Η έννοια του Κακού
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Κυριάκος Μαργαρίτης «Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών», Εκδ. Ψυχογιός 2012
Το λογοτεχνικό θρίλερ είναι ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος που ανθίζει τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, γι’ αυτό και το προτείνω στους αναγνώστες, το βιβλίο του Κυριάκου Μαργαρίτη που φέρει τον τίτλο ”Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών”.
Ο νεαρός Μαργαρίτης αναμφίβολα στήνει ένα καλοδουλεμένο θρίλερ και κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Σημειώνω το έντονο στοιχείο της διακειμενικότητας να κυριαρχεί (ευθείς αναφορές σε άλλα λογοτεχνικά κείμενα, συγγραφείς και ήρωες), τους καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, την ευρηματική πλοκή που ρέει αβίαστα, την αξιομνημόνευτη αληθοφάνεια εν τέλει. Ένας στοιχειωμένος από το παρελθόν κεντρικός ήρωας, μια σκληροτράχηλη ντεντέκτιβ, ένας ιδιόρρυθμος κατά συρροήν δολοφόνος, που καυχιέται πως έφτιαξε τον ”μύθο της Αθήνας”, ιδιαίτερα ενδιαφέροντες δευτεραγωνιστές, καθώς και μια αδικοσκοτωμένη γυναίκα φάντασμα, όλοι αυτοί δίνουν το στίγμα τους στο βιβλίο και παίζουν τον μικρό ή μεγάλο ρόλο τους στη εξέλιξη της ιστορίας.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται μέσα στην Αθήνα της κρίσης, μέσα στην γκρίζα μας πόλη όπου νεαρά κορίτσια μυστηριωδώς σκοτώνονται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Μαργαρίτης εμπλέκει και τον μεγάλο μας διηγηματογράφο, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Εύλογα ,θα ρωτήσει κανείς ”πώς χωράει εδώ ο Παπαδιαμάντης;” Ακούγεται όντως τόσο ανοίκειο! Πώς είναι δυνατό να χωράει; Κι όμως! Μέσα στο εν λόγω μυθιστόρημα, ο Παπαδιαμάντης και ο γνωστός λογοτεχνικός του χαρακτήρας ”Φόνισσα”- η περιβόητη Φραγκογιαννού που σκότωνε μικρά παιδιά, επειδή ”ψήλωσε ο νους της” και
θεωρούσε ότι εκτελούσε θεία αποστολή -αποτελούν λέξεις κλειδιά, φιλοξενούνται με αλλόκοτο τρόπο, κινώντας τα νήματα των πραγμάτων, δίνοντας τροφή για στοχασμό και αναστοχασμό, αναφορικά με τη ζωή και τον θάνατο.
Κυριάκος Μαργαρίτης
Η μελέτη του θανάτου, η ”σπουδή της αβύσσου”, το εύθραυστον της ανθρώπινης ύπαρξης, τα αποσπάσματα από έργα ποιητών, οι σκόρπιες σημειώσεις συγγραφέων, τα σκληρά σκοτάδια της καταραμένης πόλης, που επικίνδυνα δονείται από το χάος, οι ”λογοτεχνικοί” φόνοι που συνταράσσουν την αφελή κοινή γνώμη, οι λέξεις και οι ιδέες που σκοτώνουν, αυτά και άλλα παρόμοια από το παρελθόν φέρνουν κοντά τον αφοσιωμένο στην δουλειά του και άσχημα χτυπημένο από την μοίρα καθηγητή Παύλο Μαρίνο και την έμπειρη αστυνομικό Αλεξάνδρα Χατζή. Οι δυο τους θα συνεργαστούν μοιραία για να αναζητήσουν και να συλλάβουν τον ένοχο, ανιχνεύοντας ταυτόχρονα τις αντοχές και τα όρια της μεταξύ τους σχέσης.
Ο Παπαδιαμάντης και οι ήρωές του, οι μελέτες γύρω από τα κείμενά του, η έννοια του κακού στα έργα του φαίνεται ότι γοητεύουν τον Μαργαρίτη και τον εμπνέουν στο χτίσιμο ενός προκλητικού και συναρπαστικού συνάμα λογοτεχνικού σύμπαντος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Γκρίζο Βλέμμα: Για το Μεσογειακό Noir (Ι)
Γράφει ο Πάνος Ιωαννίδης // Η κυρίαρχη εικόνα που συναντά το πνεύμα μου όταν λογίζομαι για το αγαπημένο μου λογοτεχνικό είδος, είναι μια πόλη σχετικά μεγάλη σε πληθυσμό και έκταση, με ετερογενή πληθυσμό που να βρέχεται
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Του Αλέξη Σπανέλλη // * Για τη δυσκολία. Α΄. Βούτηξα μέσα στο ανώφελο έως εκεί, όπου μια ηλιαχτίδα ζωής ερωτοτροπούσε τη θέα της απόφασης της. Β’. Χρυσά ελαιόφυλλα σπαρμένα από μιαν άλλη άνοιξη χορό
Περισσότερα -
Μαρία Κάλλας
Μαρία Κάλλας: “Θα ήθελα να είμαι η Μαρία, αλλά υπάρχει η Κάλλας που απαιτεί να κρατώ την αξιοπρέπειά της.” —————————————————— Στη φωτό η μοναδική υψίφωνος στο ντουζ με το σκυλάκι της.
Περισσότερα -
Ποίημα: “Διατάραξη κοινής ησυχίας”
Του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου // Διατάραξη κοινής ησυχίας Τρία πράγματα μ’ έχουν απασχολήσει απ’ όλα πιο βαθιά ο αγώνας η τέχνη ο έρωτας καθένα αξίζει να ζει μέσα απ’ το πρίσμα του τελευταίου. Γι’ αυτά
Περισσότερα -
Ποιητής, πια!
Γράφει η Γλυκερία Μπασδέκη // Για την ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα, «Πρώτη δημοτικού και άλλα», Ιωλκός 2019 Στην Πρώτη Δημοτικού και άλλα, ο Νίκος Παπάνας επιστρέφει συχνά στη γενέθλια χώρα του για να καταγράψει στον κατακερματισμένο πλέον
Περισσότερα -
«Εγκλιματισμός κάτω απ’ τον Φοίβο»
Της Μαρίας Βρέντζου // * «Η μεγάλη χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 439 σελ. «Η μεγάλη χίμαιρα» (1936, αναθεωρημένη έκδοση 1953) αποτελεί μέρος της τριλογίας υπό τον τίτλο «Εγκλιματισμός κάτω απ’ τον Φοίβο» που την απαρτίζουν
Περισσότερα -
Διήγημα: “Κλέφτες”
του Δημήτρη Χριστόπουλου // * [Ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, μια κυρία που γνωρίζει τη γλώσσα των κωφαλάλων κ’ εγώ] Κλέφτες. Ήταν η πρώτη λέξη που είπα. Για την ακρίβεια ήμουν κοντά στα έξι, λίγο προτού πάω σχολείο, όταν μίλησα
Περισσότερα
