Η Σοφία Παπαχριστοφίλου στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Σκέψεις για την ποίησή μου και την πρώτη ποιητική μου συλλογή: Από φεγγίτη μικρό/ Γαβριηλίδης 2016.
«Από φεγγίτη μικρό» θέλησα να ατενίσω την Κωνσταντινούπολη και τις χαμένες πατρίδες, καθώς αποτελούν για μένα σημείο αναφοράς, παρ’ όλο που δεν έχω Πολίτικη καταγωγή, αλλά με έλκει αφάνταστα αυτή η Πόλη με την ιστορία της, τη γοητεία, τα θέλγητρα και τον κοσμοπολίτικο αέρα της που τον διατηρεί στο πέρασμα των αιώνων , από την ίδρυσή της, μέχρι και σήμερα.
Προσπάθησα να εκφράσω το θαυμασμό και την αγάπη μου για τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν με τρόπο βίαιο και σκληρό ν’ αποχωριστούν το βιος, τη γενέτειρά τους, τη γειτονιά και τους φίλους τους και να ξαναχτίσουν τη ζωή τους από την αρχή.
Εμπνευσμένη από τις βιωματικές εμπειρίες ενός αγαπημένου φίλου (που έζησε τις απελάσεις του 1964) έγραψα το πρώτο μου ποίημα, όπως μου είχε διηγηθεί, ότι μικρό παιδάκι περίμενε κρυμμένος στη σοφίτα τον Άγιο Βασίλη, αφού οι γονείς του προσπαθούσαν να διαλύσουν μέσα από τη μαγεία του παραμυθιού και της προσμονής του λατρεμένου Αγίου των παιδιών, την αγωνία τους για την έκρυθμη κατάσταση που επικρατούσε τότε και για την τύχη τους, καθώς ήταν Έλληνες της Πόλης που αναγκάστηκαν να απελαθούν.
Η Πόλη με το μυστήριο και τη σαγήνη της, τα μεθυστικά αρώματα της κανέλας και των μπαχαρικών, τη θαλασσινή αύρα του Βοσπόρου και του Μαρμαρά, κατεύθυναν την πένα μου, και με οδήγησαν στο πρώτο μέρος του βιβλίου μου, όπου ταξίδεψα στη Σμύρνη της καταστροφής, στα καλντερίμια και τις γωνιές της Βασιλεύουσας, στα πευκόφυτα Πριγκηπόννησα, στον πύργο του Λεάνδρου, στη μαρτυρική Ίμβρο, σε όλα αυτά τα μέρη που θεωρώ πλέον κομμάτια της καρδιάς μου.
Στο δεύτερο μέρος προσπάθησα να αποδώσω μια συλλογή και παρουσίαση των πολύτιμων στιγμών που αναφέρονται σε αγαπημένο μου πρόσωπο, καθώς και καταστάσεις που σημάδεψαν τη ζωή μου.
Εδώ βρήκαν καταφύγιο οι αλήθειες μου, τα συναισθήματά μου, αυτά που απίθωσα στο χαρτί για να μπορέσω να τ’ αντέξω, για να μην τα ξεχάσω και για να συνεχίσω να υπάρχω και να γράφω πια, αφού ανακάλυψα ότι η ποίηση αποτελεί ευλογημένη διέξοδο, ελιξίριο ζωής και σηματοδότη της ζωντανής καρδιάς .
Τώρα ξέρω πως θα ήθελα στη ζωή μου να συνεχίσω γράφοντας, γιατί ποίηση για μένα πια σημαίνει αγάπη. Έχοντας στο νου μου κάποιους αγαπημένους στίχους από τα << Τρία αποσπάσματα>> του Ανδρέα Εμπειρίκου: <<Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες./ Όταν τ ’ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει./ Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.>>, σκέφτομαι ότι θα συνεχίσω να ονειρεύομαι και να ζωντανεύω τα όνειρά μου μέσα από τις λέξεις των ποιημάτων μου, αφού τα θεωρώ δομικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχής μου.
Βιογραφικό: Η Σοφία Παπαχριστοφίλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Ποιήματά της και δοκίμια για έργα ομότεχνών της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά ’Εμβόλιμον, Η Παρέμβαση, Το Κοράλλι, Ο Σίσυφος και Πνευματική Ζωή.
