Fractal
Home / FRACT-ALL / Επτά Ποιήματα
02/12/2015, 2:05 μμ

Επτά Ποιήματα

Του Στρατή Παρέλη // * 

 

 

7β

 

 

Ζήτα απ’ τα πινέλα σου να γίνουν τα φουρνέλα σου..

 

Ζήτα απ’ τα πινέλα σου να γίνουν τα φουρνέλα σου· φωνή

που την ανακαλύπτω να με συναντά

πίσω από τους βράχους, κάτω από τα γάργαρα νερά, στο μιλητό

φως, στο αμίλητο

πέτρινο άλγος, στην κάθετη

ρωγμή του φαραγγιού, στην πλάγια

βροχή που μπουμπουνίζει πάνω απ’ τα φυλλώματα, στο σημείο

που στέκεται ένας ημίθεος και τραγουδά

αόρατος πίσω απ’ τις δοσοληψίες

του παρόντος με τον χρόνο τον επερχόμενο.

 

Χθόνιο τσακμάκι που ανάβει το επίρρημα της χαραυγής,

στην χλωροφύλλη που σε όλα αντιστέκεται

αντιστοιχεί μια ευφορία καλλικέλαδη, όπως

ποιήματος η μουσική, την ώρα

που τα πάντα δικαιώνουν την κατάληξη

και την επιθυμία να είναι ο ουρανός πιο προσιτός.

 

Τα είδα και τα είπα- ζήτα

απ’ τα πινέλα σου να είναι τα φουρνέλα σου- και ανατίναξε

αυτήν την θλίψη που δεν οδηγεί και πουθενά, ζήτα

να εγκολπωθείς το άχραντο μυστήριο των προσοδοφόρων βρύων

που βελάζουν αποφασιστικά μέσα

στο μεσημέρι, αφήνοντας

και την ψυχή και την καρδιά σου να γελά

μπαρουτοκαπνισμένα ευτυχισμένη..

 

Φθινόπωρο..

 

Φθινόπωρο εγνωσμένο πάνω στις πευκοβελόνες-

Το αντίπαλο δέος του κινεί τα νήματα της βροχής,

Α μητρικό πρωτοβρόχι, α πατρικέ θυμέ του ουρανού!

Λερωμένοι δρόμοι, λασπωμένα ασύμφωνα πεζοδρόμια-

Αντίλαλος του νερού μες τα αυτιά των φυτών·

Βρέχει μες την καρδιά της μέρας,

η κάθε ώρα μαθαίνει να αναγνώθει το ψιχάλισμα·

Πόλη ντεραπαρισμένη μες την αγωνία των συστημάτων,

Πόλη φρεναρισμένη μες τον ρυθμό της αποξένωσης,

Πόλη πολεμική, αφιλόξενη, ταπεινωμένη,

Πόλη βαρκούλα στον ωκεανό.

Στον ουρανό σκοτείνιασε, έπιασαν δουλειά οι ερινύες,

Τα πουλιά σκαρφάλωσαν πιο ψηλά

Ο θεός τα παραστέκεται, ο θεός τα προικίζει με χάρη

Καθώς κουρνιάζουν ταλαιπωρημένα μέσα στα κλαδιά

Αθώα, αθωότερα, αθωότατα.

Βρέξε Σεπτέμβρη τις τύψεις σου, πέθανε το καλοκαίρι,

Μια πένθιμη βροχούλα παρασέρνει των ποιημάτων την ευθυκρισία ως της γης το αλφάδιασμα·

Όσα που λέω με παρρησία, πια δεν μου ανήκουν-

Ανήκουν σε μια αντίφαση που με γεννά και που, με πείσμα, με θρέφει..

 

*************************************************

 

Ο άνεμος γυρνά στο σπίτι παρασέρνοντας

τα τοπία και το φθινόπωρο

που μένει στενάχωρο πίσω

από την θλίψη των δέντρων.

Επέστρεφε όπως παλιά κι εσύ, άνοιγε

την πόρτα και γλυκομίλα μου, άφηνέ με

να σε κοιτώ και να αισθάνομαι πως τίποτα

δεν άλλαξε, όλα είναι τα ίδια, η ζωή

συνεχίζεται μ’ έναν ρυθμό που τον συνηθίσαμε χρόνια

και χρόνια

και,

πια,

δεν μας παραξενεύει.

Άφηνε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, σαν

να μπορούμε να είμαστε, κάτι ώρες,

ευλογημένοι, κοιτάζοντας

έξω απ’ το παράθυρο την βροχή και τα πεσμένα φύλλα

πάνω

στις πλάκες του πεζοδρομίου.

Ξημερώνει τώρα που γράφω·

η νύστα έφυγε και πήγε κατά τα κλαδιά

που ψιθυρίζουν κάτι κουτσομπολιά ακαθόριστα καθώς

η μέρα τα σβήνει πιάνοντας

δουλειά στην επιχείρηση του κόσμου.

Όλα για μας συνεχίζονται…

 

 

Λογαριασμός..

 

Θα λογαριάσω τα φεγγάρια, τα άστρα και τον άνεμο-

κι αν δεν μου βγαίνουν οι πράξεις,

θα ενστερνιστώ καθαρό έκπαγλο ουρανό να ανασχηματίσω

τα φωνήεντα· θα φτάσω

στο αμήν των πραγμάτων,

θα οσμιστώ νερό και την αψάδα του βασιλικού που καίει,

τα σέα μου τα μέα μου και τα υπάρχοντά μου

δεν θα ‘χουν σημασία- θα χαρώ

κάτι βράδια που πάλεψαν με την μελαγχολία και την νίκησαν-

όπως νικά το νυχτολούλουδο με το μετάξι του

την υγρασία της άπνοιας..

