό άνθρωπο, αλλά κάτι άυλο, τη ψυχή των ανθρώπων.

 

-Τι σημαίνει «μπλε» για εσένα;

-Όσα και να γράψω δεν είναι αρκετά και ό,τι γράψω θα ορίσει στο μυαλό του αναγνώστη σε ένα βαθμό το πως θα δει τα έργα μου. Δεν θέλω να ορίζω στενά και περιορισμένα τους συμβολισμούς και το νόημα του κάθε έργου, αλλά αντιθέτως θέλω να δίνω τη δυνατότητα στον παρατηρητή να φτιάχνει τη δική του αφήγηση. Είναι ουσιαστικό να καταλάβουν οι παρατηρητές πως ό,τι και να πω εγώ για τα έργα μου το λέω απλά ως ένας ακόμη παρατηρητής. Δηλαδή, οι δικές μου απαντήσεις και ερμηνείες δεν είναι οι μοναδικές αλλά μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα και άλλες ερμηνείες. Ένας παρατηρητής μπορεί να αφουγκραστεί τα γλυπτά βαθύτερα και από έμενα εάν είναι ανοιχτός στο κάλεσμα τους.   

 

-Τα γλυπτά στο σύνολο τους φέρουν ένα πυκνό δίχτυ από ανθρακόνημα ή υαλοΰφασμα το οποίο τους κρύβει τα μάτια. Ποια η σηματοδότηση της τοποθέτησης της πυκνής αυτής ύλης στα συγκεκριμένα σημεία;

-Το κάλυμμα των ματιών με ανθρακόνημα ή υαλοΰφασμα υποδεικνύει τις πεπερασμένες αισθήσεις μας, με τις οποίες αδυνατούμε να συλλάβουμε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι. Το κλείσιμο των ματιών είναι μία προτροπή να μάθουμε να βλέπουμε πέρα από το πεπερασμένο των αισθήσεων μας και των φίλτρων που έχουμε θέσει, χρησιμοποιώντας τα μάτια της ψυχής μας. Επίσης, το ανθρακόνημα σε ορισμένα έργα δημιουργεί ανοιχτά μάτια.

 

-Πόση προσπάθεια χρειάζεται να κάνει το φθαρτό σώμα για να συναντήσει το μπλε;

-Το επίπεδο συνειδητότητας  είναι αυτό που καθορίζει την προσπάθεια που χρειάζεται ώστε να αναχθεί το φθαρτό σε μπλε σώμα. Η συνειδητοποίηση ότι η φθορά δεν οδηγεί στο τέλος αλλά μόνο σε ένα άλλο στάδιο μπορεί να ελευθερώσει κάποιον.

 

-Πιστεύεις ότι μας είναι άγνωστη η πνευματικότητα που διέπει το σύμπαν;

-Η πνευματική μας διάσταση δεν μας είναι άγνωστη. Πολλοί όμως δεν συνειδητοποιούν την ύπαρξη της. Ακόμη και όσοι συνειδητοποιούν την ύπαρξη της μπορεί να την βιώνουν σε διάφορα επίπεδα. Τα επίπεδα που μπορεί κανείς να βιώσει την πνευματικότητα είναι άπειρα και το πόσο βαθιά θα την βιώσει κάποιος εξαρτάται από τις υπερβάσεις – άλματα που θα επιλέξει να κάνει.

 

νυφ3

 

-Με ποιόν τρόπο μπορεί κάποιος να ξεκινήσει την αναζήτηση της πνευματικότητας;

-Σκέψου ένα φύλλο χαρτί με τυπωμένες ερωτήσεις και από τις δύο πλευρές. Ξεκινάς να απαντάς τις ερωτήσεις της μίας πλευράς και φτάνεις στην πίσω. Εκεί, κοιτάζοντας το χαρτί ίσως αντιληφθείς ότι διαφαίνονται και οι ερωτήσεις-απαντήσεις της πρώτης σελίδας. Αυτό είναι μία πρώτη ένδειξη ότι υπάρχει και κάτι άλλο. Αν δε το αγνοήσεις, ίσως προσπαθήσεις να διαβάσεις αυτά που έχεις ήδη γράψει, αλλά από μια άλλη οπτική γωνία. Μια υπέρβαση είναι να τα διαβάσεις μη σκεπτόμενος  πια πως τα έχεις γράψει εσύ. Άλλη υπέρβαση είναι να μη προσπαθήσεις να ταιριάξεις τα αντεστραμμένα σύμβολα με σύμβολα που γνωρίζεις. Να τα δεις όπως είναι και όχι σαν αυτό που σημαίνουν. Μαύρα στίγματα σε λευκό φόντο. Αρχίζεις έτσι να γνωρίζεις ένα νέο κόσμο, ότι βλέπεις το γνωρίζεις πάλι ξανά και ξανά σε ένα βαθύτερο επίπεδο.

 

-Τείνεις  περισσότερο προς την αφαίρεση ή προς την ενσυναίσθηση που μπορεί να εκφράζουν τα γλυπτά τις συγκεκριμένης σειράς;

-Το να αποτελείται μία φόρμα από αφαιρετικά στοιχεία δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ταυτόχρονα να εκφράζει ενσυναίσθηση. Δεν αναιρεί δηλαδή το ένα το άλλο. Τα έργα μου έχουν ορισμένα αφαιρετικά στοιχεία χωρίς όμως κάποιος να μπορεί να τα χαρακτηρίσει ως αφηρημένη τέχνη.

Τώρα, όσο αφορά την ενσυναίσθηση ο παρατηρητής μπορεί να αισθανθεί τη ψυχική κατάσταση που απεικονίζεται στα γλυπτά αλλά μπορεί και να προβάλει τη δική του πάνω τους. Η ενσυναίσθηση που μπορεί να επιτευχθεί και από τις δύο πλευρές υπερβαίνει την εμπειρία του παρατηρητή και την ανάγει σε εμπειρία παρατηρητή-δημιουργού. Ο παρατηρητής είναι ελεύθερος να δημιουργεί την δική του αφήγηση για τα γλυπτά. Κάθε φορά που έρχεται ένας άνθρωπος στο χώρο της έκθεσης του επιτρέπω να αγγίξει τα έργα. Αυτό σε βοηθά να έχεις μια ακόμα πιο έντονη επαφή με τη Τέχνη αφαιρώντας το τείχος προστασίας που συνήθως την περιβάλλει.

 

-Μετά την έκθεση τι να περιμένουμε από σένα;

-Μετά την έκθεση σκοπεύω να κάνω ένα πνευματικό ταξίδι , καθώς κλείνει ένας μεγάλος κύκλος για έμενα και θεωρώ λάθος να συνεχίσω να δημιουργώ χωρίς πρώτα να έχω βάλει νέους καρπούς. Τα έργα αυτής της σειράς θα εκτεθούν και σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

 

-Τάσο σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά…

-Σ’ ευχαριστώ και εγώ Νάνσυ και περιμένω και τους αναγνώστες του Fractal έως και 30 Δεκεμβρίου στην έκθεση στην gallery Artower Agora, όδος Αρμοδίου 10, Βαρβάκειος πλατεία. Τετάρτη έως Παρασκευή 17:00 – 21:00 και Σάββατο & Κυριακή 11:00 – 19:00. 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top