«Ο ερωτισμός είναι μια προσωπική επιστήμη»
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Μπεατρίς Μπαντμάν «Σύντομη ιστορία του σεξ», Μετάφραση: Χριστίνα Παρίση, Εκδ. Καστανιώτη, σελ. 236
Κρατώ στα χέρια μου το βιβλίο της Μπεατρίς Μπάτμαν με τίτλο «Σύντομη Ιστορία του Σεξ» σε μετάφραση από τα γαλλικά της Χριστίνας Παρίση. Η λέξη «σεξ» είναι άκρως πλουραλιστική. Ερωτική τεχνική, έρωτας, πάθος, πορνογραφία, ανθρώπινες σχέσεις. Όλες αυτές οι λέξεις και φράσεις σχετίζονται με τη λέξη αυτή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Συχνά κάποιοι λένε για το σεξ ότι είναι μια τιποτένια πράξη σε αντίθεση με τον έρωτα που είναι κάτι υψηλό και βαθύ. Αλλά είναι έτσι τα πράγματα ή άλλα αποδεικνύει η ιστορία εν τέλει; Είναι μακρά η ιστορία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Όπως λέει η συγγραφέας στην κατατοπιστική εισαγωγή του βιβλίου στόχος της δεν είναι να διηγηθεί ολόκληρη την ιστορία του σεξ, θα χρειαζόταν να γράψει περίπου τριάντα τόμους για να το κάνει. Εκείνο που έχει ως πρόθεση με αυτό το βιβλίο είναι «να διηγηθεί διασκεδαστικές ιστορίες και να απαντήσει σε βασανιστικά ερωτήματα γύρω από το σεξ». Πώς έκαναν έρωτα οι πρωτόγονοι; O Σωκράτης κοιμόταν με τους μαθητές του; Oι κάτοικοι των Σοδόμων ήταν πράγματι ομοφυλόφιλοι; Ποιός ήταν ο Αυνάν; Γιατί ο αυνανισμός θεωρήθηκε για τόσο μεγάλο διάστημα θανάσιμο αμάρτημα; Γιατί η Αμερική είναι τόσο ανόητα συντηρητική; Οι απαντήσεις η αλήθεια είναι ότι εκπλήσσουν, αλλά και προβληματίζουν τον αναγνώστη. Το παρελθόν μπορούμε να το δούμε μέσα από «τα μάτια του σεξ», μέσα από ένα αστείο, αλλά και διασκεδαστικό πρίσμα. Η συγγραφέας διηγείται σύντομα, αλλά ουσιαστικά την συνολική ιστορία του σεξ από την προ ιστορική εποχή ως τις μέρες μας, καθώς και την ιστορία που παρουσιάζουν οι πιο προβληματικές σεξουαλικές συμπεριφορές.
Το πρώτο κεφάλαιο φέρει τον τίτλο «η τέχνη της συνουσίας». Η συνουσία που σύμφωνα με τον Τζων Απντάικ αποτελεί το μοντέλο όλων των παθών: «ακολουθεί μια καμπύλη που στην αρχή είναι ανοδική, ύστερα πέφτει απότομα και τίποτα δεν μπορεί να την κρατήσει για πάντα στο ψηλότερο σημείο της». Ήταν πολλοί αυτοί που επιζητούσαν τον θάνατο του πέους στα πλαίσια ενός σκοταδισμού. Ενώ την ενότητα έχουν επίσης την τιμητική τους ο θεός Φαλλός, αλλά και η εκσπερμάτιση. Το τί γινόταν στον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό το μαθαίνουμε στο κεφάλαιο «Εκστάσεις και αποστερήσεις». Η άποψη του Λακάν ότι «δεν υπάρχει σεξουαλική σχέση», που αποτελεί το μότο του επόμενου κεφαλαίου μας προβληματίζει ιδιαίιτερα. Μέσα εδώ χωρούν επίσης η νυμφομανία, αλλά και η αθλιότητα του αστικού γάμου. Και συνεχίζει με έναν «Ύμνο στον αυνανισμό» του οποίου την υφή και τις διαστάσεις εξετάζει. Κάποτε η πράξη θεωρούνταν επονείδιστη και όποιος την έκανε έπρεπε να θανατωθεί. Από το κλασικό εγχειρίδιο περί έρωτος του Φόρμπεργκ πληροφορούμαστε πως οι Ρωμαίοι αυνανίζονταν κατά κόρον. Ο Πρίαπος εκσπερμάτισε μ’ αυτόν τον τρόπο και μερικοί στίχοι του λέγονται ως εξής:
«Αυτό που βλέπεται πάνω στο υγρό μου πέος/Το οποίο αποδεικνύει πως είμαι ο Πρίαπος/Μη φανταστείτε πως είναι πρωινή δροσιά ή πάχνη/Είναι που ανακουφίζεται από μόνο του/Όταν θυμάται ένα καλόβολο κορίτσι».
