Fractal
  • Ποίημα: “Πειραματισμός με κόκκινο και πράσινο χρώμα”

    Του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου // *       Πειραματισμός με κόκκινο και πράσινο χρώμα   Με τη φωτιά στα μαλλιά φλογερή, όπως την κραδαίνει ο Προμηθέας για τη σωτηρία του ανθρώπου Και δυο καρπούς στην καρδιά γινωμένους, Με την αρχέγονη

    Περισσότερα
  • Τρία ποιήματα

    Της Κωνσταντίνας Ρούση // *           Θραύσματα   Ίχνη φωτός σε μπλε μελάνι Βίαιη χάραξη Πόνος εν τάξει Θραύσματα Λυγμός χωρίς παύση Σώμα σε καλειδοσκόπιο Εν ώρα παλίρροιας κατάδυση Κόκκινες λάμψεις “εγώ” Και Εσύ Σελήνης Δύση

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Σε ψάχνω…”

    Του Δημητρίου Καρπέτη //         Σε ψάχνω…   Σε ψάχνω, κι ας είσαι παντού. Στα σβησμένα αποτσίγαρα αναγνωρίζω τα σχηματισμένα σου χείλη. Στα πεταμένα χαρτομάντηλα το κραγιόν σου, στα τραπεζάκια τον τελειωμένο σου καφέ. Στα βραδινά σεντόνια

    Περισσότερα
  • Δύο ποιήματα

    Του Χρήστου Κουκουσούρη //         ΖΩΗ ΣΤΟ ΖΑΡΙ 10/04/2024   Σαν να σνιφάρω τα προβλήματα του κόσμου, το μυαλό μου, ένα σφουγγάρι απελπισίας, έχω προβλήματα δικά μου, σε καλό μου! Κρατάω επτασφράγιστα για μένα. Ποιός να συντρέξει

    Περισσότερα
  • Τέσσερα ποιήματα

    Του Κωνσταντίνου Τσεκλένη //       ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ Φυσάει πολύ σήμερα κι οι ξέρες διψούν για ναυάγια. Πρόβατα στο πέλαγο, τ’ αλμυρίκια λυγίζουν δαιμονισμένη άμμος, αρμύρα κι αντηλιακό. Εννιά μποφόρ είπαν όσα και τα χρόνια που είμαστε μαζί. Στο λιμάνι

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Είμαι εγώ”

    Της Κικής Κωνσταντίνου //         Είμαι εγώ   Είμαι εγώ, που δεν θα δεις μώλωπες στο πρόσωπό μου, ούτε μελανιές και γδαρσίματα στο σώμα μου.   Είμαι εγώ, που δεν θα με δεις να κλαίω. Αντιθέτως, θα

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Σκιές και παιχνιδίσματα”

    Της Πόπης Ντόβα Μπαζάκα // *         Σκιές και παιχνιδίσματα   Αυτάρεσκα η ταπεινή χλόη φιλοξενεί περίτεχνα σχέδια στον ανάλαφρο καμβά της. Ένα παιχνίδι ευκίνητων σκιών δραστηριοποιείται ευδιάθετο στους επιχρυσωμένους ρόμβους και στα ακανόνιστα κενά με τη

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Αποφλοιώσεις”

    Της Ρίας Φελεκίδου // *       Αποφλοιώσεις     Η πρώτη φλούδα του κοριτσιού πιάνεται αχρείαστο μαγνάδι στο αιχμηρό τους βλέμμα και από εκεί γλιστρά χωρίς αντίσταση στο χώμα   Η επόμενη τρίβεται έως εσχάτων όταν τα χέρια

    Περισσότερα
  • Τρία ποιήματα

    Της Αγγελικής Κουρμουλάκη //         Ενύπνιο Παράδοση ευδαιμονική η καταβύθιση εξαπολύει μικροσκοπικές νιφάδες λαμπυρίζουσες σ’ ένα πυκνό ζαχαρωτό σκοτάδι αραιά αποσπώμενες αργοκίνητες αναδύονται με ένα θράσος κατανυκτικό πυγολαμπίδες της μνήμης ξεδιάντροπες.   Στο πάνω επίπεδο το λατρευτικό

    Περισσότερα
  • Ο χρόνος και ο θάνατος: Ο λιωμένος χρόνος και το τέλος της ζωής

    Γράφει ο Χρήστος Ντικμπασάνης //         Δημήτρης Παπακωνσταντίνου «Λιωμένος χρόνος», εκδόσεις Ρώμη   «…Αργά το μάθαμε/Πως γεννηθήκαμε θνητοί/πως δε χορταίνεται/μ’ εξήντα τέσσερις αισθήσεις, καν,/η ζήση» Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, ποίημα Διάφανα κεριά   Η μετανεωτερική εποχή μας είναι ολοφάνερο

    Περισσότερα

Back to Top