Έξι ποιήματα
Της Σοφίας Παπαχριστοφίλου // *
ΑΙΜΑΣΣΟΥΣΑ ΚΑΡΔΙΑ
Την καρδιά μου είδα αιμόφυρτα
κομμάτια σήμερα
σε τζάμι αιχμηρό να γίνεται
θρύψαλα σκόνης
σε τοίχο με αγκάθια σκληρό.
Επάνω του
σωριάστηκε ξέπνοη
και πάλι
απορώντας για σένα.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΟΥ
Δεν συνηθίζεται αυτή η απουσία.
Την καρδιά κομματιάζει
τα κόκκαλα διαβρώνει
την ψυχή μου ρημάζει.
Άθυρμα ετεροκίνητο ο εαυτός
του χρόνου μου που τρέχει.
Η δική σου όμως απουσία
(ανάγκη να το ξαναπώ;)
δεν συνηθίζεται.
ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ΕΡΕΙΠΙΟ
Είναι σκληρό να ζει κανείς
μόνο με αναμνήσεις.
Αισθάνεται ζωντανός- νεκρός
ερείπιο του χρόνου
σαν άνθρωπος μισός-μικρός
που με το θάνατο παλεύει.
ΚΥΡΙΑΚΕΣ
Ήταν κι αυτές οι Κυριακές
που με αδημονία περίμενα
το πρωινό να ξημερώσει.
Ήταν οι Κυριακές αυτές
που όταν πίσω έφευγαν
με τι λαχτάρα σε αντίκριζα
το επόμενο πρωί.
Και τώρα
οι Κυριακές μου γκρίζες
κι ανούσιες, μουντές
χωρίς καν την ελπίδα.
Δευτέρα πάλι έρχεται.
Κι εγώ δεν θα σε δω
αφού αλλού θα βρίσκεσαι
πολύ πια μακριά μου.
ΖΩΟΓΟΝΟΣ ΣΚΕΨΗ
Να ζω δεν γίνεται χωρίς
τη σκέψη τη δική σου.
Δεν είναι απλή συνήθεια
μα ανάγκη επιβίωσης.
Το μόνο πια που μου ’μεινε:
σ’ αγγίζω με το νου.
ΑΓΡΙΑ ΠΕΙΝΑ
Δυο ψίχουλα του είναι σου
θα θελα να γευτώ.
Με αργές κινήσεις να χορτάσω
την απουσία που διαρκώς
το νου μου βασανίζει.
* Η Σοφία Παπαχριστοφίλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Ποιήματά της και δοκίμια για έργα ομότεχνών της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά ’Εμβόλιμον, Η Παρέμβαση, Το Κοράλλι, Ο Σίσυφος και Πνευματική Ζωή. Συμμετέχει ως κριτής στο Πολιτιστικό Πρόγραμμα: Λογοτεχνικό εργαστήριο της Δ/νσης Β΄ θμιας εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής, με τίτλο «Οι μαθητές γράφουν» και έχει διοργανώσει πολλές φορές το λογοτεχνικό διαγωνισμό στο σχολείο της. Το «Από φεγγίτη μικρό» είναι το πρώτο της βιβλίο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης τον Ιανουάριο του 2016.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Σωτήρης Κοματσιούλης. Ο άνθρωπος που θα θέλαμε να είχαμε ζήσει τη ζωή του (Μέρος Β’).
Από τον Βαλάντη Τερζόπουλο (a.k.a. Electric Looser) // Το πρώτο μέρος της συνέντευξης με τον Σωτήρη Κοματσιούλη μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: https://www.fractalart.gr/sotiris-komatsioulis Ο Σωτήρης Κοματσιούλης είχε μία φιλοδοξία. Να ζήσει τη ροκ μουσική στο μάξιμουμ. Τα κατάφερε.
Περισσότερα -
To «μυστικό» τραγούδι της εβδομάδας (3)
Του Μάρκου Ψυχάρη // Θυμάσαι τις μέρες που οι Cocteau Twins ήταν τα πάντα στη ζωή σου; Εντάξει εντάξει, μπορεί να μην πρόλαβες εκείνες τις μέρες. Μπορεί η μουσική του τρίο που, ας πούμε, μας ανάγκασε να ράψουμε
Περισσότερα -
Ρητορική Μίσους
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Το κενό γεμίζει με μίσος Ο φθόνος, το μίσος και η πλεονεξία είναι ένας σκοτεινός ωκεανός χωρίς ακρωτήρια, κόλπους και φάρους που μέσα του χάνονται τα ιστιοφόρα ανθρωπιάς, τα πλεούμενα της ενσυναίσθησης και
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Ρήξη” & “Πολιτική ορθότητα”
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΡΗΞΗ Ούτε ψωμί , ούτε νερό Κάτω δεν κατεβαίνει Σαν νιώθω πως ανάμεσα Το ρήγμα όλο βαθαίνει Άρχισε σαν ψιλόβροχο Γύρισε καταιγίδα Για σκέπασμά μας είχαμε Τον μαύρο ουρανό
Περισσότερα -
Στα σκοτεινά χρόνια της ελληνικής αρχαιότητας
Γράφει η Καλομοίρα Πιέτρη- Αυγούστη // Πάνος Παπαμιχάλης «Ήθελε ακόμα φως πολύ να ξημερώσει», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 328 Απόψε έχουμε την χαρά να παρουσιάζουμε το βιβλίο του Πάνου Παπαμιχάλη «Ήθελε ακόμη φως πολύ να ξημερώσει». Αισθάνομαι μεγαλύτερη χαρά
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ψήγματα ζωής”
Της Γιώτας Σκουφάρη // “Ψήγματα ζωής” Κοίτα ευτυχίας επαίτες είμαστε εν καιρώ αφθονίας με φειδωλά μοιράσματα αγαπάμε και τον χρόνο μας χλευάζουμε μοιραία Με σιδερένια βήματα διαβαίνουμε τις στράτες ρεμβάζουμε ενοχικά τα ηλιοβασιλέματα και
Περισσότερα -
Κώστας Αξελός
Κώστας Αξελός: “Η μετριότητα είναι φαίνεται το πεπρωμένο της μέσης ανθρώπινης διάνοιας………… Από τα δεκατέσσερά μου χρόνια με ενδιέφερε όχι η μέση λογοτεχνία, η μέση ποίηση, η μέση πολιτική, η μέση σκέψη, αλλά οι κορυφές… έστω αν και
Περισσότερα
