Κώστας Στοφόρος: “Τα παιδιά μου οι πρώτοι κριτές, οι πρώτοι αναγνώστες μου!”
Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη //
Μια καλοκαιρινή θαλασσινή περιπέτεια στο Πόρτο Ράφτη στάθηκε η αφορμή για να μιλήσουμε με τον Κώστα Στοφόρο και να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο του «Η Κούπα του Πτολεμαίου» από τις εκδόσεις Ιπτάμενο Κάστρο. Μια περιπέτεια, που με τα ιστορικά και ρεαλιστικά στοιχεία της καθηλώνει τους αναγνώστες κάθε ηλικίας.
-Κώστα πες μας λίγα λόγια για την αληθινή Κούπα του Πτολεμαίου.
Η Κούπα του Πτολεμαίου είναι ένας Κάνθαρος από όνυχα –το περίγραμμά της βρίσκεται στο εξώφυλλο του βιβλίου. Σήμερα βρίσκεται στο Cabinet des Medailles της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας στο Παρίσι, ενώ μέχρι το 1791 βρισκόταν στη Βασιλική του Αγίου Διονυσίου. Στη διάρκεια του Πρώιμου Μεσαίωνα, η Κούπα των Πτολεμαίων χρησιμοποιήθηκε ως Άγιο Δισκοπότηρο στις στέψεις των Γάλλων μοναρχών, από όπου κοινωνούσαν οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες της Γαλλίας.
Κλάπηκε το 1804, αλλά ξαναβρέθηκε χωρίς τη χρυσή, διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους, βάση της, που είναι γνωστή από ένα χαρακτικό του 1706. Όπως είναι σήμερα έχει ύψος 8,5 εκ και διάμετρο 12,5 εκ.
Ο όνυχας της Κούπας είναι σκαλισμένος με διάφορες μορφές και παραστάσεις, που αναπαριστούν προετοιμασίες για διονυσιακή τελετή. Σήμερα πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε μεταξύ του 1ου π.Χ. και 1ου μ.Χ. αιώνα στην Αλεξάνδρεια, αν και οι μελετητές της, τον 17ο αιώνα, την απέδιδαν στον Πτολεμαίο Β’ τον Φιλάδελφο (309 π.Χ. – 246 π.Χ.).
-Ποια είναι η σύνδεση με το Πόρτο Ράφτη;
Ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος –ίσως ο σημαντικότερος της δυναστείας- είχε κατασκευάσει ένα μεγάλο οχυρό στην Κορώνη, χερσόνησο που βρίσκεται στο Αυλάκι στο Πόρτο Ράφτη. Την άκρη της τη βλέπουμε και στο εξώφυλλο του βιβλίου. Ο Πτολεμαίος πολέμησε στο πλευρό των Αθηναίων κατά τη διάρκεια του Χρεμωνιδείου πολέμου. Στην ευρύτερη περιοχή βρισκόταν ένας πολύ σημαντικός Ναός του Δήλιου Απόλλωνα. Αυτό μου έδωσε την ιδέα να φέρω την Κούπα στο Πόρτο Ράφτη ως δωρεά του βασιλιά στο ναό. Δεν λέω άλλα γιατί θα αποκαλύψω πολλά μυστικά…
-Η περιοχή απ’ ότι φαίνεται απ’ το βιβλίο σου έχει πολυεπίπεδο ιστορικό παρελθόν…
Όλη η περιοχή έχει σημαντικό ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το λιμάνι της Στείριας ήταν από τα σημαντικότερα και συνδεόταν με την Αθήνα με τη Στειριακή οδό. Γειτόνευε με τη Μυρρινούντα και τη Βραυρώνα. Όπου και να περπατήσεις θα βρεθείς μπροστά σε τόπους με ιστορία. Από τις σπηλιές που αναφέρω στο βιβλίο έφευγαν όσοι ήθελαν να ξεφύγουν από τους Γερμανούς ή να πολεμήσουν στη Μέση Ανατολή. Υποβρύχια και καΐκια κάτω από τη μύτη των Γερμανών φυγάδευαν τον κόσμο…
Ακόμη και το τέλος της δικτατορίας μπορούμε να το τοποθετήσουμε εδώ. Στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη έφτασε το πλοίο που έφερε πίσω τους τελευταίους εξόριστους από τη Γυάρο.
