Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μια ξεκαρδιστική υπόθεση
20/06/2018, 11:22 πμ

Μια ξεκαρδιστική υπόθεση

Γράφει ο Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης //

 

«Τα ουγγρικά ψάρια» του Γιάννη Πλιώτα, Εκδόσεις Διόπτρα, σελ. 296

 

Όλα ξεκινούν να περιπλέκονται όταν ο Χάκερ, ένας τοπικός θρύλος των πληροφοριακών συστημάτων, αποφασίζει να επικοινωνήσει με τον Γιάννη για να ζητήσει βοήθεια. Η μυστηριώδης συνάντησή τους στην ιχθυόσκαλα δεν θα αποκαλύψει το μέγεθος των δυνάμεων που κυνηγούν τον Χάκερ. Ωστόσο, λόγω της συσχέτισης των ουγγρικών ψαριών, των δραχμών και των ευρώ, ο εκκολαπτόμενος ποιητής, Γιάννης, θα καταλάβει ότι έχει μπλέξει σε μια δύσκολη υπόθεση που δεν έχει γυρισμό. Γι’ αυτό με τη σειρά του, καταφεύγει σ’ έναν φίλο του, τον Μάγο, ο οποίος είναι μετρ στις ιδεολογικές και μη επαναστάσεις και δουλεύει σ’ ένα παρακμιακό ροκάδικο. Οι δυο τους θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να βοηθήσουν τον φίλο τους. Πόσο εύκολη, όμως, μπορεί να είναι μια υπόθεση  στην οποία εμπλέκονται αναρχικοί, ο Ρήγας Φεραίος, ο ΠΑΣ Γιάννινα, καθώς και ο Γκενάντι Λιτόφτσενκο, ένας σοβιετικός στοχαστής που είχε πει το ακόλουθο μνημειώδες απόφθεγμα: «Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, αλλά πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και να συνεχίσεις να προχωράς»;

Ο Γιάννης Πλιώτας έχει παρουσιάσει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό αρκετά έργα, ορισμένα εκ των οποίων ανήκουν στον χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας (Το βασίλειο της αράχνης), ενώ έχει συμμετάσχει και σ’ ένα πρωτότυπο λογοτεχνικό εγχείρημα που είχε σαν αποτέλεσμα την κυκλοφορία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος γραμμένο από τρεις συγγραφείς (Η παγίδα των τριών). Επιπλέον, το παρόν έργο είναι αναθεωρημένη έκδοση του ομώνυμου βιβλίου που είχε κυκλοφορήσει το 2011 από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις.

«Τα ουγγρικά ψάρια» πατάνε πάνω στην πρώτη έκδοση του έργου και μέσω σημαντικών προσθηκών και αλλαγών, βελτιώνουν την αναγνωστική εμπειρία και πλάθουν ένα ευφυές μυθιστόρημα που αναφέρεται με γλαφυρότητα στο σήμερα. Οι κεντρικοί ήρωες είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι –ένας εκ των οποίων είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου-, οι οποίοι μέσα από τα πάθη τους προσπαθούν να βοηθήσουν τον φίλο τους. Η επικρατούσα αυτοσαρκαστική διάθεση σε όλη τη διάρκεια του έργου, οι περιπαικτικοί διάλογοι και το ποιοτικό χιούμορ του συγγραφέα, που δεν είναι χυδαίο, προκαλούν έντονη χαρά και έντονο γέλιο στον εκάστοτε αναγνώστη. Επίσης, σε διάφορα χωρία σατιρίζονται με γούστο λογοτεχνικά είδη όπως το ιστορικό και το αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά και η ίδια ελληνική πραγματικότητα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ακόλουθο (σελ. 155): «Κοίταξα δήθεν αδιάφορα τους τύπους που έκλεβαν αμάξια στο Grand Theft Auto. Ένα πιτσιρίκι, που έπρεπε να είναι όρθιο για να φτάσει το πληκτρολόγιο , ανεβοκατέβαζε ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ στο κεφάλι ενός αστυφύλακα. Που βαδίζει η κοινωνία μας; Έπρεπε να έχω τον νου μου».

 

Γιάννης Πλιώτας

 

Εν ολίγοις, «Τα ουγγρικά ψάρια» είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο είναι ευανάγνωστο και κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ταυτοχρόνως, είναι τρομερά διασκεδαστικό καθ’ όλη τη διάρκειά του και πετυχαίνει να ψυχαγωγήσει ουσιαστικά όλους εκείνους που θα επιλέξουν να το διαβάσουν. Τέλος, το συγκεκριμένο βιβλίο ενδείκνυται και για όσους αγαπούν τα αμάξια Lada, αρέσκονται στις επαναστάσεις και συχνάζουν σε παρακμιακά ροκάδικα.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top