Fractal

Τα καλά κρυμμένα μυστικά των πολυδαίδαλων υπογείων του Ματζέστικ

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

“Τα υπόγεια του Ματζέστικ” Georges Simenon,  Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ. Εκδόσεις Άγρα. 2018.  Αθήνα

 

‘Τα υπόγεια του Ματζέστικ’ (Les Caves du Majestic) είναι ένα σπουδαίο βιβλίο του Βέλγου συγγραφέα Ζωρζ Σιμενόν, γραμμένο στα 1942, το οποίο γεωγραφικά τοποθετείται στην γαλλική πρωτεύουσα. Ο υπάλληλος του πολυτελούς ξενοδοχείου των Ηλυσίων Πεδίων, Προσπέρ Ντόνζ, εκείνο το κρίσιμο πρωϊνό φτάνει στο ξενοδοχείο για την καθημερινή του εργασία δέκα λεπτά της ώρας, αργότερα σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες, χτυπώντας εκείνη ακριβώς τη στιγμή το ρολόι του σχετικού μηχανήματος. Ήταν ο υπεύθυνος της καφετέριας του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου των Παρισίων.  Την ημέρα της καθυστέρησης προσέλευσης στο ξενοδοχείο, όμως, ένα δραματικό γεγονός έρχεται να προστεθεί στα γεγονότα της ημέρας. Μια πελάτισσα του Ματζέστικ, η Αμερικανίδα κ. Κλάρκ, σύζυγος του αμερικανού βιομήχανου Όσβαλντ Κλάρκ, βρίσκεται στραγγαλισμένη μέσα σε ένα από τα μεταλλικά ντουλάπια του βεστιαρίου του προσωπικού, στα δύσκολα προσπελάσιμα, για τον πολύ κόσμο, υπόγεια του επιβλητικού κτιρίου από τον ανυποψίαστο Προσπέρ Ντόνζ. Έτσι ο επιθεωρητής Μαιγκρέ έρχεται στο ξενοδοχείο, στα Ηλύσια Πεδία, για να ερευνήσει το συγκεκριμένο έγκλημα, την ίδια ώρα που ο σύζυγος της νεκρής σκοπεύει να πραγματοποιήσει επιχειρηματικές επαφές στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από τη Ρώμη. Η οικογένεια στο ταξίδι της συνοδεύεται από τον επτάχρονο γιο τους, τη δασκάλα και μια κουβερνάντα.

Ο Μαιγκρέ αρχικά ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας με το προσωπικό του ξενοδοχείου, προσπαθώντας να πληροφορηθεί κάποιες μικρές λεπτομέρειες όσον αφορά τη λειτουργία του ξενοδοχείου, εκτός από τον Προσπέρ Ντόνζ,  τον οποίο ακολουθεί με ποδήλατο μέχρι το σπίτι του. Ζει με μια γυναίκα, η οποία σύντομα αποκαλύπτει  στον επιθεωρητή ότι δεν είναι νόμιμη σύζυγός του. Η εν λόγω γυναίκα ονομάζεται Σαρλότ και υπήρξε χορεύτρια, κάπου στην γαλλική ακτή. Σε αυτό το σημείο, ανακαλύπτουμε ότι η κ. Κλάρκ πριν από μερικά χρόνια, ήταν γνωστή ως Εμιλιέν, ή μάλλον ως Μιμί, μια κονσοματρίς  στις Κάννες σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης που εκείνη την εποχή ονομαζόταν Λα Μπέλ Ετουάλ.  Ο Μαιγκρέ δεν χάνει ευκαιρία, ούτε χρόνο, να ταξιδέψει σιδηροδρομικά έως στις  Κάννες για να ανακαλύψει εάν το παρελθόν της Μιμί μπορεί να ρίξει λίγο φως και που θα μπορούσε ίσως να βοηθήσει έστω λίγο στην επίλυση του περίεργου εγκλήματος.

