Fractal

Στα ίχνη του Καβάφη

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης «Λεξήματα», εκδ. Βακχικόν

 

Είναι πολύ δύσκολο για έναν ποιητή, που έχει επηρεαστεί από κάποιον παλιότερο και σπουδαίο ομότεχνό του να καταφέρει να ξεχωρίσει και να αφήσει το δικό του στίγμα στο σώμα της ποίησης. Πολλοί καταλήγουν σε απλές μιμήσεις δίχως ουσία και περιεχόμενο.

Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να διαβάσουμε την ποιητική συλλογή του Κύπριου ποιητή Στέφανου Κωνσταντινίδη «Λεξήματα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Ποίηση γραμμένη σε ελεύθερο στίχο με εύστοχα νοήματα, εσωτερικό ρυθμό και δωρική λιτότητα, που ξαφνιάζει ευχάριστα τον αναγνώστη.

Ο ποιητής δείχνει άμεσα επηρεασμένος από τον Καβάφη. Πέρα από τα ποιήματα, που παίρνουν παραδείγματα από την αρχαία Ελλάδα και την Ρωμαϊκή εποχή, ο Στέφανος Κωνσταντινίδης προσπαθεί να μιμηθεί το στυλ του Καβάφη με απόλυτη επιτυχία. Ο λεπτός ειρωνικός τόνος υπάρχει κι εδώ, μόνο που ο ποιητής καταφέρνει να δώσει τη δική του πινελιά. Ας δούμε μερικά παραδείγματα: «Πάντα μια μικρή / η μεγάλη Αμφίπολη / θα σε συνοδεύει / κι ανάμεσα σε ένα ναι / και ένα όχι / έτσι θα παίζεται η τιμή σου.» «Να επιστρέφεις / νικητής από την Τροία / και να παραμονεύουν / στο λουτρό / η Κλυταιμνήστρα με τον Αίγισθο.» Η Βαστίλη, που «στέκει πάντα εκεί» και «κρατά πάντα / τα όνειρά μας αλυσοδεμένα», Ο Ιούλιος Καίσαρ, που πότε δεν θα μάθει «αν η Σερβιλία / πήρε τελικά / το μέρος του Βρούτου» είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα καβαφικής επιρροής. Χαρακτηριστικό είναι και το ποίημα, που μας θυμίζει ότι στη μάχη των Θερμοπυλών, δίπλα στους 300 υπήρχαν και οι Θεσπιείς, που οι ρήτορες τους ξεχνάνε αποδίδοντας μια αμφιλεγόμενη δικαιοσύνη.

Φυσικά δεν υπάρχουν μόνο ποιήματα υπό την επήρεια της καβαφικής ποίησης. Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης στα μικρά κι εύστοχα ποιήματά του σαν σχόλια μας δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Έτσι έχουμε την άποψη του ποιητή για τον έρωτα, όπου: «είναι κάτι σαν το σκάκι / άθλημα για δύο παίκτες. / Στο τέλος ο ένας φεύγει.», ενώ για τα όνειρα διαβάζουμε: «Θα βρέξει, λένε, όνειρα / μην πάρετε μαζί σας ομπρέλες.» Χαρακτηριστικό είναι και το ποίημα «Επιτεύγματα πολιτισμού», όπου η υπερκατανάλωση του σαπουνιού χαρακτηρίζει τους «πολιτισμένους» ανθρώπους, που φτάνουν μέχρι το Νταχάου και το Άουσβιτς και καταλήγει: «Μην ανησυχείτε / πάντα υπάρχει / χώρος και χρόνος / για καινούργια επιτεύγματα.»

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του Στέφανου Κωνσταντινίδη «Λεξήματα» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, που μας ξάφνιασε ευχάριστα και σίγουρα αξίζει μια θέση στο σύμπαν των ποιητών κι ας είναι όλες οι θέσεις «από καιρό κατειλημμένες / από τους ποιητές / με το σωστό λεξιλόγιο.»

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top