Fractal

Τα ποιήματα του Fractal: Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988)

Επιμέλεια – ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης //

 

 

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

 

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΙΣΙΑ ΜΑΤΙΑ

(απόσπασμα )

 

 

Δεν ήξερε, ( ίσως γιατ΄ είχε πάντα μίσος στα κλειδιά )

πως το κλειδί της φυλακής του καθένας το κρατάει στην τσέπη του,

και κάνει πως το ξεχνάει. Αυτό είναι η φυλακή του.

 

………………………………………………………………………

 

Ούτε κι ο ίδιος μπορούσε πια να πει τι ακριβώς είχε συμβεί,

και τι είχε προσθέσει

η απεγνωσμένη δίψα του να ξεφύγει από τον εαυτό του. Ίσως όμως

και να τάχε απλώς φανταστεί,

καθισμένος εδώ, στ΄ ανοιχτό παράθυρο, άντικρυ στο βαθύ, σιωπηλό στερέωμα

νοιώθωντας την απέραντη ευτυχία να ζει και να μυρίζει και

να βλέπει και ν΄ αγγίζει

μέσα σ΄ αυτόν τον αλλοπρόσαλλο κόσμο που τον αγάπησε

και τον μίσησε παράφορα

που τα κέρδισε και τάχασε όλα, για να τα κερδίσει και να τα

χάσει ξανά

και ξανά. Γιατί η ζωή είναι ατέλειωτη και μπορεί κανείς να

ξαναρχίσει

και δυο φορές – να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή-

και τίποτα δε χάνεται, μα όλα είναι για πάντα μέσα σου

 

……………………………………………………………………………………….

 

ένα καινούργιο ζευγάρι ανεβαίνει κιόλας τη σκάλα
έτοιμο να ριψοκινδυνεύσει την ψυχή του στη μεγάλη αβεβαιότητα του έρωτα.

 

………………………………………………………………………………………………………..

 

Kαι πέρα στο βάθος απλώνεται η πόλη απέραντη, πολύβουη,
κατάφωτη, αμφιθεατρική, σαν ένα αρχαίο, γιγάντιο
στάδιο
όπου οι δειλοί δεν έχουν θέση.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top