Fractal

Ποίηση

Από το Στερητικό Ε //
 

poetryheart

 

Μερικά πράγματα

και ο έρωτας μέσα σ’ αυτά,

παγώνουν σιγά-σιγά.

Δε μου ζητούν τίποτε.

Δε μου δίνουν τίποτε.

 

Περίεργο όμως.

Έχουν πάντα τον τρόπο

να με κατέχουν και να με κατακτούν.

Μου προσφέρουν χωρίς τέλος.

 

Κι ας έχω πάρει γι’ αλήθεια το ψέμα τους.

Πάλι με τραβούν κοντά τους,

να με νιώσουν ξανά κατάδική τους.

 

Τα σκέφτομαι.

 

Γίνομαι ένας κόκκος σκόνης,

που ανακατεύεται στο χώμα να χαθεί,

σκάβω στη σιωπή χωρίς ανάσα και ίσκιο

να σταθώ, δεν έχω.

 

Η φυγή στα δόντια,

η σάρκα στο πάτωμα,

η καρδιά στις στάχτες,

η ελπίδα στα γόνατα πεσμένη…

 

Δεν είναι λοιπόν να εμπιστεύομαι

ούτε μάτια, ούτε χείλη γελαστά.

Ολόκληρη μια μπουκιά έγινα,

μα εσύ δεν πεινάς.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top