-Πες μας για την προσέγγισή σου μέσα στο βιβλίο, που δημιουργεί παιδιά με πρωτοβουλίες αλλά όχι παιδιά ήρωες.
Δεν ήθελα να δημιουργήσω μια φανταστική παρέα παιδιών με σούπερ δυνάμεις, αλλά να δείξω τόσο τη γενναιότητά των πραγματικών παιδιών, όσο και τα όρια που υπάρχουν. Γι’ αυτό τον λόγο στην κρίσιμη στιγμή απευθύνονται σε ενήλικες και αυτό τα σώζει από τα χειρότερα. Οι αρχαιοκάπηλοι με τους οποίους τα βάζω στο βιβλίο δεν αστειεύονται. Στο εμπόριο αρχαιοτήτων δραστηριοποιούνται εγκληματικές οργανώσεις συχνότατα με ισχυρές διασυνδέσεις.
-Τώρα που βρίσκεται η κούπα του Πτολεμαίου;
Το βιβλίο ταξιδεύει στα βιβλιοπωλεία… Η αληθινή κούπα την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Όμως τα παιδιά μπορούν να φτιάξουν την Κούπα όπως τη φαντάζονται. Έχουμε φτιάξει το περίγραμμα της που μπορούν να το κατεβάσουν από το διαδίκτυο, να το στείλουν στο «Ιπτάμενο Κάστρο» και να μοιραστούν μαζί μας τη φαντασία τους
-Τι σου είπαν τα παιδιά σου όταν διάβασαν το βιβλίο;
Το διάβαζαν καθώς γραφόταν και με πίεζαν ασφυκτικά να το συνεχίσω για να τους διαβάζω τη συνέχεια το βράδυ. Όταν για κάποιο λόγο δεν είχα γράψει κάτι μια μέρα, άκουγα τα …σχολιανά μου. Τους άρεσε αν και ήθελαν να είναι οι ίδιοι οι ήρωες της ιστορίας! Όταν έβλεπα πως κάτι δεν τους πήγαινε ή βαριόντουσαν καταλάβαινα πως έπρεπε να κάνω κάποιες αλλαγές και διορθώσεις. Όταν εκδόθηκε το διάβασαν ακόμη δυο φορές. Ευτυχώς πέρασα τις …εξετάσεις!
-Έχεις σχέδια να συνεχίσεις την ιστορία;
Έχω ήδη ολοκληρώσει την πρώτη γραφή του επόμενου βιβλίου που αποτελεί κατά κάποιον τρόπο συνέχεια της «Κούπας του Πτολεμαίου». Αυτή τη φορά συναντάμε τους κεντρικούς ήρωες στη Λέρο την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου, όπου θα ζήσουν μια καινούργια περιπέτεια.
Πέρα από τις –πολλές – διορθώσεις –που κάνω τώρα, ήδη το μυαλό μου βρίσκεται στο …τρίτο βιβλίο για το οποίο ήδη μελετώ και θα με οδηγήσει στις δικές μου ρίζες και τα παιδικά βιώματα.
-Πολύ ενδιαφέρον είναι και το διαδραστικό παράρτημα…
Στο τέλος έχω εικόνες της αληθινής κούπας, αλλά και χάρτη της περιοχής για όποιον θέλει αν εξερευνήσει το Πόρτο Ράφτη και να γνωρίσει την ιστορία του. Με την αρχαιολόγο και συγγραφέα Εύη Πίνη της οποίας το βιβλίο για την περιοχή, αλλά και η παρουσία της στην περσινή βραδιά παραμυθιού έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να γράψω την «Κούπα», σκεφτόμαστε να οργανώσουμε κάποιους περιπάτους σε περιοχές του Πόρτο Ράφτη και να μοιραστούμε με μικρούς και μεγάλους τα όσα ξέρουμε. Οπότε θα είναι όντως κάτι …διαδραστικό!
