Όλα στο κίτρινο
Γράφει η Μαρία Λιάκου //
Δημήτρης Χριστόπουλος «Σπουδή στο κίτρινο»-Ιστορίες, Εκδόσεις Το Ροδακιό, 2018, σελ. 235
Με αυτό το δεύτερο βιβλίο του ο συγγραφέας Δημήτρης Χριστόπουλος που αποκαλεί «Ιστορίες» και όχι διηγήματα έρχεται να χαρίσει στον αναγνώστη ένα λογοτεχνικό δώρο. Αυτό της χαράς και της αναγνωστικής απόλαυσης. Δεκαοχτώ (18) καλοδουλεμένες κοινωνικές ιστορίες, άλλες μεγάλες- ως προς το μέγεθος των σελίδων -και άλλες μικρές που η γλώσσα και η θεματολογία κερδίζουν τον αναγνώστη. Είναι παραστατικός στην γλώσσα του και οι ιστορίες του αναδύουν συναισθήματα. Το παιχνίδι της γραφής ανάμεσα στο μακροπερίοδο λόγο και τον σύντομο δείχνουν την σιγουριά της πένας του. Μια πρόσκληση για σπουδή λοιπόν… στο κίτρινο της ζωής!
Ο τίτλος του βιβλίου είναι από την δέκατη ιστορία του. Τυχαίο; Το δέκα το καλό; Πάντως οι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν τα χρώματα ως εργαλείο ίασης και θεραπείας. Και στην Λογοτεχνία έχουμε αναφορές και τίτλους με χρώματα. Όπως π.χ. στην ποίηση του Σαχτούρη που στους πρώτους στίχους στον «Ελεγκτή» ο ποιητικός καμβάς συντίθεται από το κόκκινο του αίματος, το γαλάζιο του ουρανού και το λευκό του χιονιού, για να μην περιοριστούμε μόνο στο κίτρινο χρώμα.
Η Χρωματοθεραπεία όπως μελετάτε και εξελίσσεται σήμερα θεωρεί ότι το χρώμα διεγείρει συγκεκριμένα ζωτικά όργανα του σώματος μας. Με αφορμή την σπουδή στο κίτρινο να αναφέρω ότι στην Ασία το κίτρινο χρώμα θεωρείται ιερό. Εξ άλλου είναι και το χρώμα του Ήλιου. Για τους διαφημιστές και τους επικοινωνιολόγους είναι το χρώμα που τραβάει την προσοχή (εξ ου και τα κίτρινα ταξί).
Η σπουδή- παιχνίδι του κίτρινου χρώματος έχει και την άλλη εκδοχή της. Το κίτρινο είναι το χρώμα του κινδύνου και της αρρώστιας. Τα κίτρινα φύλλα των δέντρων, τα κίτρινα δόντια κ.ά..
Θεωρώ ότι ο συγγραφέας κτίζοντας τις ιστορίες του συμπεριέλαβε όλες τις εκδοχές και τολμώ να πω ότι πέτυχε την αρμονία των συμβόλων Γιν και Γιανγκ στο βιβλίο του.
Η «Σπουδή στο κίτρινο» είναι μια από τις δυνατές ιστορίες του βιβλίου και αποτυπώνει το σημερινό «άρρωστο κίτρινο» προσώπων του πολιτικού συστήματος. Ο Δρακούλης Μουρίκης της ιστορίας είναι γενικός Γραμματέας Υπουργείου. Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές του κόμματος. Που μουδιάζει το πόδι του από το καθισιό στο γραφείο του. Που στο ανακαινισμένο γραφείο του έχει δυο πίνακες του Βάν Γκόγκ για να φαίνεται καλλιεργημένος και γνώστης της Τέχνης. Χωρίς να προβώ σε αποκαλύψεις της ιστορίες να αναφέρω ότι βρήκε τον «δάσκαλό του» από την Ζ.Ι. που είχε σπουδάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών και ότι έκανε στο γραφείο του Δρακούλη Μουρίκη «ήταν μια αξέχαστη εικαστική εμπειρία»!
Σε άλλες ιστορίες του βιβλίου οι λογοτεχνικοί ήρωες ζουν στις φτωχογειτονιές του λεκανοπεδίου της Αττικής (Αθήνα και Πειραιά). Είναι άνθρωποι της βιοπάλης και ζουν με το άγχος της ανεργίας και της κοινωνικής κρίσης. Αποτυπώνουν κυρίως την κοινωνική και ψυχολογικά ένδεια. Η φτώχεια των προηγούμενων δεκαετιών και η μετανάστευση έχουν θέση στις ιστορίες του σαν αυτός ο κύκλος των γενεών ένδειας και ξεριζωμού να συνεχίζεται.
Άντρες και γυναίκες βιώνουν την προσωπική τους ήττα αλλά προσπαθούν, προσπαθούν να συνεχίσουν την ζωή τους…. Θυμίζουν ήρωες από ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες ή και συγγενείς μας που έζησαν ανάλογες καταστάσεις. Ο συγγραφέας χωρίς να τους κρίνει κατορθώνει να τους περιβάλλει με αγάπη και φροντίδα.
