Μικρό σημείωμα για το βιβλίο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση //
«Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου» του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 344
Ποιητής, κριτικός και επιφυλλιδογράφος, γνωστός βιβλιογράφος του Καβάφη και του Σεφέρη, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος μετρά εξήντα περίπου χρόνια συστηματικής παρουσίας στα νεοελληνικά γράμματα . Οι ποιητικές συλλογές, οι βιβλιογραφίες, τα μελετήματα και τα κριτικά του κείμενα συνιστούν μια πλούσια λογοτεχνική παρακαταθήκη, μια μακροχρόνια πνευματική διαδρομή την οποία ο συγγραφέας-κριτικός λογοτεχνίας και βιβλιογράφος ακολούθησε με παραδειγματικό ήθος και θαυμαστή σεμνότητα όλα αυτά τα χρόνια. Και είναι μια πορεία που η αριθμητική και ποιοτική της υπεροχή, η αξία της δε μπορεί πια να αμφισβητηθεί από κανέναν. Αυτά τα χρόνια θέλησε ο συγγραφέας Δημήτρης Δασκαλόπουλος να καταθέσει στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τον παλαμικό τίτλο “Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου”, ένα, αυτοβιογραφικό χρονικό, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, στο οποίο καταγράφει για μας τους αναγνώστες αναμνήσεις , ατομικά περιστατικά, προσωπικά βιώματα από την εποχή της πρώτης νεότητας ως σήμερα, αλλά και τη γνωριμία του με εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας, ανθρώπους που πρόσφεραν τα μέγιστα στο λογοτεχνικό προσκήνιο της Ελλάδας, και όχι μόνο, δημιουργώντας έτσι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον χρονικό, μια εμπεριστατωμένη αφήγηση της ελληνικής λογοτεχνικής ζωής των τελευταίων εξήντα χρόνων. Έτσι στο βιβλίο αυτό , εκτός από τις απεικονίσεις της προσωπικής του ζωής, τις ημερολογιακές εγγραφές, τις θύμισες, κλπ που ούτως ή άλλως συνθέτουν μια εξαιρετικά γοητευτική εικόνα της προσωπικής του ζωής, παρελαύνουν σπουδαίοι Έλληνες συγγραφείς, που με το έργο του σημάδεψαν τον 20 αιώνα κι άφησαν ανεξίτηλο του αποτύπωμα τους, όπως: ο Ελύτης, ο Γιώργος Σαββίδης, ο Τσίρκας, η Μαρώ Σεφέρη, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, η Νόρα Αναγνωστάκη, ο Άγγελος Ελεφάντης, ο Δημήτρης Μαρωνίτης, Βακαλό, Κοτζιάς και άλλοι σημαντικά πρόσωπα της λογοτεχνικής ιστορίας μας. προβάλλοντας πτυχές του έργου και κυρίως της προσωπικότητάς τους, πτυχές που είναι άγνωστες στους περισσότερους. Στις αρετές του βιβλίου συγκαταλέγεται επίσης και η αναπαράσταση της ιστορικής και κοινωνικής πορείας της ίδιας της χώρας, αφού ο συγγραφέας δεν παραλείπει να ‘συμπλέκει’ διαρκώς το ατομικό με το συλλογικό ‘σχηματίζοντας’ κατά αυτόν τον τρόπο έναν καμβά πάνω στον οποίο απεικονίζονται οι σημαντικότερες ιστορικές και κοινωνικές στιγμές που σημάδεψαν την Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έως και σήμερα. “Θέλησα να καταθέσω μια μαρτυρία για ανθρώπους που γνώρισα και καταστάσεις που έζησα, πάντα σε συνάφεια με λογοτεχνικά ή πνευματικά θέματα, για να αναδειχτεί το κλίμα και η ατμόσφαιρα μιας συγκεκριμένης περιόδου” λέει ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος σε συνέντευξη του στην Π. Κρημνιώτη, στη εφημερίδα Αυγή , λόγια που συνοψίζουν το περιεχόμενο του βιβλίου του, ενώ στα παρακάτω λόγια του, αποτυπώνεται η σεμνότητα του δημιουργού « Στο βιβλίο αναφέρονται κυρίως τα τελευταία 50-60 χρόνια της ζωής μου, και μπορεί τα γεγονότα, να μην είναι τόσο σημαντικά, προβάλλουν όμως σε ικανοποιητικό βαθμό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ανδρώνεται ένας άνθρωπος ο οποίος «έχει την πετριά να γράφει και να εκδίδει βιβλία.» Εμείς ευχόμαστε καλή πορεία στο βιβλίο του, ενώ στον ίδιο να είναι πάντα υγιής και να συνεχίζει να εκδίδει σημαντικά βιβλία.
Βιογραφικό: Γεννήθηκε το 1939 στην Πάτρα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Από το 1962 ως τη συνταξιοδότησή του, το 1996, εργάστηκε ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Κατά το διάστημα 1984-1996 είχε αναλάβει την έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού της Τράπεζας, “Εμείς”, και την τελευταία δεκαπενταετία της υπηρεσίας του ήταν υπεύθυνος του Τομέα Εκδόσεων & Ιστορικού Αρχείου της Τράπεζας και διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων. Το 2006 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει ποίηση, δοκίμια και μελέτες για θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας. Έχει επιμεληθεί εκδόσεις έργων του Σεφέρη και έχει συντάξει βιβλιογραφίες για τον Σεφέρη, τον Γ. Κ. Κατσίμπαλη, τον Σικελιανό, τον Ελύτη, τον Μανόλη Αναγνωστάκη, τον Αλέξανδρο Κοτζιά, τη Νόρα Αναγνωστάκη, τον Κ. Π. Καβάφη και πολλούς άλλους. Επίσης, υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού “Εντευκτήριο” , της εφημερίδας “Τα Νέα” ως βιβλιοκριτκός και επιφυλλιδογράφος, καθώς και τακτικός συνεργάτης της εγκυκλοπαίδειας “Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα”. Είναι μέλος του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α), της Εταιρείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού, της Εταιρείας Σπουδών Μωραΐτη. Χρημάτισε αναπληρωματικό μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και κατά το διάστημα 2000-2004 υπήρξε αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Έχει λάβει μέρος στην επιτροπή απονομής των κρατικών λογοτεχνικών βραβείων, καθώς και στην ανάλογη του περιοδικού “Διαβάζω”. Το 1990 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην επιτροπή απονομής του ευρωπαϊκού αριστείου λογοτεχνίας (Δουβλίνο). Έχει προσκληθεί και συμμετάσχει σε πολυάριθμα συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες. Το 2015 βραβεύθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.