Αφήγηση: “Στον ήρωα παππού”
Του Γαβριήλ Πιπερά // *
Θυμάμαι ακόμα τα παραμύθια σου παππού.
Είναι χαραγμένα μέσα στο μυαλό μου, στην ψυχή μου, σε όλο μου το κορμί.
Κυλάνε μέσα μου,
όπως κυλάει το αίμα στις φλέβες μου.
Κουβαλώντας τα,
πάντα μαζί μου, φυλαγμένα καλά από τον χρόνο, στην πλευρά της ψυχής μου, που εσύ μονάχα ξέρεις.
Παραμύθια από εκείνα,
που πάντα λάτρευα να ακούω.
Πολλές νύχτες με ταξίδευαν και πολλές φορές, η χροιά της φωνής σου , με έκανε να νιώθω ότι είναι αληθινά…
Κατάφερνες πάντα με την ψιθυριστή σου φωνή, να δίνεις ιδιαίτερο χρώμα αλλά και ζωή σε κάθε σου παραμύθι, τόσο πολύ που ο νους μου ταξίδευε…
σε άλλοτε σε συναισθήματα χαράς και άλλοτε λύπης.
Ατελείωτες ώρες
πότε σε εκείνο το παλιό διπλό κρεβάτι στην μέση του σαλονιού,
πότε κατάχαμα στο κρύο πάτωμα,
τυλιγμένοι με την παλιά, μάλλινη κουβέρτα, εκείνη που αφήνει την γλυκιά φαγούρα σε όλο σου το κορμί, και όλο το βράδυ δεν σε αφήνει να κοιμηθείς.
Η στόφα να καίει τα τελευταία ξύλα, και η μυρωδιά της να απλώνεται σε όλο το κρύο σπίτι.
Και εσύ εκεί πάππου !!!!
Να προσπαθείς να ζεστάνεις τις καρδιές μας, με τα υπέροχα παραμύθια σου .
Και δεν στο είπα ποτέ !!!
Το κατάφερνες πάντα παππού !!!
Θυμάμαι το “Ασλανι καπλάνι και μικρό λαγωνικό ” να μου το αφηγείσαι ξανά και ξανά, μέχρι ο ύπνος να μας αγκαλιάσει εκείνες τις κρύες μέρες.
Δεν προλάβαινες όμως γιατί τα μάτια σου βάραιναν, από την κούραση της μέρας και έκλειναν πριν από εμένα, κι εγώ μικρός τότε, να σε σκουντάω να ξυπνήσεις για να ακούσω την συνέχεια…
Και τότε άκουγα την φωνή σου… να μου λες αργά και ψιθυριστά, την λέξη που πάντα λάτρευα να μου λες…
“Μπουζούκι ;” κοιμήσου μπουζούκι…
Και εγώ να χαμόγελο, να κλείνω ερμητικά τα μάτια μου και να φέρνω στην φαντασία όλα αυτά που μου είχες διηγηθεί.
Προσπαθούσα μέσα στο μυαλό μου να συνδυάσω τα παραμύθια, που πάντα λάτρευα να μου λες, και πάντα προσπαθούσα να τα ονειρευτώ.
Και ξαφνικά όλα ζωντάνευαν.
Γέμιζε η φαντασία μου με χρώματα αλλά και ήχους.
Κάθε ψίθυρος σου παππού, αποτυπωνόταν στην φαντασία μου, ταξιδεύοντας με σε κόσμους μαγικούς.
Η νύχτα γέμιζε με χρώματα τα όνειρα μου. Χρώματα που εσύ φωτίζες μέσα από τα παραμύθια σου παππού.
Τώρα μεγαλώσαμε και εσύ δεν είσαι κοντά μας. Όμως μας άφησες πολλά πράγματα πίσω για να σε θυμόμαστε κάθε στιγμή. Τελικά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι εσύ ήσουν ο ήρωας μου, σε κάθε παραμύθι που μου είχες αφηγηθεί.
Από εκεί ψηλά που είσαι τώρα, Θέλω να ξέρεις ότι τα παραμύθια που μου έλεγες, τα έχω στο μέρος της καρδιάς μου που έχω κι εσένα. Καλά φυλαγμένα, γεμάτα αγάπη.
