Fractal

Δοκίμιο: “Ο Λυκαβηττός εκπέμπει σήμα κινδύνου.”

Της Σοφίας Αγραπίδη // *

 

f1

 

Ο λόφος του Λυκαβηττού αποτελεί μια όαση στο κέντρο της Αθήνας. Το δάσος του, η ξεχωριστή πανίδα και χλωρίδα δίνει μια διαφορετική εικόνα στην καθημερινότητα της πόλης. Την άνοιξη ο βράχος κοκκινίζει από τις παπαρούνες, το φθινόπωρο και το χειμώνα στολίζεται από διάφορα άλλα αγριολούλουδα. Όλο το χρόνο οι κισσοί, οι φασκομηλιές, τα δεντρολίβανα στέλνουν μυρωδάτες ανάσες στις γύρω περιοχές. Τα κοτσύφια και τα αηδόνια συμμετέχουν στους περιπάτους των κατοίκων καθώς οι πολύχρωμες πεταλούδες μας οδηγούν στα μονοπάτια. Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του, με το ιδιαίτερο καμπαναριό γίνεται δημοφιλές σημείο φωτογράφισης όλο το έτος αλλά κυρίως το καλοκαίρι που οι τουρίστες πλημμυρίζουν το λόφο. Το εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του βράχου, αποτελεί ένα από τα σπουδαία πνευματικά καταφύγια, ένα χώρο ξεκούρασης και ψυχικής ανάτασης. Βρίσκεται κυριολεκτικά σε σπηλιά του βράχου και η αυλή του θυμίζει μικρό χωριουδάκι. Επίσης άλλο σημείο του Λυκαβηττού που έχει καταγράψει πρόσωπα, δρώμενα και αναμνήσεις είναι το ανοιχτό θέατρο. Ξεχωριστή είναι η θέα από τον λόφο. Η Ακρόπολη, ο Πειραιάς, το Φάληρο, όλοι οι άλλοι λόφοι της Αθήνας τον κάνει να παραμένει ο πιο αγαπημένος περίπατος για όλους τους κατοίκους του κέντρου. Με λύπη διαπίστωσα πως τον τελευταίο καιρό, η ατμόσφαιρα είναι βεβαρημένη από την ύπαρξη σκουπιδιών που είναι διασκορπισμένα παντού στα μονοπάτια καθώς επίσης και στα σημεία που μπορεί να καθήσει κάποιος για να απολαύσει και να φωτογραφίσει την πόλη. Η πρόσβαση είναι εύκολη. Εκτός της πεζής διαδρομής των κατοίκων από τις γύρω περιοχές, λύση αποτελεί το ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί σχεδόν στην κορυφή του λόφου, το τελεφερίκ που ξεκινά από τις οδούς Αριστίππου και Πλουτάρχου και το αστικό λεωφορείο 060 που κάνει κυκλική διαδρομή από κεντρικές οδούς. Ο αγαπημένος μας λόφος όμως έχει τη δική του εντυπωσιακή ιστορία σύμφωνα με τη μυθολογία. Η θεά Αθηνά επιθυμούσε ο ναός της στην Ακρόπολη να είναι πιο κοντά στον ουρανό. Μια νύχτα που η καταιγίδες τρόμαζαν την πόλη, πήγε στο βουνό Πεντέλη και πήρε έναν πολύ μεγάλο βράχο για να τον τοποθετήσει έτσι ώστε να αυξήσει το ύψος του Ιερού Βράχου. Κατά τη μεταφορά του βράχου την πλησίασαν δυο πουλιά και της είπαν κάποια κακιά είδηση για μια υπόθεση. Έτσι καθώς ταράχτηκε, κάνοντας μια βιαστική κίνηση ο βράχος έπεσε ακριβώς εκεί που είναι ο Λυκαβηττός.

Ο Λυκαβηττός υποφέρει..

Η τουριστική περίοδος σχεδόν άρχισε. Οι τουρίστες που έρχονται στην Αθήνα επισκέπτονται αυτό τον ευλογημένο τόπο. Πως είναι δυνατόν να αποκομίσουν θετικά σχόλια βλέποντας το λόφου του κέντρου της Αθήνας “διανθισμένο” με σκουπίδια. Είναι ευθύνη όλων. Είναι δείγμα ασυνειδησίας να υπάρχουν καλάθια απορριμμάτων κενά και τα απορρίμματα πεταμένα τριγύρω. Ο λόφος είναι γεμάτος από σπασμένα γυαλιά, κουτάκια και μπουκάλια από ποτά. Απαιτείται ο συντονισμός της πολιτείας και του κράτους σε θέμα καθαριότητας αλλά και φύλαξης, γιατί πραγματικά αν συνεχιστεί η κατάσταση των ημερών….από όαση πρασίνου ο λόφος θα μεταμορφωθεί σε τεράστιο κίνδυνο της δημόσιας υγείας.

Ελπίζω σύντομα να βρεθεί λύση!

 

 

 

* H Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπαξιωματικός του Σ.Ξ. Αποφοίτησε από ΙΔ.ΙΕΚ ως Β.Λογιστή και Πρ. Η/Υ.Ο γραπτός λόγος αποτελεί ένα από τα ενδιαφέροντά της. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Άρθρα της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top