Ποίηση: «Συλλέκτρια»
Της Αλεξίας Αθανασίου // *
Ξέγνοιαστη στο αντικέ γραφείο της
(σε απόλυτ’ ησυχία) με κεχριμπάρι
οκτάστερο να λάμπει στο ποτήρι το κονιάκ
θαυμάζει τα νομίσματα χαϊδεύει με ακροδάκτυλα
μορφές τους γράμματα κοπής χρονολογίες.
Οι κασετίνες της πολύτιμες! Αρτιότητα
των συλλογών απολαμβάνει ακόμη μια φορά
σπανιότηταν (αυτάρεσκα χαμογελώντας)
αξία τωρινή μετρά με προσοχή μελλοντικήν
εικάζει μ’ ένα προσμονής τρεμούλιασμα.
Δεν θα ‘θελε όμως να πωλήσει•_ αντίθετα
πως να εμπλουτίσει συλλογιέται…
Φώς πολυέλαιου κρυστάλλινης ιριδισμοί καράφας
(γυαλάδα των κερμάτων λάμψεις)
άρωμα του παλιού το άρωμα του ποτού
μαζί, την κάνουν να μεθά χρόνου αίσθηση να χάνει…
Φεύγουνε οι ώρες τρέχοντας στον άνεμο φτερά
ύδωρ της ξεγνοιασιάς τρεχούμενο _
κι αυτό είναι και το κέρδος της (θαρρώ) το μέγιστο.
* Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία ποιήτρια & συγγραφέας επ. φαντασίας. Αγαπά τη φωτογραφία, τη φύση, τον αθλητισμό & κατέχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate_Do. (Εκτενές βιογραφικό υπάρχει στην ηλ. διεύθυνση: Greek scifi & fantasy wiki /Αλεξία Αθανασίου).
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Φόβος: Ένας παντοδύναμος τύραννος
Γράφει η Κατερίνα Γ. Καββαδά // * Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.— (ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ, Κ.Π.Καβάφης) Ο ΦΟΒΟΣ έχει
Περισσότερα -
Μια οικογενειακή τραγωδία
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Σόνια Σαουλίδου: “Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ”, Εκδόσεις Bell, 2021, σελ. 364 Η Σόνια Σαουλίδου, η οποία γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει, έχει σπουδάσει Επικοινωνίες και Διοίκηση Επιχειρήσεων στις ΗΠΑ, ενώ έχει
Περισσότερα -
☆ Πόσο «αθώα» είναι αυτή η ελιά στο δέρμα μου;
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Δεν αρκεί μόνο να αναρωτιέστε! Επισκεφτείτε τον δερματολόγο, για να μάθετε εγκαίρως, αν η ελιά στο σώμα ή το πρόσωπό σας, που μεγάλωσε απότομα ή άλλαξε χρώμα, έχει εξελιχθεί σε καρκίνο του
Περισσότερα -
Διασχίζοντας τη γέφυρα των κατασκόπων
Γράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης // Διασχίζουμε το δρόμο προς το Πότσνταμ, πρωϊνό μιας μουντής και συννεφιασμένης μέρας που υπαινίσσεται πολλά. Την πρωτεύουσα του Βρανδεμβούργου. Μπροστά μας, η περιώνυμη γέφυρα. Σήμερα περνούν απ’ εδώ άνθρωποι και αυτοκίνητα, ελεύθερα, αλλά
Περισσότερα -
✔ Το καλοκαίρι πίσω από τα βιβλία…
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Ο Καζούο Ισιγκούρο είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017. Τότε είχε κυκλοφορήσει και το μυθιστόρημά του «Τα απομεινάρια μιας μέρας», από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», ένα μυθιστόρημα που απαιτεί αργή ανάγνωση∙ απαιτεί
Περισσότερα -
Μίλησε, παρελθόν
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Γραφικός χαρακτήρας» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, σελ. 184, Εκδ. Μεταίχμιο Μια παλιά ρωσική παροιμία λέει πως «το μόνο σίγουρο είναι το μέλλον, το παρελθόν μεταβάλλεται». Υπήρξε αυτό που ζήσαμε; Ναι, αλλά η μνήμη όταν
Περισσότερα -
Ο κοινωνικός ρόλος της ποίησης
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Με το π της Ποίησης” δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία, από την ομάδα λογοτεχνών “Νήματα Μνήμης”, εκδόσεις ΑΩ Η ατομική έκθεση του καθενός έχει οπωσδήποτε μια γοητεία, λίγο ναρκισσισμό, μια δόση επιβεβαίωσης
Περισσότερα
