Fractal

Δύο ποιήματα: “Η πορτοκαλιά μου” & “Κόρη αόμματη στη βροχή”

Της Σοφίας Αγραπίδη // *

 

f10

 

Η πορτοκαλιά μου

 

Χρόνια η φουντωτή πορτοκαλιά έστεκε,

ζώντας τον παλμό της μέρας.

Των παιδικών μου χρόνων θησαυρός,

έντυνε την άνοιξη μελιτοφόρα νύμφη.

Ανεξίτηλες μνήμες.

Με τ’ αστέρια μιλούσε.

Χρόνια αλησμόνητα.

Ανοιγόκλεινε η πόρτα του χαμόσπιτου.

Κάθε πορτοκάλι τους έστελνε μήνυμα.

Μάνα αγαπημένη.

 

 

 

Κόρη αόμματη στη βροχή.

 

Κανένας ήλιος στη βουβή σκέψη της,

με τα γουργουρητά παιχνιδιάρη γάτου

να χαράζουν την πορεία της βόλτας.

Ιθύμαχος, καθημερινά στον κόσμο.

Κάθε βροχοσταλίδα έδιωχνε το πένθος

που στης αόμματης κόρης την καρδιά,

χρόνια πολλά είχε ριζώσει.

Η δυνατή βροχόπτωση της έφερνε το γέλιο.

Ήταν η μοναδική δροσερή αγκαλιά.

Η μόνη βροχή που έγραφε ιστορίες αγάπης.

 

 

 

* H Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπαξιωματικός του Σ.Ξ.Αποφοίτησε από ΙΔ.ΙΕΚ ως Β.Λογιστή και Πρ. Η/Υ. Ο γραπτός λόγος αποτελεί ένα από τα ενδιαφέροντά της.Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Συμμετέχοντας σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top