Fractal

Ποίηση: “Στου Μάη την ομορφιά”

Της Ζωής Δικταίου // *

 

 

Εικόνα από το διαδίκτυο

 

 

Αρμύρα καίει τα μάτια,

αρχαία σκουριά η πληγή αιμορραγεί

οι Δροσουλίτες τρέχουν 

να χαλάσουνε τ’ ασκέρι

μάγια της νύχτας 

τα φιλιά του, 

λύνει μ’ άστρα η αυγή

ποια μοίρα χάραξε με κάρβουνο

το δρόμο μου στο χέρι.

Να πολεμά μέσα στη νύχτα μοναχός

στον κουρνιαχτό του Νότου

με φαντάσματα και πόθους

να φτάνει πάντα 

στο κατώφλι μου σκυφτός

κούπα παλιά 

να τον κερνώ μπρούσκο κρασί

και μυρωδιά βασιλικού 

απ’ άγιους τόπους.

Σε λέω αλήθεια 

κι ας μην ήτανε ποτέ  

γραφτό της τύχης 

αγκαλιά να με κρατήσεις

στο κάστρο έρχομαι, 

στου Μάη την ομορφιά

τα μάτια κλείνω

να περάσεις, 

να χαθείς μέσα το φως

μη δεις τη θλίψη 

και στη σκέψη μου δακρύσεις.

Θολός καθρέφτης 

στην ομίχλη το πρωί
γίνεται η θύμηση 

και πίσω με γυρίζει

πειρατικό δίχως πυξίδα 

στ’ ανοιχτά του Λιβυκού 

λευκά πανιά
κουρσάρος Έρωτας 

που πια δε με φοβίζει.

Ίσκιοι και όνειρα 

βουλιάζουν στον αφρό
μια παπαρούνα απλώνει 

κόκκινο στο βράχο
να μεγαλώνω είπε, 

μα να μη γερνώ
το ένα χέρι μες τ’ αλάτι της Ζωής
και τ’ άλλο, στης αβύσσου τα μαλλιά

μια σπίθα αξόδευτη, απ’ το φως

για το αιώνιο,
φυλακτό να ψάχνω.

 

 

Αύριο, εν ονόματι της Αγάπης

 

* H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, στον παραμυθένιο τόπο της Δίκτης, της Σελένας. Το Τζερμιάδο είναι το χωριό της. Εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Το σύμπαν, είχε άλλα σχέδια ανοίγοντας  την πόρτα στην Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει στην Κέρκυρα. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει πάντα με σεβασμό την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα και δικαιώνεται ταπεινά στη σιωπή, χωρίς θόρυβο, στο καθαρό βλέμμα και στο δάκρυ. Εργάζεται από το 1984 στις Επαγγελματικές Σχολές του Υπουργείου Τουρισμού. Συμμετείχε στη νεότητα της, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και είναι αλήθεια, έλαβε αρκετές διακρίσεις. Το πρώτο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έψιλον, αφορά στην παιδική λογοτεχνία και έχει τίτλο « Ιστορίες για φεγγάρια ». Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί με το Γιάννη Νικολάου και το Νίκο Ανδρουλάκη. Το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Φίλντισι, είναι μυθιστόρημα και τιτλοφορείται «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο». Πιστεύει στην αγάπη.  Τη γοητεύουν όλα τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης όπως και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι.

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top