Γράφει ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου // * Κάθε πρωί, στέκεται υπομονετικά στην άκρη της σκάλας. Η τσάντα του στα χέρια ενόσον παρακολουθεί τους μαθητές του που ανεβαίνουν αργά-αργά τα σκαλιά, με συγκρατημένο αγκομαχητό. Σαν να βαστάζουν στους ώμους τους
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Δεν υπάρχει εκπαιδευτικός ο οποίος στην προσωπική σταδιοδρομία δεν θα έχει σύγκρουση με κάποιο μαθητή του ή με κάποια μαθήτριά του. Ακόμα και οι επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις του σε κάποιον / κάποια αποτελεί μορφή σύγκρουσης,
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Η πρόκληση ενδιαφέροντος στους μαθητές και στις μαθήτριες είναι κρίσιμος συντελεστής για μια αποτελεσματική διδασκαλία, είναι καθοριστικό στοιχείο για τη διαμόρφωση μαθησιακού περιβάλλοντος σε κάθε σχολική ώρα, είναι ζωτικό σημείο για το ρόλο του
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // «Όταν ένα παιδί έχει όνειρα και στόχους, είναι σχετικά εύκολο να το μορφώσεις έστω και κοινωνικά. Αν έχει φόβους, μίσος, αναστολές, μαθησιακά κενά, ο εκπαιδευτικός έχει διάθεση να το βοηθήσει και να το στηρίξει»;
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Στην αρχή δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις. Θεωρείς ότι είναι κάποιο είδος διακοπών. Στη συνέχεια νιώθεις μια αμηχανία οφειλόμενη στην απώλεια μιας απόλυτης και διαχρονικής ομορφιάς της ζωής σου. Ακολουθεί μια αίσθηση (ως αντίβαρο
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Γράμμα σε έναν μικρό φίλο που έσκισε το βιβλίο του Φίλε μου… Ας σκεφτούμε… Οι περισσότερες πράξεις μας και ενέργειές μας δεν εκδηλώνουν το πώς βλέπουμε τον κόσμο, δεν εκφράζουν τον χαρακτήρα
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Είναι μια προσωπική διαπίστωση, μια διαπίστωση ενός μικρού κύκλου εκπαιδευτικών (αυτών που έχω μια συχνή επαφή), μια μικρο – κοινωνιολογικού τύπου προσέγγιση. Είναι μια εικόνα όλο και πιο συχνή, όλο και πιο γκρίζα. Είναι μια τάση
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Θα την συναντήσεις και στα πιο καλά σχολεία και στις πιο πνευματικά καλλιεργημένες μικρο-κοινωνίες. Θα απορήσεις για την έκταση και την ένταση που μπορεί να πάρει. Θα ανησυχήσεις για την αδυναμία επούλωσης των
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Το σχολείο είναι μια μικρο – κοινωνία. Όχι δεν εννοώ την προβολή του στο μέλλον, εννοώ ότι είναι η αυριανή, η εν δυνάμει κοινωνία. Εννοώ ότι είναι μια ειδική κοινωνία που ζει το σήμερα με το
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Ένας εκπαιδευτικός εκπαιδεύει κατά τη διάρκεια της καριέρας του εκατοντάδες ή και χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες. Είναι δε φυσικό να ξεχνάει τους περισσότερους στο βάθος του χρόνου. Όμως πάντα θέλει αυτοί να τον θυμούνται,
Περισσότερα
Της Κορνηλίας Μαυρομάτη // * Φτάνει πια! Πειράζει! “Ζωή έλα σπίτι τώρα! Σταμάτα να παίζεις με αυτό το κορίτσι! Τι πράγματα είναι αυτά! Τα κορίτσια δεν φωνάζουν, δεν γυρνούν στη γειτονιά με τα ποδήλατα! Δεν
ΠερισσότεραΓράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Βράδυ Τρίτης στο Δημοτικό θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου». Τα φώτα πλατείας αναμμένα, οι θεατές αναζητούν τις θέσεις τους, ενώ τρεις νέοι άντρες με τις μάσκες και με τα γέρικα βαριά γυναικεία σώματα είναι στη σκηνή. Σε
Περισσότερα(φωτο: Niki Boon) Διώνη Δημητριάδου // Κάποιοι με λένε ταξιδιώτη κάποιοι περιπλανώμενη απειλή – ας μην ξανοίγεστε στο δάσος μοναχοί γιατί μπορεί να συναντήσετε συντροφευμένους λύκους… έτσι σκεφτόταν ο Λύκος και τρόμαζε και αυτός με την ιδέα.