-Θα ήθελα να μάθω και για το ωραίο εξώφυλλο…
Το εξώφυλλο δημιούργησε ο Μάριος Ιωαννίδης, δουλεύοντας πάνω σε μια δική μου φωτογραφία. Πέντε παιδιά, ανάμεσά τους και το δυο μικρότερα δικά μου που τόσο με βοήθησαν να γράψω το βιβλίο, κάθονται απέναντι από τη σπηλιά και το νησί όπου διαδραματίζεται βασικό μέρος της «Κούπας του Πτολεμαίου». Είναι μάλιστα ο τόπος όπου γεννήθηκε το βιβλίο μετά από μια «Βραδιά Παραμυθιού» το περασμένο καλοκαίρι.
-Με το καλό και στο επόμενο!
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Όπως είπα το μυαλό μου είναι ήδη στο …μεθεπόμενο!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
-
Περί Ποίησης | Μάρκος Τραϊτοράκης: «Από ανάγκη γράφω εγώ»
09/04/2024, 9:47 μμ -
✔ Βασίλης Μπουντούρης: Ιστορίες από τη λίμνη της φωτιάς
02/04/2024, 10:37 μμ -
✓ Ζαχαρίας Στουφής: «Μεγαλώνοντας, γίνομαι όλο και πιο αυστηρός με τον εαυτό μου»
02/04/2024, 10:35 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500 ΛΕΞΕΙΣ: Ένα μανιφέστο απελευθέρωσης
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Georg Büchner: “Ο ταχυδρόμος της Έσης – Πόλεμος στα παλάτια, ειρήνη στις καλύβες”, Μετάφραση – Επίμετρο: Θεόδωρος Παρασκευόπουλος, εκδόσεις Πόλις Το 1834 φαίνεται σαν να διαψεύδεται η Βίβλος. Φαίνεται σαν ο
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Γράφει η Κατερίνα Λέκα // Η ΤΕΛΕΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ Όσο και αν θέλω να το κάνω δεν θα σε καταστρέψω, ούτε θα σε εκδικηθώ. Θα σε αφήσω να αυτό-καταστραφείς σαν ένα μικρό σπιτάκι από τραπουλόχαρτα.
Περισσότερα -
Η ποίηση στη σκόνη του κόσμου
Γράφει ο Δημήτρης Περοδασκαλάκης // Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, «Δρόμοι στη σκόνη», εκδ. Κουκκίδα 2021 Η γλώσσα, αίνιγμα πάντοτε βαθύ η ίδια, αποδίδει την καταγωγική σχέση του ανθρώπου με το πιο φερτό υλικό του χρόνου και της ζωής, το χώμα
Περισσότερα -
Όλα σε σχέση
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση // Νίκος Σαλτερής «Ζωές πλήρους και μερικής απασχόλησης», Εκδόσεις Κέδρος Ο Νίκος Σαλτερής, όπως αναφέρει και ο ίδιος, εμφανίστηκε στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας το 1992 γράφοντας διηγήματα, μυθιστορήματα και επιστημονικά έργα. Το βιβλίο
Περισσότερα -
✓ Αλέξανδρος Αδαμόπουλος: «De profundis βγαίνουν όλα»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Εμμονές δεν θα το έλεγα· αν βέβαια δεν θεωρήσουμε εμμονή το ότι πάντα ξεκινώ, τριγυρνώ και καταλήγω μέσα μου· στον πάτο τής ύπαρξης. Από εκεί συνάγονται και όλα μου τα θέματα, που
Περισσότερα -
Ποίηση: “Αλλουνού”
Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // * Λέω για την ζωή μου και τρίζει συθέμελα η καρδιά μου. Δεν θες καθρέφτη να καταλάβεις, πως τα χρόνια στοιβάζονται μέσα σου. Όλα τα τρυφερά μου, ”μου” έχτισαν αραχνιασμένες μάντρες
Περισσότερα -
Διήγημα: “Πάντα ξένοι”
Γράφει ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης // * “Πάντα ξένοι” Βράδιασε πια εκείνο το Μεγάλο Σάββατο, που μεγαλύτερο δεν γινότανε, αφού το μόνο που είχαν να κάνουν οι κάτοικοι της μικρής μας πόλης, ήταν να
Περισσότερα
