Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // «Οι ένοχοι» του Μπωμαρσαί μεταφράζονται για πρώτη φορά στη Ελλάδα από τον Γιάννη Θηβαίο, γίνονται βιβλίο και παράσταση Πιέρ Ωγκιστέν Καρόν Μπωμαρσαί: “Οι ένοχοι”, Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος, Εκδ. Δρόμων Το έργο: Το έργο “Οι
Περισσότερα
Επιμέλεια- Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος // Τίτλος πρωτοτύπου: “La pluie et le beau temps”, Editions Folio 1972 ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ (Λότο κριτική) Τα έχουμε μπερδέψει όλα αυτό είναι γεγονός Επωφεληθήκαμε από την ημέρα της Πεντηκοστής για να κρεμάσουμε Πασχαλινά
Περισσότερα
Μετάφραση- Επιμέλεια: Γιάννης Θηβαίος // ΤΖΟ ΜΠΟΥΣΚΕ (1897-1950) O Τζο Μπουσκέ τραυματίστηκε σοβαρά το 1918, κατά τη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου από μια γερμανική σφαίρα και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του καθηλωμένος σε αναπηρικό αμάξι, μέσα
Περισσότερα
Επιμέλεια- Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος // Ο Σαιν-Τζον Περς, γάλλος ποιητής γεννήθηκε το 1887 στη Γουαδελούπη, όπου είχε μεταναστεύσει ο προπάππος του. Με το πραγματικό του όνομα Αλεξίς Λεζέ έκανε μια λαμπρή σταδιοδρομία στο διπλωματικό σώμα. Με το επιτηδευμένο
Περισσότερα
Μετάφραση- Επιμέλεια: Γιάννης Θηβαίος // Ο Ρενέ Σαρ πέρασε κάποια στιγμή από τον υπερρεαλισμό και συμμετείχε στο εγχείρημα του Αντρέ Μπρετόν (Το σφυρί χωρίς Μάστορα, 1934). Σ’ αυτή την εμπειρία οφείλεται ουσιαστικά η γλώσσα του, η επιθυμία του να
Περισσότερα
Γράφει και μεταφράζει ο Γιάννης Θηβαίος // Ο Ανρί Μισώ κατάγεται από το Ναμύρ του Βελγίου. Γεννήθηκε το 1899 και πέθανε στο Παρίσι το 1984. Για την εποχή του η ποίηση του Ανρί Μισώ ήταν μια ποίηση νεωτερική.
Περισσότερα
του Γιάννη Θηβαίου // Ο Χοσέ Τριάνα γεννήθηκε στη Καμαγουέη της Κούβας το 1931. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και συνέχισε τις σπουδές του στη Μαδρίτη. Επέστρεψε στην πατρίδα του όπου εργάστηκε στην αρχή σαν δάσκαλος και στη
Περισσότερα
του Γιάννη Θηβαίου // Ο Ζαν Κοκτώ γεννήθηκε στο Μαιζόν-Λαφίτ τον Ιούλιο του 1889. Ο πατέρας του, ερασιτέχνης ζωγράφος, πέθανε όταν ο συγγραφέας ήταν δέκα χρονών. Τέλειωσε το λύκειο Κοντορσέ στο Παρίσι, όπου έμενε με τη μητέρα του και
Περισσότερα
του Γιάννη Θηβαίου // Ο Βισάρ Ζίτι γεννήθηκε στο Δυρράχιο της Αλβανίας στις 2 Δεκεμβρίου 1952 και είναι γιος του ηθοποιού και ποιητή Χεκουράν Ζίτι (1911-1989). Μεγάλωσε στη Λούσνια και σπούδασε παιδαγωγικά στο ανώτατο Ινστιτούτο της Σκόδρα και εργάστηκε πέντε
Περισσότερα
του Γιάννη Θηβαίου // Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και είναι διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών-Διερμηνέων της Γενεύης. Πρωτοδημοσίευσε ποίημά της στη Νέα Εποχή το 1956. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και με το Βραβείο
Περισσότερα
Της Καλλιόπης Βελόνια // Σημάδια στη θάλασσα Ξέρεις γιατί την αγαπάω τη θάλασσα; Γιατί δεν μπορείς ν’ αφήσεις σημάδια επάνω της, γιατί δεν μπορείς να τη χαράξεις. Όσο και να προσπαθείς να τη δαμάσεις εκείνη
ΠερισσότεραΓράφει η Εύα Στάμου // Ευάγγελος Αυδίκος «Οδός Οφθαλμιατρείου», εκδ. Εστία, 2019 Με το νέο μυθιστόρημά του, ο Ευάγγελος Αυδίκος επιτυγχάνει να ανασύρει τον Ηπειρώτη ποιητή Κώστα Κρυστάλλη (1868-1894) από τη λήθη. Ο πρόωρα χαμένος στα εικοσιέξι του
ΠερισσότεραΓράφει o Κώστας Τραχανάς // Ζέφυρος Καυκαλίδης «Είκοσι πέντε καλοκαίρια. Η Νήσος», Εκδόσεις Εστία 2021, σελ. 406 Ένας τόπος απόλυτος! Μυστηριακός, αρχέγονος, προγονικός. Ένας βράχος άνυδρος. Το ιερό σπήλαιο. Τα λόγια τα αποκαλυπτικά. Πάτμος. Το Νησί της Αποκάλυψης.