Σε ευχαριστώ που τα μοιράστηκες μαζί μου…
Θα είσαι πάντα ο ήρωας μου..
* Ο Γαβριήλ Πιπεράς ξεκίνησε την περιπέτεια του σε αυτόν τον κόσμο το 1977. Από τότε στην ζωή του παίζει το ρόλο του πρωταγωνιστή με όπλο πάντα το ένστικτο και την καρδιά του… Πιστεύει ότι το ταξίδι αυτό, δεν έχει γυρισμό… Ακροβατεί ανάμεσα στο αληθινό και το φανταστικό. Του αρέσουν πολύ τα ταξίδια γιατί όπως λέει εκεί βρίσκεις τον χρόνο να σκεφτείς ποιος είσαι, που θέλεις να πας, τι έχεις κάνει, και τι θέλεις να κάνεις μέσα σε αυτήν την περιπέτεια της ζωής… Θα τον βρείτε εδώ facebook.com
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Γιορτή”
Γράφει ο Ιωάννης Αριστοτέλη Γκούμας // Γιορτή Υπέρλαμπρο φως γίνεται γιορτή Άγγελος γεννήθηκε στη γη Το σήμαντρο του ουρανού ηχεί Αγαλλιάζεται ουρανός και γη Ουράνια επί γης μελωδία Ζωής υπέρτατη ευωδία Αποτύπωμα ψυχής Στο δρόμο
Περισσότερα -
Ο Τουργκιένιεφ στον 21 αιώνα
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // «Ένας μήνας στην εξοχή» του Ιβάν Τουργκένιεφ σε μετάφραση του Ιβάν Ντοντακώφ Διάχρονο Θέατρο- Μαίρη Βιδάλη Ένα διαχρονικό έργο χαρακτήρων που γράφτηκε το 1850 που όμως είναι και θα παραμένει επίκαιρο καθώς
Περισσότερα -
Διήγημα: “Οδηγίες πακεταρίσματος”
Του Μιχάλη Μακεδόνα // Ένας φίλος μου είναι μάστορας. Τον επισκέφτηκα σπίτι του και τον βρήκα πάνω από τα εργαλεία που αγόρασε κάποτε. Είχα την αίσθηση πως από καιρό ήθελε να αυτοκτονήσει, από τότε που έχασε σε τροχαίο
Περισσότερα -
Κουκούτσης και Αβγούλα
Της Ελένης Μπετεινάκη // “Κουκούτσης και Αβγούλα”, Alex Latimer, εικ: David Litchfield, εκδ. Ίκαρος Πως ξεκινάει αλήθεια μια φιλία; Ίσως ένα ηλιόλουστο απόγευμα, μια τυχαία συνάντηση και με την πρώτη ματιά δυο άνθρωποι νομίζουν πως είναι
Περισσότερα -
☆ Μουσικά ημερολόγια: Πάθος για μουσική | “1.8’’ – Nala Sinephro
Γράφει ο Φώτης Νικολάου // “1.8’’ – Nala Sinephro Στα 22 της συνθέτει ένα αριστούργημα για μοναχικά αστέρια μέσα σε κοινωνικούς γαλαξίες. Space 1 έως Space 8, τα πρώτα χνάρια τής νεαρής συνθέτριας από την
Περισσότερα -
Ποίημα: “Παραλήρημα”
Της Μαριανίνας Βεντούρη // * Παραλήρημα Σφίξε με Σπάσε μου όλα τα κόκκαλα Της ψυχής. Μου στράγγισες την καρδιά, ήπιες την ουσία της και μου άφησες το κατακάθι για να ζήσω. Εσύ. Απ’
Περισσότερα -
☆ Focus στην Υγεία: Μέτρησες την πίεσή σου;
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Στη χώρα μας, πάνω από το 1/3 των ενηλίκων και πάνω από το 1/2 των ηλικιωμένων έχει υπέρταση, ενώ 20.000 άτομα χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από εγκεφαλικά αγγειακά επεισόδια, τα οποία σχετίζονται με την
Περισσότερα