 

 

 

Όταν πια το καλοκαίρι, δεν…

 

Το τοπίο θα σε φάει θα σε απορροφήσει

Και το καλοκαίρι θα σταθεί πάνω απ’ τις ακρογιαλιές γυαλίζοντας

Τα καινούρια παπούτσια του,

Ο ήλιος θα είναι χλωμός αφηγητής ενός συμβάντος που ποτέ δεν συνέβη

Και η μέρα θα κουνά την ουρά της σαν γάτα οικόσιτη που ψοφά για παιχνίδια και χάδια. Εσύ

 

Θα κάθεσαι στην προβλήτα των αναπολήσεων και θα τάζεις στον εαυτό σου ψέματα λόγια,

Ο έρωτας θα πέρασε από κει και θα έφυγε για την μακρινή γη των ονειροπολήσεων,

Θα κρέμονται άστρα μαραμένα, θα σου μιλούν κοχύλια

Του πελάγου, και μια μακρινή ηχώ από τον βαρκάρη της απέραντης θάλασσας

Θα έρχεται να σε επανατοποθετήσει μες τις γλαφυρές εικόνες του πρωινού που στέφεται με την διαφάνεια της γενναίας ατμόσφαιρας..

 

 

 

Τεχνούργημα..

 

Διάπυρο γυαλί

Χλιμιντρά σαν άλογο στεφανωμένο

Μέσα του ανασταίνεται η Ανάταση

Μέσα του βρίθει ο ουρανός

Τα γκέμια του αόρατες υφές του Ανέφικτου

Ασημίζουν μες το πουθενά

κι όλο ύστερα λάμπουν·

 

το πάθος της φωτιάς

σβήνει μέσα στο σάλιο της ύλης,

κρουστά φωνήεντα μάζας δίνουν τον όγκο

τον φλογερό,

το απώτατο μηδέν αγκαλιάζει το ένα,

ο ενικός φλυαρεί πλουραλιστικά,

του γυαλιού το όραμα τοκίζεται

επί την φαντασία του τεχνίτη και δίνει

αποτέλεσμα ατελέσφορο,

καταφατικό

έτσι που το ‘χει ανάγκη η φτώχια του βίου και ο οφθαλμός

που βαρέθηκε να αναγνώθει θύελλες και μιζέρια..

 

 

 

Ειωθότα…

 

Οι καλύτερες σκέψεις που κάνω επαναπατρίζονται και αυτοκαθοδηγούνται κάτω απ’ τον ήλιο.

Τις πλαισιώνει ένας πλατύφυλλος βασιλικός που ασθμαίνει ευτυχής μέσα στην γλάστρα.

Βρίσκω τον μπελά μου αλλά ποτέ δεν τα παρατάω- ψάχνω μια σκοτεινή λέξη που να τιμά το τσακμάκι της και όταν την πειράζω ν’ ανάβει.

Όποιος ακούει και στην ησυχία καταλαβαίνει.

Είμαι ψαράς που η θάλασσα αμφισβητεί τα αγκίστρια του και του χαρίζει, προς λύση, αινίγματα που ξεπερνούν τις αλματώδεις φαντασίες.

 

 

 

Πρωτοβρόχι…

 

Τα ραντάρ δείχνουν φθινόπωρο- οι υποψίες δεν είναι πια υποψίες·

 

έβρεξε- ξέβρεξε, η ατμόσφαιρα τόσο τρελάθηκε

που δεν αντέχεις άλλο να την ζεις·

 

άσε μου τα πεσμένα φύλλα και των πεζοδρομίων το λασπωμένο ντέρτι και συγκεντρώσου

στην θλίψη που υφέρπει πάνω στην λερωμένη άσφαλτο και τονίζει

στην παραλήγουσα την Πέμπτη·

 

ακούω και διαβάζω καλά:

στο βιβλίο των αισθήσεων και στην ψιχάλα που μαλώνει με τον εαυτό της και τον σκοτεινιάζει..

Είμαι τόσο άδικος με τον εαυτό μου όσο μια επική καταιγίδα με την φωνή των νεφών..

 

 

 

* Ο Στρατής Παρέλης γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η καταγωγή του είναι από την Λέσβο πατρόθεν και από την Μικρασία μητρόθεν. Έχει εκδώσει ως σήμερα τις ποιητικές συλλογές:ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΘΕΩΝ (2007) Ιδιωτική έκδοση, ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ (2007) Ιδιωτική έκδοση, ΟΣΤΕΟΘΛΑΣΤΗΣ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΒΟΥΕΡΟΣ ΜΑΧΑΛΑΣ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΑΚΕΡΑΙΟΥ ΜΥΘΟΥ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΑΝΕΥ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΧΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΔΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΟΥΡΑΝΟΚΑΤΕΒΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ (2008) Ιδιωτική έκδοση, ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟΣ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΒΙΒΛΙΟ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ (2009) Ιδιωτική έκδοση, ΔΗΛΩΘΕΝΤΑ (2009) Ιδιωτική έκδοση ΠΟΙΗΜΑΤΑ Β, ΠΟΙΗΜΑΤΑ Γ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ Δ, ΠΕΡΙ ΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ, ΥΛΙΚΕΣ ΣΥΜΠΟΝΙΕΣ, ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ ΓΛΑΦΥΡΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ, ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top