Fractal

Ποίηση: “Στη Θάλασσα του Σύμπαντος Μου”

Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *

 

 

F4

 

Αγάπησα το παρελθόν μου, γιατί η έννοια τής αγάπης υπάρχει προς χάριν του.

Τα υλικά μου αγαπούν να φτιάχνονται, με τον τρόπο που εκείνο επέλεξε να

με φτιάξει, δηλαδή με τον τρόπο τού χρόνου του, έτσι που να τα αναγνωρίζει.

 

Έννοιες. Η παρέμβαση μου στον αγώνα τής αυτοσυνειδησίας μου.

Οι αποσπασματικές μου σκέψεις, αγωνιούν να βρουν λιμάνι φιλόξενο

να τις ελλιμενίσουν. Να έχει ντόκους για τα σχοινιά τους.

Καράβι η σκέψη μου – οι σκέψεις μου, τις μεταφέρει.

Γλείφει τη θάλασσα, που στην πραγματικότητα το απωθεί.

Με αμοιβαιότητα.

Την θάλασσα του που αγαπά, που το καράβι έφτιαξε.

 

Θάλασσα που με κρατάς στην ράχη σου, που με καταπίνεις κάποτε,

για λίγο ή τελικά για πάντα, δε θα με κερδίσεις επειδή το ήθελες εσύ.

Η σκέψη μου θα έχει επιλέξει να ηττηθεί, χάριν των κανόνων της.

 

Θάλασσα υπάρχεις γιατί σου επιτρέπει η σκέψη μου να υπάρχεις.

Οι ατελείς μου αισθήσεις. Ο λόγος μου έμεινε να σε ελέγχει.

Με εκείνον θα πορευτείς, με εκείνον θα αναμετρηθείς, μέχρι το μάταιο τέλος.

Όχι όπως συνηθίσαμε να το εννοούμε, όχι.

Με την ματαιότητα τής προσπάθειας του να υπάρχει.

Του τέλους, που η σκέψη μου –προσωρινά- τού αποδίδει ως νόημα.

Αγάπησα το παρελθόν μου με την ίδια ένταση που αγαπώ το μέλλον μου.

Τον χρόνο μου δηλαδή, που η σκέψη μου τού έδωσε κατεύθυνση.

Η ίδια σκέψη που λέγαμε, που καταβάθος αναγνωρίζει την άπωση τής θάλασσας

της. Των ωκεανών τού χρόνου της.

 

Με απωθεί το παρελθόν, με απωθεί το μέλλον.

Συμπιέζομαι εκατέρωθεν… σ’αυτό που η σκέψη μου όρισε παρόν.

Εκείνη το επέλεξε.

 

 

 

* Ο Μάνος Μαυρομουστακάκης (γεν. 1960) είναι μαθητής στον σχολείο τής ποίησης συνεχώς … μεταξεταστέος. Έχει υπογράψει μέχρι στιγμής δύο ποιητικές συλλογές (ΟΔΟΙΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ, 190 & 1 ΧΑΊΚΟΥ. Εκδ. Γαβριηλίδης) και ένα θεατρικό (Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, Εκδ. Δωδώνη)

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top