Fractal
Home / ΘΕΑΤΡΟ / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Η Στεφανία Γουλιώτη μιλά για το ρόλο της Ρέιγκαν (στον σαιξπηρικό «Βασιλιά Ληρ») και τα σχέδια που κάνει για το ερχόμενο καλοκαίρι.
08/04/2015, 1:45 μμ

Η Στεφανία Γουλιώτη μιλά για το ρόλο της Ρέιγκαν (στον σαιξπηρικό «Βασιλιά Ληρ») και τα σχέδια που κάνει για το ερχόμενο καλοκαίρι.

Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καράλη //

 

Η Στεφανία Γουλιώτη είναι μία μοναδική περίπτωση στο ελληνικό θέατρο. Με το που πάτησε στη σκηνή ήταν σαν να βρίσκεται στο φυσικό της χώρο. Με τις ερμηνείες της δημιουργεί, κατακτά, αφοπλίζει κι αφοπλίζεται, εξερευνά το ανεξάντλητο της τέχνης της, μεταμορφώνεται κι ανοίγει πεδία αναζητώντας το «μαζί της θεατρικής εμπειρίας». Από τις 16 Απριλίου, θα σταθεί στη σκηνή ως Ρέιγκαν, στο αριστούργημα του Σαίξπηρ, «Βασιλιάς Ληρ» (με Ληρ τον Γιώργο Κιμούλη), στην «Πειραιώς 260», σε σκηνοθεσία του Τόμας Παντούρ, για τον οποίο δηλώνει «απόλυτα γοητευμένη από το ταλέντο και τον τρόπο δουλειάς του». Το καλοκαίρι, μέσα από τις «Ευμενίδες», θα ακολουθήσει τις διαδρομές της δικής της αναζήτησης, το πώς, δηλαδή, μπορεί να λειτουργήσει ένα κανάλι ανόθευτης επικοινωνίας με το κοινό.

 

 

10406643_871328876222390_4975185742187058410_nA

 

– Πόσο σημαντικό είναι να σας εμπνέει ένας σκηνοθέτης;

Το Α και το Ω. Ο Τόμας Παντούρ είναι εξαιρετικός. Είναι από τις λίγες φορές που ένας σκηνοθέτης αποκαλύπτει όλο του το ταλέντο μπροστά στον ηθοποιό, χωρίς να κρατάει τίποτα για τον εαυτό του. Αναπνέει μαζί μας, βρίσκεται στη σκηνή ανάμεσά μας, προτείνει πράγματα πιο πέρα από αυτό που εμείς μπορούμε να φανταστούμε και πάντα βάζει μία «σταγόνα» ποίησης παραπάνω. Είναι ποιητής της τέχνης του. Αφήνει στον ηθοποιό τόσο χώρο όσο χρειάζεται, για να πάει την έμπνευση παραπέρα.

 

-Μέσω ποιας οπτικής παρουσιάζετε τον «Βασιλιά Ληρ»;

Ο Τόμας Παντούρ έχει επικεντρώσει το νόημα του έργου γύρω από δύο οικογένειες. Είναι η ιστορία δύο κακοποιημένων οικογενειών, του Ληρ  και του Γκλόστερ. Το πώς οι ρόλοι είναι διεφθαρμένοι μέσα στην ίδια οικογένεια, είναι αυτό στο οποίο θέλει να εστιάσει.

 

A14-Το  πρόβλημα ξεκινάει μέσα από την οικογένεια, δηλαδή. Πόσο σας βρίσκει σύμφωνη μία τέτοια τοποθέτηση;

Είναι σύγχρονη η προβληματική, γιατί σήμερα ασχολούμαστε με ψυχοθεραπεία και την ψυχανάλυση. Και συνειδητοποιούμε ότι η σχέση με την οικογένεια είναι σημαντική στη ζωή μας… Η ψυχολογία των ενηλίκων εξαρτάται από το πώς έζησαν μέσα στην οικογένεια. Είναι αυτή που φέρνει, εν δυνάμει, μέχρι και τους πολέμους ανάμεσα στους λαούς! Ένας ηγέτης, π.χ., θέλει να είναι επεκτατικός γιατί μικρός δεν πήρε την επιβεβαίωση που έπρεπε και τώρα ζητάει να σαρώσει τα πάντα.

 

-Και το bullying;

Και το bullying ξεκινάει από την οικογένεια. Τα παιδιά που ασκούν bullying κάτι δεν παίρνουν από το σπίτι τους και χρησιμοποιούν ως σφραγίδα τους το «υπάρχω μέσα από τη βία»… Είναι σημαντικό ότι εφεξής θα γίνεται σωστή ενημέρωση στους εκπαιδευτικούς για το πώς θα το αντιμετωπίζουν. Ο σωστός χειρισμός μπορεί να βοηθήσει.

