Fractal
Home / FRACT-ALL / Μικροδιήγημα: “Στο κατώι, εκεί”
21/12/2016, 11:04 πμ

Μικροδιήγημα: “Στο κατώι, εκεί”

Της Βίκης Μαρίας Ιωάννου //

 

f17

 

Το χαλασμένο ρόλεξ, μόλις το πέταξαν. Kατρακύλησε στην ξηλωμένη σκάλα, ώσπου, συνάντησε το ρημαγμένο σουβενίρ των εικαστικών, μια κλόουν μαριονέτα. Το κατώι, ακατάστατο, οι αναμνήσεις σκόνη και μούχλα. Γύρω, όλα στην γκάμα του μελανί, με ρωγμές βαθιού κόκκινου, από τάματα παλιών αγίων, θάταν, ή από ξεθυμασμένα πάθη. Μα που βρέθηκε εδώ ο Ποιητής με το μπαλωμένο Αρμάνι; Ποιητής ήταν τάχα, ή παλιατζής;Ήρθε να εκτιμήσει, το παρελθόν ή να το ξεσκαρτάρει; Όρμησε ένα λαθροαεράκι. Ένα ξύλινο αλογάκι έτριξε ή χλιμίντρισε; Δεν ξέρω. ένας τενεκεδένιος, άγγελος έρωτας, σκίρτησε, με έναν μικρό αναστεναγμό ανακούφισης. Ψες, όλη νύχτα απ΄το κατώι, ακούγονταν φτερουγίσματα. σήμερα όμως, η ξηλωμένη σκάλα, ήταν μια σκάλα των χερουβείμ και πάνω της, βρέθηκε στημένη, απ’ το πουθενά, η μαριονέτα του κλόουν με ολοζώντανα τα χρώματά της, με χαμόγελο καλογραμμένο, αντί για δάκρυ, ενώ, στο μέρος της καρδιάς, αντί της συνήθους μαργαρίτας των κλόουν, τραγουδούσε, το χαλασμένο ρόλεξ, τικ τακ τικ τακ κι ακόμη δεν είχαν κατακάτσει τα λευκά πούπουλα, απ’ τον αέρα. Έρωτας φύσηξε, στο παλιατζίδικο. Ποιητής θα ήταν αυτός με το μπαλωμένο Αρμάνι, φορτωμένος με το υπαρξιακό οδοιπορικό ενός ασυνήθιστου ανθρώπου, ο οποίος οδηγεί τη διαφορετικότητά του στα άκρα κι έτσι, μόνον για χάρη του ο Έρωτας, φυσάει, στα παλιατζίδικα, κι έσονται οι δύο ματαιωμένοι, εις σάρκαν μία, νυχτιάτικα.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top