Fractal

✔ Ο Στρατής Γ. Φιλιππότης εγκαταλείπει τη Σόλωνος και επιστρέφει στην Τήνο, στη γενέθλια γη.

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

 

«Έφυγε ο Άγιος της οδού Σόλωνος», «Πέθανε ο Στρατής Φιλιππότης, εκδότης παλιάς κοπής»… η είδηση άρχισε να απλώνεται πρώτα στο διαδίκτυο ανήμερα του Αη Γιαννού, το πρωί. Σε όσους τον ξέραμε και του οφείλουμε, κι είμαστε –πιστέψτε με- τόσοι πολλοί, χρειάστηκε μια νύχτα για να το χωνέψουμε κάπως. Ότι ανήμερα των Φώτων, και στις 7 το απόγευμα, «έφυγε» ο Στρατής. Λες και δεν τον χωρούσε πια με τίποτα αυτή εδώ η μίζερη ζωή.

 

Συνώνυμο της Τήνου και των βιβλίων που εξέδιδε σχεδόν μια ζωή, του Αθηναϊκού Ημερολογίου που φέτος συμπλήρωσε 30 χρόνια ζωής, δημιουργός του Ημερολογίου του Αρχιπελάγους, ο εκδότης που μεγάλωσε κι έζησε κυριολεκτικά μέσα στα βιβλία όλη του τη ζωή, ο Στρατής Φιλιππότης ήταν εκείνος που φρόντισε να φτάσουν ως εμάς οι Ευάγγελος Παπανούτσος, Γιάννης Καιροφύλας, Μάρω Βαμβουνάκη, Χρίστος Γεωργούσης, Βάσος Η. Βογιατζόγλου, Δημήτρης Σοφιανός, Γιώργος Σγουράκης, Ν.Α. Κεφαληνιάδης, η άσβεστη μνήμη του Γιαννούλη Χαλεπά και του συγγενή του γλύπτη Φιλιππότη, έγινε σύμβολο και ορόσημο μιας έντιμης, αρχοντικής, εκδοτικά γόνιμης εποχής.

Η οδός Σόλωνος για πολλά χρόνια είχε αποκτήσει τον Άγιό της, όπως τον χαρακτήριζε ο Φρέντυ Γερμανός.

«Ο άγιος της Σόλωνος», «Ο θετός πατέρας», «Ο Στρατής και τα μελτέμια του», «Ο λεβέντης της οδού Σόλωνος», «Ο ελληνικός προμαχώνας του Στρατή», «Ο εκδότης, ο φίλος, ο άνθρωπος», «”Το Ιερόν Τέρας” ή ένας ασυμβίβαστος», «Παράδοση που χάνεται», «Η λαχτάρα του για το βιβλίο», «Φιλιππότης, παρών»… κρατώ στα χέρια μου τα «18+11 Κείμενα» που γράφτηκαν το 2000 με τίτλο «Οδός Σόλωνος 69» για τον Στρατή. Και αντιγράφω το βιογραφικό του έτσι όπως το έγραψε τότε και το υπέγραψε ο Στρατής:

 

 

«… Καιρός να μάθετε και τους εκδότες και όχι μόνο τους συγγραφείς. Ο Στρατής Γ. Φιλιππότης γεννήθηκε στις 17 Απριλίου του 1933 στον Πύργο της Τήνου, πατρίδα των καλλιτεχνών: Λουκά Δούκα, Νικηφόρου Λύτρα, Δημητρίου Ζ. Φιλιππότη, Γιαννούλη Χαλεπά, του εκδότη Ιωάννου Δ. Κολλάρου κ. α. Ήρθε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1945 και φοίτησε δυο χρόνια στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων (Εξάρχεια). Δεν σπούδασε αλλά μορφώθηκε. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το Σεπτέμβριο του 1949 από την Ακαδημία του βιβλίου, το «Βιβλιοπωλείον της Εστίας», φοιτούσε δε συγχρόνως σε Νυχτερινό Γυμνάσιο.

Τον Ιανουάριο του 1978 άνοιξε δικό του βιβλιοπωλείο στην οδό Ακαδημίας και Ασκληπιού και τον ίδιο χρόνο αρχίζει τις εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ με σήμα τον «Ξυλοθραύστη».

Το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ ήταν «Η κρίση του πολιτισμού» του αξέχαστου Ευάγγελου Π. Παπανούτσου (στον οποίο πολλά όφειλε ο εκδότης).

Πραγματικά η κρίση του πολιτισμούς μας σήμερα είναι μεγάλη, όχι όμως και των εκδόσεων Φιλιππότη.

Το 1992 εγκαινιάζει νέα εκδοτική προσπάθεια με την επωνυμία ΕΡΙΝΝΗ- ποιήτρια της νήσου Τήνου- με σήμα αρχαίο νόμισμα της Τήνου».

 

 

Τα υπόλοιπα αναλαμβάνει να τα γράψει η ζωή και η εκδοτική του διαδρομή:

Το 2004 τιμήθηκε με έπαινο για την προσπάθειά του να προβάλλει την πολιτιστική και κοινωνική ζωή του Αιγαίου και ιδίως της Τήνου από την Ακαδημία Αθηνών ενώ έχει τιμηθεί πολλάκις από διάφορους άλλους φορείς μεταξύ των οποίων από τον δικηγορικό σύλλογο Αθηνών, από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών και Βιβλιοπωλών κ.α.

Στις 5 Μαΐου 2010 βραβεύθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών και Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ) για τη συμβολή του στη διάδοση του βιβλίου και του πολιτισμού, αρνήθηκε όμως να παραβρεθεί στην τελετή απονομής διαφωνώντας με την επιλογή των ομιλητών.

Το έργο του συνεχίζουν οι γιοι του, Ανδρέας και Γιώργος, επαξίως. Εκδίδοντας προσφάτως, ως είθισται, το Αθηναϊκό και το Ημερολόγιο του Αρχιπελάγους, καθώς και δυο καινούργια βιβλία «11 ανήθικες ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη» του Θόδωρου Καρζή και «Οι καλικάντζαροι στην ελληνική λογοτεχνία» του Στρατή Αλ. Μολίνου.

 

 

Τον αποχαιρετάμε με το «αποχαιρετιστήριο γράμμα» του Π. Παπαδούκα που αναδεικνύει το εκδοτικό ανάστημα και την ουσιαστική παρουσία στη ζωή των συγγραφέων του: «Αγαπητέ Στρατή, Πριν φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο, αισθάνομαι την υποχρέωση να σ’ ευχαριστήσω για την μεγάλη υπηρεσία που μου πρόσφερες. Μού έδωσες την ευκαιρία και την δυνατότητα να συνεχίσω την παρουσία μου στην πνευματική ζωή του τόπου, με τα βιβλία που μου εξέδωσες με τόση προθυμία. Χωρίς αυτά, δεν ξέρω αν θα είχα επιβιώσει στον πνευματικό τομέα. Μου ξανάδωσες το κέφι και τη διάθεση της δημιουργίας. Θα ήμουν ασυγχώρητος αν δεν το αναγνώριζα. Σού εύχομαι να συνεχίσεις με την ίδια ειλικρίνεια και εντιμότητα την εκδοτική σου εργασία…» Γράμμα που σίγουρα θα συνυπέγραφαν πολλοί.

Η κηδεία του θα γίνει στην Τήνο που τόσο αγάπησε.

Οι φίλοι των Αθηνών θα τον αποχαιρετήσουν την Τετάρτη στις 9 Ιανουαρίου στις 4 μ.μ. στην ειδική αίθουσα του Α’ Κοιμητηρίου Αθηνών.

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top