Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Με φαντασία και χιούμορ
01/08/2018, 10:33 πμ

Με φαντασία και χιούμορ

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Μαριάννα Αβούρη «Τα “π”, τα “φ” τα πώς και τα γιατί», εκδ. Βακχικόν, 2018

 

«Τι σημαίνει φαντασία;/ Γιατί έχει σημασία;/ Πόσα ξέρουν επιτέλους τα παιδιά;» Ένας ωραίος τρόπος να κεντρίσεις τη φαντασία των παιδιών είναι να τους διαβάζεις παιδικά ποιήματα. Κάποιοι λογοτέχνες όπως ο Βρεττάκος, αλλά και ο ψυχογράφος Βιζυηνός και ο Ελύτης και άλλοι έγραψαν  παιδικά ποιήματα. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τα βιβλία του Οργανισμού που χρησιμοποιούνται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ακόμα υπάρχουν και κάποιες σχολικές ανθολογίες αρκετά αξιόλογες αν ψάξει κανείς στη βιβλιογραφία. Το 2014  και μάλιστα την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης είχα κάνει στο λογοτεχνικό Varelaki ένα μικρό αφιέρωμα με τίτλο «Πέντε ποιητικές ανθολογίες για παιδιά και εφήβους». Μάλιστα είχα δικαιολογήσει την ενέργειά μου αυτή ως εξής: «Μια φορά ένας μαθητής μου με περίμενε μια μέρα έξω από την πόρτα με το ποίημα του Βρεττάκου «Το έργο των ποιητών» και την ώρα που μου το έδινε μού είπε: «Κυρία οι ποιητές κατοικούν έξω από τον φόβο». Είχα λοιπόν σε κείνο το αφιέρωμα αναφερθεί στις κάτωθι ανθολογίες:

 

1. Σύγχρονη σχολική ποιητική Ανθολογία του Διονύση Παπαδόπουλου, Φύλλα 2008  

2. Σχολική ποιητική ανθολογία του Σπύρου Κοκκίνη, Βιβλιοπωλείο της Εστίας 1994

3. Ποιητική ανθολογία για παιδιά και εφήβους των Μαρίας Μουρτζούκου και Σωτήρη Τριβιζά από τις εκδόσεις Καλέντη

4. Ανθολογία παιδικής ποίησης της Θέτης Χορτιάτη, Λιβάνης 2000 και

5. Σχολική ποιητική Ανθολογία Θόδωρου Γιαννόπουλου, Ελληνική Παιδεία 1983.

 

Αυτή η εισαγωγή νομίζω ότι είναι η κατάλληλη για να μιλήσω για το βιβλίο της Μαριάννας Αβούρη «Τα π, τα φ, τα πώς και τα γιατί», ένα βιβλίο με ποιήματα για μικρά παιδιά που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βακχικόν. Η Αβούρη με παιχνιδιάρικο ύφος και τρόπο έξυπνο προσεγγίζει την ψυχολογία και την διάθεση των μικρών φίλων της και εξασκεί συνάμα το γλωσσικό τους αισθητήριο. H ρίμα είναι σχεδόν πάντα απαραίτητη όταν απευθύνεσαι σε μικρές ηλικίες. Τα παιδιά πρώτης και δευτέρας δημοτικού άνετα το διαβάζουν και μόνα τους. Είναι ένα ωραίο βιβλίο για μια ωραία αναγνωστική αρχή. Να σημειώσουμε ότι η συγγραφέας έχει κάνει συνεργασίες στα παιδικά cd, έχει ασχοληθεί με τον στίχο για παιδιά, οπότε αυτό εξηγεί τις πετυχημένες της συνθέσεις. Λέξεις, εικόνες και αισθήματα μπλέκονται και συναρπάζουν. Παραμυθένια αίσθηση με την κότα τη Λιλή, την όμορφη κοκέτα την ολίγον παρδαλή, τον Τέλη τον ελέφαντα που του τρέχει η μύτη σαν ποτάμι και πλημμυρίσαν τα σπαρτά, το ξακουστό ζουζούνι τον Ζορό, το Λιοντάρι (άκουσον άκουσον!) που δεν έτρωγε κρέας, την ζέβρα που είχε πουά αντί για ρίγες, την γουρουνίτσα την Ζιλέλ που ήταν μπαλαρίνα, το πανέξυπνο Ρω καγκουρό, το μοντέρνο τριζόνι, τον Τζόνι. Το χιούμορ είναι καθεστώς, η ζωή είναι φαντασία και μεγάλο παίγνιο. Οφείλουν αυτό να το μάθουν οι μικροί μας φίλοι. Ίσως μαθαίνοντας να βλέπουν τον κόσμο ανάποδα, και ξέροντας πως η ζωή είναι γεμάτη «πώς» και «γιατί», ίσως τότε να κερδίσουν την ευτυχία.