Μπεατρίς Μπαντμάν
Το κεφάλαιο που αφιερώνεται στην ομοφυλοφιλία και την ιστορία του φόβου της είναι ίσως και το πιο εκτενές του βιβλίου. Πώς ορίζεται, πώς την είδαν σε ηπείρους και εποχές. Τα όρια, οι επικριτές, οι υπερασπιστές της, οι πολλαπλές της παράμετροι. Το προτελευταίο κεφάλαιο με τον παιγνιώδη τίτλο «Να κάνουμε παιδιά ή να μην κάνουμε» αναφέρεται μεταξύ άλλων στην αντισύλληψη, τη σχέση της με την ηδονή, αν αυτές μπορούν να συμβαδίσουν για να καταλήξει στον θρίαμβο του οικογενειακού προγραμματισμού. Ο «Λίγος σεβασμός» του τελευταίου κεφαλαίου λειτουργεί ως επίλογος του βιβλίου με το ρόλο της γυναίκας ως ερωμένης σε πρώτο πλάνο, αλλά και την εμπλοκή του ίντερνετ στο θέμα του σεξ. Ακολουθεί πλούσια βιβλιογραφία για όποιον θέλει να κάνει την δική του προσωπική έρευνα. Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι πάντα η σεξουαλική ελευθερία ήταν κάτι σχετικό, ανάλογα με το ήθος και το ύφος μιας εποχής. Τα δύο φύλα όμως πάντα στέκονταν υπέρμαχοι της ηδονής και προκειμένου να την ξεδιψάσουν υπερέβαιναν τα όποια όρια. Για να θυμηθούμε και τα λόγια του Ρομπέρ Ντεσνό ότι «ο ερωτισμός είναι μια προσωπική επιστήμη»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Προδημοσίευση – Ελένη Γκίκα «Ιδεολογικά ύποπτη», εκδ. Καλέντης
Ράγισε! Το να γλεντάς δεν είναι παρά μια μορφή αυτοκτονίας. Φ. Σ. Φιτζέραλντ «Και βέβαια έπαιξες. Όλη σου τη ζωή το ’χες το στοίχημα. Απλώς δεν το ’ξερες. Ξέρεις τι χρονιά γράφει πάνω το κέρμα; Χίλια εννιακόσια πενήντα οχτώ. Είκοσι δύο χρόνια ταξίδευε για να φτάσει εδώ. Και τώρα έφτασε.
Περισσότερα -
Ποίηση: “Προαποφασισμένος βίος”
Της Ευαγγελίας Κυρίτση // “Προαποφασισμένος βίος” Ψυχαναγκαστικές και αυστηρώς πιεστικές επιλογές τσακίζουν τα όνειρα των παιδιών. Λαμβάνεται πάντα υπόψη το «καλό» του νέου Που ο ίδιος ο νέος το αγνοεί Μάταια προσπαθεί να στείλει το
Περισσότερα -
Γοτθικό παραμύθι
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «ΑΝΝΑ» της Κάρεν Μπλίξεν, Μετάφραση: Κατερίνα Χαλμούκου, Εκδ. Κέδρος, σελ. 120 Διάσημη για τα ανεπανάληπτα γοτθικά της διηγήματα αλλά ακόμα διασημότερη για εκείνο το περίφημο «Πέρα από την Αφρική» η βαρόνη Κάρεν Μπλίξεν,
Περισσότερα -
Η ιστορία μιας οργάνωσης
Του Μιχάλη Τρούλη // Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, “Σύντομη ιστορία της Κου Κλούξ Κλαν”. Εκδόσεις 24γράμματα. Αθήνα, 2017 Το βιβλίο αυτό του Γιώργου Σχορετσανίτη είναι μια σύντομη ιστορία της Κου Κλούξ Κλαν, όπως πάντα για την Ειρήνη, από
Περισσότερα -
Η ουσία των εννοουμένων πραγμάτων
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Άρωμα σκουριάς” – χαϊκού με τίτλο του Χάρη Μελιτά, εκδόσεις Μανδραγόρας Οι πιο μικρές ποιητικές ανάσες,τα χαϊκού -τα ιαπωνικά μικροστιχουργήματα- μπορούν να συμπυκνώνουν μέσα σε τρεις στίχους τη σοφία και την εμβρίθεια ενός μακροσκελούς
Περισσότερα -
«Έτσι το κάνω. Για το κέφι μου. Για το γινάτι μου. Για τη χαρά του παιχνιδιού…»
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια» της Αλκυόνης Παπαδάκη. Εκδ. «Καλέντη», σελ. 381 «Του λέω: “Τόσα χρόνια στους δρόμους, βρήκες τίποτα που ν’ αξίζει;“ ”Βρήκα”, μου λέει. ”Πώς δεν βρήκα. Σκάβοντας στη λάσπη, ανακάλυψα και
Περισσότερα -
✩ Μπορούμε να βρούμε άλλο μονοπάτι;
Του Νίκου Τσούλια // Σάββατο 14 Μαρτίου 2020. Έχω ξυπνήσει νωρίς, όπως συνήθως κάνω σχεδόν σ’ όλη μου τη ζωή. Απέκτησα μια περίεργη σκέψη και μου έγινε μόνιμος συνοδός μου. Αν δεν δω το ξεκίνημα της ημέρας, είναι
Περισσότερα