 

-Η Ρέιγκαν αποδεικνύεται αναξιόπιστη της εμπιστοσύνης που της έδειξε ο πατέρας της…

Η Ρέιγκαν από γραφής δεν κάνει μεγάλη εντύπωση. Είναι η μεσαία κόρη, το παιδί σάντουϊτς. Λόγω της σκηνοθετικής ανάγνωσης, ωστόσο, βρίσκομαι με έναν ρόλο-κολόνα για το έργο. Γιατί το σημαντικό στην παράσταση είναι το τι γίνεται μέσα στο σπίτι ανάμεσα στις τρεις αδελφές, η κακομεταχείριση αυτών των παιδιών και ο ρόλος του πατέρα μέσα στην οικογένεια. Ο ρόλος μου έχει μεγάλο συμβολισμό και σημασία.

 

-Δείχνετε να πατάτε με σιγουριά στη σκηνή. Έχετε φοβηθεί ποτέ;

Φόβος υπάρχει αλλά υπάρχει και το καλούπωμα του φόβου.  Αυτό είναι το πρόβλημα. Οι ηθοποιοί  πλασάρουμε μια εικόνα στιβαρότητας στη σκηνή,  ενώ θα έπρεπε να εκτιθέμεθα, να είμαστε ανοιχτοί, χωρίς τα «όπλα» μας.  Για  να  μπαίνει ο  θεατής στον  κόσμο της παράστασης κι όχι να μένει σε μια επιφάνεια.

 

– Τι σας φοβίζει εκτός σκηνής;

Η αλλαγή. Δεν είμαι καθόλου προσαρμοστική στις αλλαγές. Δεν έχω δεχτεί ότι στη ζωή υπάρχει μια ροή.

 

10406643_871328876222390_4975185742187058410_n-Τι σας ενοχλεί στο θέατρο;

Η υποκρισία. Α… και το ότι δεν μπορώ να βλέπω ηθοποιούς να είναι εφησυχασμένοι. Να τελειώνει μία παράσταση και να είναι  ικανοποιημένοι. Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουμε τι τέχνη έχουμε  στα χέρια μας  και να την αντιμετωπίζουμε σαν προσωπική ματαιοδοξία!

 

-Eurogroup, Grexit, Ευρωζώνη, Σύνοδοι κορυφής στις Βρυξέλλες: πόσο σας ενδιαφέρουν οι πολιτικες εξελίξεις; Παρακολουθείτε όλα όσα συμβαίνουν;

Φυσικά. Είναι το… σίριαλ που παρακολουθώ. Δεν ξεκινάω το «House  of cards» με τον Κέβιν Σπέισι, γιατί έχω να δω ειδήσεις! Επί της ουσίας, όλα αυτά που περιγράφει η κυβέρνηση είναι ωραία. Ιδανικά, θα έλεγα, για το πώς θέλει να χειριστεί την κατάσταση. Προς το παρόν το πετυχαίνει με πολλές δυσκολίες. Φοβάμαι ότι δεν θα την αφήσουν, ότι θα υποστεί τρομερό πόλεμο… Θα επιτρέψει η Ευρώπη σε μία αριστερή κυβέρνηση να πετύχει; Δύσκολα… Ατυχήματα γίνονται στη διαδικασία. Είμαστε και πολύ ανυπόμονοι. Δύο μόλις μήνες έχουν περάσει από τις εκλογές….  Ως έφηβη, θεωρούσα δεδομένο ότι τα πράγματα λειτουργούν προς το συμφέρον των πολλών. Μεγαλώνοντας, ζώντας στον καπιταλισμό, κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι αυτονόητο. Η κυβέρνηση μου ξαναθυμίζει αυτή την πίστη, την αθωότητα της εφηβείας.

 

-Γιατί επιλέξατε να εμφανιστείτε μόνη σας στη σκηνή το καλοκαίρι,  στις «Ευμενίδες», σε μία παράσταση που θα φέρει εξ ολοκλήρου την υπογραφή σας;

Αποφάσισα να κάνω αυτή τη δουλειά μόνη μου, για να έλθω αντιμέτωπη με το πόσο «αφύλαχτη» μπορώ να είμαι στη σκηνή. Όσο πιο «αφύλαχτη» είμαι εγώ τόσο περισσότερο θα επιτρέψει ο θεατής στον ψυχισμό του να έλθει κοντά σε μένα και να έχουμε μία κοινή εμπειρία, με ερέθισμα το κείμενο. Θα αφιερωθώ σε αυτό που εγώ θεωρώ ιδανικό, για το πώς θα μπορούσε να ανοίξει ένα κανάλι επικοινωνίας μεταξύ του ηθοποιού με το κοινό. Θα αναζητήσω το μαζί της θεατρικής επικοινωνίας.

 

-Τι σας οδήγησε στις  «Ευμενίδες»;

Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα από τα πιο παραμελημένα κείμενα, με τεράστια όμως κρυφά νοήματα, που παραπέμπουν ευθέως στην ψυχανάλυση. Στόχος; Να βρεθεί το νήμα που συνδέει τον θεατή με τον συγγραφέα, χωρίς να μεσολαβεί το υπερεγώ του ηθοποιού.

 

 

Η ταυτότητα της  παράστασης

«Βασιλιάς Ληρ» του Ου.Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Τόμας Παντούρ. Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Στεφανία Γουλιώτη, Μαρίνα Καλογήρου, Γιώργος Γάλλος, Κόρα Καρβούνη, Αργύρης Πανταζάρας, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Χάρης Τζωρτζάκης. Πειραιώς 260 (Χώρος Δ).

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top