Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Ερήμην σου”
11/05/2016, 5:00 μμ

Ποίηση: “Ερήμην σου”

Από το Στερητικό Ε //

 

f10

 

Ποτέ δεν είμαι προετοιμασμένη για να πω καληνύχτα. Κοιτώ το ρολόι με φόβο και θυμό. Σαν κεραυνός με χτυπά η στιγμή του αντίο, σαν συμφορά. Πανικοβάλλομαι, γιατί δεν έχουμε αποτελειώσει καμία συνάντηση ποτέ μας.

Κρατώ την αφή σου στο σώμα μου. Την κρατώ μέρες κι αυτή κρατά εμένα. Και σε φέρνω στο νου μου να με χαζεύεις που ετοιμάζομαι. Να μ’ ακούς να γκρινιάζω, να βλέπεις τα μάτια μου να λάμπουν απ’ τη χαρά που σμίξαμε πάλι τόσο καλά… Βιαστικά με ντύνω κι ύστερα πέφτω, στην αγκαλιά σου.

Καληνύχτα…

Πόσα χρόνια θα περάσουν έτσι; Ονειρεύομαι ένα διαρκές παρόν. Ανεξάντλητο αυτό κι εμείς ανεξάντλητοι μεταξύ μας. Έναν έρωτα πιστό. Κάθε φιλί, πρώτο φιλί.

Μήπως αυτό που επιθυμούμε, το επιθυμούμε τόσο επίμονα γιατί είν’ εφικτό; Γιατί υπάρχει. Είναι στη σκιά και περιμένει να το ανακαλύψουμε.

…το δικό μας σπίτι είν’ αυτό που σχηματίζουν τα κορμιά μας που αγκαλιάζονται. Εκεί μέσα τυλιγμένοι μιλάμε για όλα όσα έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε, με λέξεις ή σιωπές, γόνιμες σιωπές και μεστές φράσεις. Μιλάμε για όλα μας.

Ευτυχισμένος είν’ αυτός, λέει ο Γκαίτε, που μπορεί να σφίγγει τον αγαπημένο του στο στήθος του και μαζί να χαίρονται ό,τι δεν ξέρουν ούτε υποπτεύονται οι άλλοι. Ποιό να ‘ναι αυτό που τη νύχτα διασχίζει το λαβύρινθο της καρδιάς; Ποιός να μας καταλάβει εμάς;

Πηγαίνω ξανά προς το σπίτι μου γιατί δεν ξέρω άλλες κινήσεις να κάνω. Σαν να μου τελείωσαν όσα είχα μάθει στη ζωή. Βηματίζω σπασμωδικά. Δεν κλείνω ούτε καν τα βλέφαρα. Ναι, λέω σ’ όλους. Ακίνητη μένω. Αναρωτιέμαι τι να κάνω. Δυσκολεύομαι να ξαναμπώ στους ρόλους μου. Η μνήμη με βοηθά να «επανέλθω».

 

Κι όταν ξεκλέβω χρόνο, μπαίνω στη σιωπή που είναι σπουδαία αφηγήτρια και παρέα. ‘Η με φυγαδεύω στη μουσική. Η μουσική κι η προσευχή, είναι ο τόπος που τώρα σε ξανασυναντώ. Και ξαναβλέπω τα μάτια σου… Τα μάτια σου είναι μπροστά μου ολοζώντανα. Υγρά, λαμπερά, με συγκίνηση. Μάτια που έχουν πολύ αγαπηθεί, χορτασμένα στην αγάπη. Μάτια που χαμογελούν. Και κλείνω τότε τα δικά μου για να σε παγιδεύσω ακόμα μια φορά. Ερήμην σου…

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top