Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ένα πουλί που το λένε Ελπίδα
13/06/2018, 10:10 πμ

Ένα πουλί που το λένε Ελπίδα

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

Αρετή Παληού: “Σώζοντας την ελπίδα” / “Saving Elpida”, by Areti Paliou
Εικονογράφηση: Syed Nabiullah Rahmatzada
Δίγλωσση έκδοση
Εκδόσεις : αλφα πι, Χίος 2017.

 

Ναι, όσο κι αν μοιάζει περίεργο, υπάρχει αυτό το χαρούμενο πουλί στο μυαλό και στην καρδιά της Αρετής Παληού και πετάει με τα όνειρά της όπου κάποιο αλωμένο χέρι  ζητάει βοήθεια, όπου κραυγή ναυαγού κι όπου φωνή απελπισμένου ζητάει το δικό της, το δικό μας χέρι σωτηρίας, όπου πόνος, θλίψη θέλει γιατρειά…

Ωστόσο, η Αρετή έχει τους δικούς της κανόνες ζωής και συμπεριφοράς προς τους άλλους. Και χρησιμοποιεί αναγνωρίσιμους τρόπους, τα σύμβολά της είναι επιλεγμένα από το οικείο, από το φυσικό περιβάλλον. Να πώς δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές της:

«Ο άνθρωπος είναι σαν μια γάτα. Όμορφος, έξυπνος, κτητικός και πονηρός. Μα όπως και η γάτα, η θαλπωρή και η αγάπη που χαρίζει είναι δώρο σωτήριο. Ο άνθρωπος, όπως και η γάτα,  διστάζει. Φοβάται.

Κάποιες φορές δεν τολμά. Κουρνιάζει εφησυχαστικά στη ζεστή φωλιά του και κοιμάται

έως ότου να ξεχάσει ότι τα αδέρφια του υποφέρουνκαι χάνονται άδικα.

Υπάρχει όμως κι ένα πουλί….Αυτό το πουλί ονομάζεται ελπίδα(…), ένα πουλί που δεν θα σταματήσει ποτέ να αγωνίζεται, να παλεύει για το φως (.. .)

Η ελπίδα θα σώσει τον άνθρωπο. Και ο άνθρωπος θα σώσει την ελπίδα..»

Η Αρετή Παληού, με το τιμημένο με βραβείο στον λογοτεχνικό διαγωνισμό του Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου «Εις μνήμην  του Χιώτη ποιητή Κώστα Χαλιορή», Παραμύθι της, με τίτλο «Σώζοντας την ελπίδα», κάνει μια ποιητική προσέγγιση της ζοφερής πραγματικότητας, όπως τη ζει στο νησί, στη Χίο, όπου βιώνει καθημερινά τον ανθρώπινο πόνο. Στα δέκα πέντε της μόλις χρόνια γράφει ένα αφηγηματικό, τρυφερό ποίημα, βγαλμένο μέσα από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι των ακριτικών νησιών του Αιγαίου καθημερινά με τους πρόσφυγες που ο πόλεμος έστειλε στην προσφυγιά. Είναι μάρτυς καθημερινών αφίξεων προσφύγων, αναγκαστικών μεταναστών, οικονομικών μεταναστών, λαθρομεταναστών… Άλλους περισυλλέγουν ζωντανούς, άλλους πνιγμένους κάθε ηλικίας. Άνθρωποι, πονεμένοι, κουρασμένοι, κατατρεγμένοι, «πεινώντες και διψώντες» αγάπη, ειρήνη, ασφάλεια, δικαιοσύνη, καταφτάνουν όσοι καταφέρνουν να σωθούν. Και παιδιά πονεμένα, άλλα νεκρά…Ατελείωτος ο ανθρώπινος πόνος.

 

Αρετή Παληού

 

Η Αρετή γράφει τη δική της ιστορία, αποτυπώνει στο όμορφο παραμύθι της τον ανθρώπινο πόνο απλά, χωρίς εξάρσεις, εκθέτει τους προβληματισμούς της όπως εκείνη βιώνει την καθημερινότητα στο νησί της. Μιλάει για τη φιλία, για την αγάπη, για την ελπίδα. Για την ελπίδα, την αφηρημένη έννοια που σημαίνει τόσα πολλά για τον άνθρωπο, αλλά και για «Ένα πουλί που το έλεγαν Ελπίδα», ένα λευκό περιστέρι,  και μια γάτα, τα σύμβολά της. Όπως και για ένα κοχύλι κι ένα άστρο..

Πρόκειται για «ένα παραμύθι  όπου η γάτα που τη λένε Αρετή, είναι η ίδια η Αρετή, είναι ένα πουλάκι  που θέλει να πετάξει ψηλά, να φτάσει στο φως, αρκεί να του ανοίξεις ένα παράθυρο.

 

 

Ένα παιδί που ο πόνος κι η αδικία το γεμίζουν θυμό», που «η πίστη της στην αγάπη κάνει το θαύμα της. Τα αντίθετα συμμαχούν, η γάτα σώζει το πληγωμένο πουλάκι που κόντευε να πνιγεί, βοηθάει το πουλάκι που το έλεγαν Ελπίδα να δέσει το πληγωμένο φτερό του, του προσφέρει κλαδί σωτηρίας, το κουβαλάει στη ράχη της, το σώζει. Σώζει την Ελπίδα. Και η ελπίδα θα σώσει τον άνθρωπο, γιατί «μπορεί να ανοίξει καινούριους δρόμους» κι όσες νύχτες κι αν έρθουν το άστρο θα φέγγει από ψηλά. Και το σφηνωμένο στην άμμο χρυσό κοχύλι θα φέρνει τους ήχους από μακριά. Και η ελπίδα τους ακούει. Και τρέχει όπου ζητούν τη βοήθειά της.

Το παραμύθι της Αρετής Παληού είχε την τύχη να εικονογραφηθεί από έναν μετανάστη καλλιτέχνη που με το πανέμορφο εξώφυλλο και τις υπέροχες εικόνες/ πίνακες ζωγραφικής του έδωσε εύρος και δυναμική στο παραμύθι, βοήθησε τους πρωταγωνιστές να ξεπεράσουν τις δυσκολίες δίνοντας μέσα από τις δικές του εμπειρίες, τη δική του ευαισθησία, τη λογική και την οπτική μεγαλύτερες διαστάσεις στα δρώμενα με φόντο τη σύγχρονη πραγματικότητα, αλλά πάντα μέσα από το βλέμμα και την αθωότητα και τα όνειρα ενός παιδιού που ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top