Θεωρώ ότι δεν είναι οι ιστορίες του απλά κοινωνικά διηγήματα. Οι ήρωες του κάνουν μια εσωτερική αναζήτηση- ένα ταξίδι αυτογνωσίας κυρίως. Στο μεγαλύτερο διήγημα με τίτλο «Όλα καλά» (40 σελ) ο ήρωας του κατεβαίνει στα έγκατα της γης (σε ένα ορυχείο) περιέχει και τον συμβολισμό της προσωπικής καταβύθισης. Θεωρώ ότι ο συγγραφές που δεν αναφέρει σε ποια χώρα είναι αυτό το ορυχείο που περιγράφει στην ιστορία του (π. χ στο Βέλγιο όπου πολλοί έλληνες μετανάστες εργάστηκαν) το παρέλειψε τεχνηέντως και δεν πρόκειται για μια αβλεψία. Ο φόβος των ανθρώπων αποτυπώνεται έξοχα στην ιστορία και στην σελ 76 αναφέρει.
«Διακόσια χρόνια τώρα το ίδιο παραμύθι. Ό καρκίνος της ψυχής φόβος ονομάζεται, δέντρο δεν είναι κι ολοένα καρπίζει αειθαλές».
Τέλος στις ιστορίες του βιβλίου οι ποιητικές αναφορές και τα τραγούδια που αναφέρονται χαρίζουν ανάσες στον αναγνώστη και αποτελούν διαμαντάκια στην γραφή του. Με την καλλιτεχνική και ποιοτική φροντίδα των εκδόσεων «Ροδακιό» έχουμε για την βιβλιοθήκη μας ένα ακόμα στολίδι.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και κατοικεί στον Πειραιά. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μ.Ε. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά βιβλία και διατηρεί το ιστολόγιο “Ηλεκτρονική Τράπεζα Φιλολογικών Θεμάτων”.
Οι “Δημόσιες ιστορίες” (Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, 2013) ήταν η πρώτη του συλλογή διηγημάτων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Στο Χωμενιδικό σύμπαν
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // «Νεαρό άσπρο ελάφι», Χ.Α. Χωμενίδης, εκδ. Πατάκη, σελ. 317 Πρόσφατα έτυχα σε μια παρέα που συζητούσε για βιβλία και συγγραφείς. Υπάρχουν (ακόμη) τέτοιες. Οι περισσότεροι όπως άλλωστε είναι το συνηθέστερο απαξιώνουν τους λεγόμενους
Περισσότερα -
✩ Για την ταινία “All of us strangers”
Γράφει η Μαρία Ευτύχη // Η ταινία-ψυχογράφημα «All of us strangers» μου ράγισε την καρδιά, μου βούρκωσε τα μάτια και μου ίδρωσε τα δάκτυλα και δεν θα το ήθελα να είναι διαφορετικά, όσο και αν πόνεσε. Πριν
Περισσότερα -
«Εξάντας και χάρτης της ψυχής»
Γράφει ο Γιάννης Φιλιππάκης // * Αγγελική Μουρατίδου «ΟΔΥΣΣΕΑΣ o ταξιδευτής της ζωής», εκδ. Ιάμβλιχος Ευχάριστη έκπληξη η ανάγνωση του θαυμαστού βιβλίου της Αγγελικής Μουρατίδου με τίτλο «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ο ταξιδευτής της ζωής». Πρόκειται για ένα βιβλίο
Περισσότερα -
Ένας άνεμος κακός σαρώνει τη γαλλική Αλγερία
Γράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου // Kaouther Adimi «Με άνεμο κακό», Μετάφραση: Έφη Κορομηλά, εκδ. Πόλις, σελ. 256 Η Kaouther Adimi γεννήθηκε το 1986 στο Αλγέρι. Η φιλαναγνωσία ενσταλλάχθηκε εντός της και αναπτύχθηκε κατά τις καθημερινές επισκέψεις
Περισσότερα -
30 Αυγούστου – Ναγκίμπ Μαχφούζ
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ναγκίμπ Μαχφούζ που έφυγε σαν σήμερα το 2006, ήταν Αιγύπτιος συγγραφέας, εν ζωή, ο γνωστότερος εκπρόσωπος της αραβικής λογοτεχνίας. Τιμήθηκε με το κρατικό Αιγυπτιακό Βραβείο Λογοτεχνίας, και το 1988 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τότε το έργο του
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο Πελαργός”
Της Ιωάννας Κορδοπάτη // * Πόσες πόλεις και χωριά έχω επισκεφτεί; Έχασα πια το μέτρημα. Πολλές. Σχεδόν όλη την ελληνική επαρχία. Βουνό και θάλασσα. Κυρίως βουνό: εκεί ο κόσμος ψωνίζει περισσότερο. Όλο και κάτι θα του
Περισσότερα -
Ποιητική μυσταγωγία
Γράφει ο Δημήτρης Καπετανάκης // * Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Όλα στο μαύρο», Εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2022 Με μυστικιστική διάθεση η οποία γίνεται φανερή, ήδη, από το έργο που κοσμεί το εξώφυλλο της συλλογής και όπως υποδηλώνεται από τους
Περισσότερα