 

Ένας κόσμος ανάποδος

 

Σκέψου, αυτά που εσύ γνωρίζεις

  θα μπορούσαν να ‘ναι αλλιώς

αν ανάποδα τον κόσμο τον γυρίσεις

  θα ‘ναι απλά φανταστικός

 

Θα ‘ναι μπλε τα βοσκοτόπια

   κι οι αγελάδες θα πετούν

θα ‘χεις πέτρες που ανθίζουν 

   και ροφούς να κελαηδούν

 

Μες στη θάλασσα θα βλέπεις 

   καγκουρό, μα και ρακούν

θα ψαρεύεις τα μυρμήγκια

   που μελάνι σου πετούν

 

Θα κρεμιούνται απ’ τα δέντρα

  τα χταπόδια στα κλαριά

και οι τσούχτρες θα ξαπλώνουν

  κάτω από τη φυλλωσιά


   θα γρυλίζουνε οι γλάροι

     σαν τις τίγρεις κυνηγούν

που απ’ το φόβο τους θα πέφτει 

     σε μια τρύπα να κρυφτούν

 

 

Πιγκουίνοι θα βελάζουν

σε ένα θαλασσί λιβάδι

και τα ελάφια θα βουτάνε

για φαί μες στο ποτάμι

 

Και οι σκίουροι στο δάσος

θα κοιμούνται αγκαλιά

με μια αγέλη από λιοντάρια

με κεραίες και φτερά

 

Θα’ χε πλάκα να ήταν έτσι

κόσμος όλος άνω κάτω,

θέλει λίγη φαντασία

κι ένα μυαλό φευγάτο.

 

Μαριάννα Αβούρη

 

Το βιβλίο ξεχωρίζει επειδή εδώ συναντάμε σωστά ελληνικά, πλούσιες εικόνες, θεατρικότητα, ζωντάνια, πνευματώδες ύφος. Η Αβούρη σέβεται τα παιδιά και δεν προσπαθεί να τα κερδίσει με κόλπα φθηνά και εύκολη γλώσσα. Είναι πολύ σημαντικό που υπάρχει «Γλωσσάρι» στο τέλος του βιβλίου. «Αν σε δυσκολέψει η λέξη, βρες άλλη να σε ξεμπλέξει».

 

Τα «πώς» και τα «γιατί »

 

  Από πού ξυπνά ο ήλιος;

 Πού κοιμάται το φεγγάρι;

Πώς ο κόσμος όλος γύρω μας γυρνά;

 

   Πόσο ζει μια πεταλούδα;

 Πώς γεννιούνται τα λουλούδια;

Ποιος τα φέρνει των ανθρώπων τα μωρά;

 

Πόσα να είναι τα αστέρια;

     Γιατί έχω δύο χέρια

και τα ζώα έχουν πόδια και ουρά;

 

   Πότε θα έχω μεγαλώσει;

 Τί σημαίνει «θα τριτώσει;»

Γιατί κλαις μαμά συχνά από χαρά;

 

     Κι αν εγώ ψηλά πηδήσω,

γιατί πέφτω πάλι πίσω;

Μa, στο διάστημα δε γίνονται αυτά!

 

   

  Μ’ έμαθες να κολυμπάω,

    πότε αρχίζω να πετάω;

Πώς διαφέρουμε εμείς απ’ τα πουλιά;

 

 Σ’ έναν κόσμο όλο «γιατί», σε ρωτώ «πώς» «πού» και «τι».

κι αν δεν έχεις απαντήσεις, θα σου βρω εγώ τις λύσεις

Άσε με να τις μαντέψω, δεν πειράζει, δε θα κλέψω.

Ξέρω πράγματα και ‘γώ μοναδικά.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top