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Μιχάλης Τζανάκης, «Άφωνοι φόνοι. Η υπόθεση Πολκ», εκδόσεις Ραδάμανθυς, Αθήνα 2022 Το 1947, χρονιά έλευσης του Τζωρτζ Πολκ στην Ελλάδα, η Μεγάλη Βρετανία έχοντας εξαντληθεί οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά από τον Β’
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Αναγνωστοπούλου // Ο Κοιμώμενος Χαλεπάς είναι η περίπτωση εκείνου του “σαλού”, του πονεμένου ανθρώπου που αναζητά την προσωπική του ταυτότητα, θέση σ’αυτό τον μάταιο κόσμο και απελευθέρωση από τα επικρατούντα στεγανά. Κραυγάζοντας. Μορφάζοντας. Μα όχι
ΠερισσότεραΜετάφραση και επιλογή: Βιβή Λάζου // Μνήμη Μαργαρίτας Δαλμάτη (1921- 2009) “Fuochi fatui” είναι οι γαλαζωπές φλόγες που παράγονται από την ανάφλεξη των αερίων της αποσύνθεσης των πτωμάτων. Σχηματίζονται στα κοιμητήρια, αλλά και σε βάλτους και
ΠερισσότεραΤης Μιμής Ευθυμίου – Λίτου // * Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δώδεκα ολοστρόγγυλες βασιλόπιτες. Μόλις είχαν βγει από το φούρνο, μοσχοβολιστές κι αχνιστές, σου τρυπούσαν τη μύτη. Καμάρωναν ξαπλωμένες πάνω στον πάγκο και χαίρονταν
Περισσότερα
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // “Καραολής και Δημητρίου-Η πανήγυρις των οδωνυμίων και η τρίτη αγχόνη”, Κρίτων Σαλπιγκτής, Εκδόσεις Αιγαίον (Λευκωσία), 2014, σελ. 120 O Κρίτων Σαλπιγκτής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947, όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός. Για ένα διάστημα αρθρογράφησε σε
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Πασκουαλίτα Κότσιφα // Το Κάτι «Μια φορά και έναν καιρό, δεν ήταν άνθρωπος, ούτε ζώο, μήτε πράγμα ήταν. Σίγουρα δεν ήταν έντομο. Δεν είχε δόντια, μύτη και αυτιά, Ούτε Θεός, ούτε θηρίο ήταν. Ήταν το
ΠερισσότεραΓράφει ο Αρίστος Τσιάρτας // * Βίβιαν Στεργίου «Μπλε υγρό», εκδ. Πόλις Με την πρώτη της λογοτεχνική εμφάνιση η Βίβιαν Στεργίου ακτινογραφεί μια κοινωνία και μια γενιά σε κατάσταση κρίσης. Οι δεκαέξι αυτοτελείς ιστορίες της συλλογής διηγημάτων «Μπλε
ΠερισσότεραΗ έκθεση (Μέρος Β) εκτείνεται σε όλους τους εκθεσιακούς χώρους του κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη έως τις 14 Ιανουαρίου 2024. Τα έργα που θα εκτεθούν καταγράφουν τη διαδρομή του του Γιώργου Χατζημιχάλη μέσα στην περιπέτεια της ζωγραφικής
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Πίστευα για πολλά χρόνια ότι το να κατανοείς τις συνθήκες και τα λάθη του παρελθόντος, λειτουργεί σαν προστασία στο μέλλον. Τώρα πια νομίζω ότι είναι σαν να κοιτάς παλιές φωτογραφίες. Η οπτική μας
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Vincent van Gogh Τι πιο όμορφο από την τρυφερή μητρική αγκαλιά; Η ομορφιά της ζωής είναι παντού, όπου απλώνεται το βλέμμα μας και αναπλάθεται και αναζωπυρώνεται η φαντασία μας, όπου περιπλανιέται η ψυχή
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσούλα Βακιρτζή // Πατρίκ Ζίσκιντ «Το άρωμα», Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου, εκδόσεις Ψυχογιός Ένα τρομακτικό παραμύθι; Ένα ερωτικό θρίλερ; Ένα ακόμα ποίημα των καταραμένων ποιητών; Δεν μπορεί κανείς να απαντήσει με ευκολία, καθώς διαβάζει το, παγκοσμίως γνωστό,
ΠερισσότεραΘΗΣΕΙΟ Τα πρόσωπα που βλέπω απ’το παράθυρο καφετιά μυρίζουν ρούχα φορεμένα μέρες. τα κοιτώ και λέω στον εαυτόν μου, άνθρωποι πραγματικοί περνούν και χάνονται, στα στενά του Θησείου. Κολλημένες μύγες σε λαδωμένες πόρτες πέφτουν σε ανείπωτες
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Καϊκέν» του Ζαν- Κριστόφ Γκρανζέ. Μετάφραση: Μαρία Γαβαλά. Εκδ. «Καλέντη», σελ. 564 «Στην Ιαπωνία, τα σπίτια σφηνώνονται το ένα μέσα στο άλλο, θυμίζοντας το παιχνίδι σπαζοκεφαλιά με τους κύβους του Ρούμπικ». Έτσι σφηνώνονται
ΠερισσότεραΤης Αγάθης Ευαγγελοπούλου // * ήττα έτσι κι αλλιώς να αποτινάξει από πάνω της τη σκοτεινή του κόσμου του ματιά πόθησε έκλεισε τα πορτόφυλλα ήδη χωρίς να σκέφτεται την αγκαλιά του εκείνη νησί της
Περισσότερα