Συμμετέχει ως κριτής στο Πολιτιστικό Πρόγραμμα: Λογοτεχνικό εργαστήριο της Δ/νσης Β΄ θμιας εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής, με τίτλο «Οι μαθητές γράφουν» και έχει διοργανώσει πολλές φορές το λογοτεχνικό διαγωνισμό στο σχολείο της.
Το «Από φεγγίτη μικρό» είναι το πρώτο της βιβλίο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης τον Ιανουάριο του 2016.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
H Λίνα Βαλετοπούλου στο εργαστήρι του συγγραφέα
23/04/2024, 9:53 μμ -
✩ Ο Βασίλης Κωστάκης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
02/04/2024, 10:31 μμ -
O Μανώλης Σημαντήρας στο εργαστήρι του συγγραφέα
26/03/2024, 10:19 μμ -
Ο Δημήτρης Πέττας στο εργαστήρι του συγγραφέα
19/03/2024, 10:16 μμ -
H Αντωνία Βελισσαράτου στο εργαστήρι του συγγραφέα
13/02/2024, 9:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Καμπιέλο”
Της Ελένης Θ. Π. Λουκά // * Μια γειτονιά στης πόλης τη καρδιά αιώνες τώρα του Καμπιέλου η ζεστασιά η ιστορία του μεγάλη και αρχαία πολιτισμών γεννήματα σπουδαία Στα αθάνατα αρχοντικά μια άνοιξη μυρίζει παλιά η αρχιτεκτονική
Περισσότερα -
Πέντε ποιήματα
Του Δημήτρη Α. Δημητριάδη // * Το μαύρο φως Ήλθε ένα σκοτάδι πνιγηρό αλκοολούχο πληκτροφόρο υπόγειο σκοτάδι το μαύρο φως που κουβαλάμε μέσα μας. Τυραννία δεν άφησαν Αχ αυτοί οι διανοούμενοι οι
Περισσότερα -
Η αληθινή ιστορία των αδερφών Μέλερ από τη Σλοβακία
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // Heather Morris: “Τρεις αδερφές”, σε μετάφραση Λένιας Μαζαράκη από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος [«Θέλω να µου υποσχεθείτε, αλλά και να υποσχεθείτε η µια στην άλλη, πως πάντα θα αλληλοϋποστηρίζεστε· πως ό,τι κι αν
Περισσότερα -
«Τα ξημερώματα ακούω τις ανάσες τους/και κάθε πρωί βλέπω τα όνειρά τους να ζωγραφίζουν»
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χ. Λουκόπουλος // Κατερίνα Ατσόγλου «Συμβολισμοί», εκδ. Βακχικόν Με την Κατερίνα μας συνδέουν νήματα αισθητικής συγγένειας που μας έχουν οδηγήσει σε κοινές δράσεις στο παρελθόν, εύχομαι αντίστοιχα και με υγεία να ξανανταμώσουμε και στο μέλλον.
Περισσότερα -
Ρομαντισμός, πρόσκαιρος και αθάνατος
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα και εντυπώσεις για την ποιητική συλλογή του Ανδρέα Αντωνίου “ANDRO III, Το Πνεύμα του Κόσμου” από τις εκδόσεις Βακχικόν «Η εκδήλωση διέθετε αμφιέσεις όλων των ειδών. Ρομαντικές δεσποσύνες, ιππότες, σκοτεινούς καπουτσίνους με
Περισσότερα -
Μία διαδικτυακή περιπλάνηση στα μαντεία των αρχαίων Ελλήνων -Τι ρωτούσαν, πού τα έστηναν
Τα περίφημα μαντεία των αρχαίων που σε αυτά βάσιζαν τη ζωή τους παρουσιάζονται σε μία ενδιαφέρουσα διαδικτυκή διάλεξη-κουβέντα 2, 9, 16, και 23 Φεβρουαρίου στην Πολιτιστική Διαδικτυακή Πλατφόρμα Rembrandt and the Cat. Ένας δίαυλος είναι τα μαντεία.
Περισσότερα -
Ένοχα μυστικά
Της Ελένης Χωρεάνθη // * Α Ο παράξενος συνεπιβάτης Μπήκε στο τρόλεϊ μ’ έναν αέρα κοσμοπολίτικο. Πανύψηλος, επιβλητικός, απρόσιτος κι απροσπέλαστος. Οχυρωμένος στο ιερατικό του σχήμα, έδινε την εντύπωση ανθρώπου αποφασιστικού που πορεύεται σταθερά προς τον στόχο του κι
Περισσότερα