ΠερισσότεραΓράφει ο Μίνως–Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Όλεθρος» του Brandon Sanderson, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 584 Πριν από περίπου μια δεκαετία ο Όλεθρος εμφανίστηκε στον ουρανό. Στη συνέχεια ο κόσμος άρχισε να κατακλύζεται από ανθρώπους με ικανότητες υπερηρώων, που φέρουν το
ΠερισσότεραΓράφει η Μπελίκα-Αντωνία Κουμπαρέλη // ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ Δίδασκε σ’ ένα κολλέγιο στη Γαλλία. Ενήλικοι συμμετέχοντες, σε θερινό δίμηνο σεμινάριο με θέμα τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Μεγαλοαστοί που έπρεπε οπωσδήποτε να εντάξουν στο
ΠερισσότεραΕπιμέλεια- ανθολόγηση: Καλομοίρα Πιέτρη-Αυγούστη // Δημήτρης Μπουραντάς, «Ένα γράμμα σε σένα» Όταν ψάχνω στον ορίζοντα συναντώ μόνο εσένα. Απλώνω τα χέρια μου και αγγίζω το παιδικό σου πρόσωπο. Η καρδιά μου χτυπά δυνατά για
ΠερισσότεραΤου Σαράντου Μινώπετρου // * Ωδή σε κάποια παιδιά που δεν θα μεγαλώσουν ποτέ Στους μεγάλους όλου του κόσμου ζωντανούς και πεθαμένους που μου «βιάσατε» τα πάντα, που μισήσατε τα άνθη του αγρού, καταστρέφοντας κάτω
Περισσότερα
Της Ελένης Μανιωράκη // * Το θερινό ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, αποτελούσε ανέκαθεν πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο. Σύμφωνα
ΠερισσότεραΤου Γιώργου Γκανέλη // * [από την ποιητική συλλογή «ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ»] ΠΡΩΘΥΣΤΕΡΟ Μεγάλα λόγια σαν σπάσιμο γυαλιού ξεθύμαναν στις πλατείες Κατάφωρη παραβίαση των κανόνων δόμησης του ήλιου Πλεκτάνη η αγάπη σου με θραύσματα χιονιού
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Τον έβλεπε τον πατέρα του να κάθεται κάθε μέρα στον κήπο κοιτάζοντας το μεγάλο δέντρο που είχε φυτρώσει στον κήπο τους. Καθόταν στο παγκάκι και μετρούσε προσεκτικά τα φύλλα του δέντρου; κάθε
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Έρση Σωτηροπούλου «Η τέχνη να μην αισθάνεσαι τίποτα», εκδ. Πατάκη, σελ. 168 “Θυμόταν ένα χάδι πριν μερικά χρόνια, εκείνος ο άνδρας τής είχε χαϊδέψει το κεφάλι, ανακατεύοντας τα μαλλιά
ΠερισσότεραΓράφει η Κλαίρη Ε. // Λένε, έτσι έχω ακούσει κάπου, πως στα όνειρα δεν μπορείς να διαβάσεις, να διακρίνεις τα γράμματα, απλώς βλέπεις σύμβολα, δεν ξέρω αν ισχύει αυτό. Εγώ όμως θυμάμαι., είμαι σίγουρος δηλαδή πως
ΠερισσότεραΓράφει ο Μάνος Κοντολέων // Βούλα Μάστορη: «Αυγουστιάτικο φεγγάρι», «Στο Γυμνάσιο», «Ένα – Ένα – Τέσσερα», «Κάτω από την καρδιά της», εκδ. Πατάκη Πρόσφατα από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφόρησαν σε μια νέα έκδοση (με ερμηνευτικές
ΠερισσότεραΤης Αγγελικής Τανίδου // * Κάθισε ανάλαφρα στη καρέκλα, που μόλις είχε τραβήξει πίσω της ένας ντελικάτος σερβιτόρος. Εκείνος παραξενεύτηκε που στο ραντεβού είχε φτάσει πρώτη η κυρία- κανένας σεβασμός πια στο πρωτόκολλο! – αλλά δεν τόλμησε
ΠερισσότεραΓράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Πρόλογος Προκειμένου να δοθεί στο έργο καλλιτεχνική εκφραστικότητα, οι συγγραφείς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία από τα πιο συνηθισμένα μεταξύ των οποίων είναι μεταφορές, συγκρίσεις, επιθέματα και υπερβολές. Επί του παρόντος, η
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // Μισέλ Φάις, «Το περίεργο μαξιλάρι», εικ: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Πατάκη Που πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε; Το έχετε σκεφτεί ποτέ; Κι αν ναι, ποια είναι η δική σας απάντηση; Ο Μισέλ Φάις γράφει
ΠερισσότεραΓράφει ο Γρηγόρης Παπαϊωάννου // * ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ Ω ιερέ βράχε, φάρε όλης της γης ανήσυχε επισκέπτη και υπηρέτη της απεριόριστης σκέψης! Είσαι πολίτης όλης της οικουμένης η Μέκκα κι η Βηθλεέμ! Στο σώμα σου
Περισσότερα
