Fractal

Τα παιδιά με τα λοφία

Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * 

 

‘’η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος κάτι να γνωρίσουμε’’

(Νίκος Εγγονόπουλος)

 

 

a2

 

Ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης στο βιβλίο του Από τα ψυχολογικά προβλήματα του εφήβου υποστηρίζει πως ‹‹η οικογένεια είναι ένα αξιοθρήνητο μορφωτικό περιβάλλον, διότι οι σύγχρονοι γονείς δεν γνωρίζουν τίποτε από την ψυχολογία του παιδιού ˙ είναι πολύ αφελείς, πολύ αδύναμοι ή πολύ αυστηροί ››[1] : στέκεται, επομένως, άκρως καυστικά απέναντι στο θεσμό της οικογένειας. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην εποχή μας, όταν το 2009 η κινηματογραφική ταινία του Γ.Λάνθιμου Κυνόδοντας προσπάθησε να καταδείξει με κλινικά ψυχρό τρόπο τη φρίκη που διαβρώνει τα τελευταία χρόνια το θεσμό της οικογένειας˙ έναν θεσμό που αρκετά συχνά αδυνατεί να λειτουργήσει ευαγγελικά, ‹‹να κάνει›› δηλαδή ‹‹τόσο μεγάλα κλαδιά, ώστε τα πουλιά να μπορούν να φωλιάζουν στη σκιά του›› (κατά Μάρκον 4,32). Κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πια, μια και παρατηρείται σημαντική απώλεια κατανόησης εκ μέρους των ‘’μεγάλων’’, εκ μέρους των γονιών δηλαδή.

Πρόκειται, δίχως αμφιβολία, για μια μορφή δια-ταραχής που κυριαρχεί απειλητικά στο ειδυλλιακά τακτοποιημένο περιβάλλον κάθε ‘’σφιχταγκαλιασμένης’’ (δήθεν) οικογένειας, όπου τις περισσότερες φορές η οικογένεια, ‹‹η μικρή αυτή δυναμική κοινωνία αγάπης››[2], καταντά αυτοσκοπός, ως ένα κλειστό κύκλωμα πλήρως αποστειρωμένο. Έτσι, αν – κατά τον Jung – το παιδί έχει δική του ψυχολογία μόνο εν μέρει, τότε το υπόλοιπο αυτής συμπληρώνεται από το ζεύγος των γονιών. Μόνο που σ ‘αυτή την περίπτωση, ‹‹το θεμέλιο της οικογένειας›› βρίσκεται στις ‹‹ υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις του ανδρόγυνου ››[3], εφόσον το ζευγάρι πορεύεται καθημερινά και αποφασιστικά μέσα σε κλίμα αμοιβαίας αγάπης, αναλαμβάνοντας να ανακαλύψει έκαστος τον βαθύτερο εαυτό του ούτως ώστε (να μπορέσει) να συναντήσει κάθε παιδί, αλλά και κάθε πρόσωπο εν γένει, στην πολύτιμη μοναδικότητά του. Άλλωστε, όπως λέει και ο Μάξιμος ο Ομολογητής, ‹‹ο Λόγος του Θεού επιθυμεί το μυστήριο της ενανθρωπήσεώς Του να πραγματοποιείται πάντοτε και σε καθετί ››[4]: ακόμα και στους περιθωριακούς των πεζοδρομίων, ακόμα και στα παιδιά με τα λοφία!

 

α1

 

 

[1] Αθήναι: Ινστιτούτο Ιατρικής Ψυχολογίας και Ψυχικής Υγιεινής, 1957, σελ.211

[2] Ιωάννη Β. Κογκούλη, Εισαγωγή στην Παιδαγωγική, εκδ. Αδελφών Κυριακίδη 2005 (έκδοση Ε’), σελ.322

[3] ‘Ο.π. , σελ. 323

[4] Περί διαφόρων απόρων, P.G. 1084D

 

* Ο Απόστολος Ζιώγας είναι βιολόγος (email: ziogasapostolos12@gmail.com

 

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top