‘Τα υπόγεια  του Ματζέστικ’, είναι το μυθιστόρημα του Ζωρζ Σιμενόν με τον επιθεωρητή Μαιγκρέ  που γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1939 μετά από ένα διάστημα έξι ετών από το τελευταίο του βιβλίο με τον επιθεωρητή αυτό, με τίτλο ‘Μαιγκρέ’, που ήρθε στη δημοσιότητα   τον Νοέμβριο του 1933. Ο εκδοτικός οίκος Gallimard δημοσίευσε για πρώτη φορά το ‘Les Caves du Majestic’ στο εβδομαδιαίο περιοδικό Marianne, από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 1940, πριν από την έκδοσή του σε βιβλίο. Με την ευκαιρία να πούμε ότι  παρόλο που ο Σιμενόν  επέλεξε ένα πολυτελές ξενοδοχείο ως κύριο περιβάλλον για αυτό το μυθιστόρημα, το πραγματικό όνομα του ξενοδοχείου που τον ενέπνευσε για να γράψει αυτό το βιβλίο, είναι το Hôtel Claridge στην οδό 74 Avenue des Champs Élysées, στο όγδοο  διαμέρισμα του Παρισιού.

 

Georges Simenon

 

‘Τα υπόγεια του Ματζέστικ’, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της ιδιοφυΐας του Ζωρζ Σιμενόν. Όπως συνηθίζεται στα μυθιστορήματά του, ο επιθεωρητής Μαιγκρέ δεν επιλύει τις υποθέσεις του χρησιμοποιώντας μια επαγωγική διαδικασία, αλλά μάλλον, βυθίζοντας περισσότερο τον εαυτό του στη ζωή των χαρακτήρων που εμπλέκονται στην υπόθεση. Τα πεζά μυθιστορήματα του Σιμενόν είναι σχετικά σύντομα, αφού γράφει με μια υπέροχη οικονομία λέξεων χωρίς να αφήνει τίποτα ουσιαστικό απ’ έξω.  Σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, η πλοκή έχει επεξεργαστεί προσεκτικά, οι χαρακτήρες φαίνονται πραγματικοί, και η ιστορία αποδεικνύεται πραγματικά εμπνευσμένη. Ο Ζωρζ Σιμενόν (Georges Simenon, 1903-1989) άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος για μια τοπική εφημερίδα στην ηλικία των δεκαέξι ετών και στα δεκαεννέα του χρόνια μετακόμισε στο Παρίσι για να ξεκινήσει την πολύ πετυχημένη του καριέρα ως μυθιστοριογράφος αστυνομικών ιστοριών, εβδομήντα πέντε μυθιστορήματα με τον επιθεωρητή Μαιγκρέ και ακόμα άλλες είκοσι οκτώ σύντομες ιστορίες με αυτόν.

Παρ’ όλο που ο αναγνώστης νοιώθει  την αίσθηση των κοινωνικών τάσεων της εποχής και της καλής αίσθησης του περιβάλλοντος όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα,  η ιστορία θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί σχεδόν σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Το έγκλημα, εν πρώτοις, λαμβάνει χώρα σε ένα υπόγειο το οποίο παρουσιάζεται  κυριολεκτικά ως μια κυψέλη έντονης δραστηριότητας. Πολυάριθμο προσωπικό πηγαίνει και έρχεται από τον έξω κόσμο στο εσωτερικό και τανάπαλιν, και το οποίο  προετοιμάζεται για τις βάρδιες τους στο ξενοδοχείο  ή να ξεκουραστούν στα σπίτια τους. Η γυναίκα δεν είναι μόνο πλούσια αλλά και  Αμερικανίδα, και φυσικά δεν είχε λόγο να βρεθεί στα υπόγεια όπου το προσωπικό εργάζεται και ξοδεύει το χρόνο του. Όπως πάντα, πολλοί δυνητικοί ύποπτοι βρίσκονται μπροστά, καθώς και μια πολύ ικανοποιητική επίλυση του εγκλήματος.

 

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top