Fractal

Ποίηση που αγγίζει τη θεατρική σκηνή

Γράφει η Μαρία Λιάκου //

 

Βαγγέλης Αλεξόπουλος «Σκηνές καθημερινότητας του κόμη Αλέξιου Ντε Λα Βέγα», εκδόσεις «Οδός Πανός» 2019

 

Η νέα αυτή ποιητική συλλογή  με τον τίτλο «Σκηνές καθημερινότητας του κόμη Αλέξιου Ντε Λα Βέγα» Σε μία πράξη και πέντε σκηνές θα έλεγα ότι αποτελεί σπονδυλωτή ποιητική συλλογή που παραπέμπει  και στο θέατρο.

Συχνά η Ποίηση συνομιλεί με το Θέατρο. Είναι γνωστό ότι οι ραψωδοί απήγγειλαν στο κοινό (λυρική ή επική ποίηση) εμπλουτίζοντας τον λόγο τους με λεκτικά στοιχεία αυτοσχεδιασμού και ουσιαστικά έκαναν θέατρο.

Να σας θυμίσω ακόμα ότι το αρχαίο ελληνικό θέατρο αναφέρεται  και ως Δραματική Ποίηση Σαφώς και υπάρχει διακριτός διαχωρισμός ανάμεσά τους αλλά είναι άπειρες  και οι περιπτώσεις που θέατρο και ποίηση συναντήθηκαν και συνομίλησαν δημιουργικά. Στην συλλογή αυτή ξεχωρίζει ο τρόπος που συνομιλούν μεταξύ τους τα ποιήματα. Ο αναγνώστης από την αρχή ως το τέλος ακολουθεί το αόρατο νήμα που τα συνδέει και απολαμβάνει την ενότητα της συνοχής τους.

Η Εισαγωγή λιτή και κρυπτογραφική όπως και όλη η ποιητική συλλογή. Η κρυπτογραφία  ιστορικά χρησιμοποιήθηκε  εξ άλλου για τη μετατροπή της πληροφορίας μηνυμάτων από μια κανονική- κατανοητή μορφή σε έναν «γρίφο», που χωρίς τη γνώση του κρυφού μετασχηματισμού θα παρέμενε ακατανόητος. Έτσι και η Ποίηση του Βαγγέλη Αλεξόπουλου μετασχηματίζεται και έχει σύγχρονο  ποιητικό λόγο πάνω σε μια στέρεα βάση. Τα διαβάσματα του και οι επιρροές του αποτελούν «δάνειο»  δημιουργίας  και ποιητικής έκφρασης.

 

                         Η ζωή μου είναι

                        Μια θάλασσα κλειστή.

                         ……………………………….

–            Ο Βαρβέρης διευθύνει υπέροχα-(σελ 9-10)

–          …………………………………………………………

 

Σπονδυλωτή η μορφή της ποιητικής συλλογής «Σκηνές τυπικής καθημερινότητας»  οι «Σκηνές φυσικής ιστορίας» οι «Αμαρτωλές σκηνές» που όλες περιέχουν από 14 ποιήματα. Θεωρώ ότι είναι επιλογή του ποιητή και όχι σύμπτωση. Πρωτότυπος και ο Επίλογος. Το ΥΓ.. ανοιχτό στον αναγνώστη και δηλώνει πιθανόν και την συνέχεια  του ποιητή  για μελλοντική επικοινωνία με τον αναγνώστη του. Τυπογραφικό λάθος δεν θεωρώ ότι είναι..

 

Βαγγέλης Αλεξόπουλος

 

Η έκδοση είναι φροντισμένη με την Επιμέλεια της Διώνης Δημητριάδου . Ο ποιητής της αφιερώνει και ένα ποίημα.

 

Αi στα γιαπωνέζικα σημαίνει αγάπη

                          Στη Διώνη Δημητριάδου

Αεσύ!

Μαύρο λουλούδι

που γεννήθηκες

από τον σπόρο

που έπεσε μέσα

από το στόμα

παραδείσιου

αποδημητικού πτηνού

για να πεθάνεις

μόνη στην έρημο        (σελ  54)

 

Τι ξεχωρίζει όμως την νέα αυτή ποιητική συλλογή; Η γραφή και η ποιητική ματιά του Βαγγέλη Αλεξόπουλου. Λειτουργεί ως ένα κάτοπτρο ο ίδιος ο Ποιητής που βλέπει το πρόσωπό του στην σύγχρονη εποχή. Γίνεται ο δημιουργός της έκφρασης και της τέχνης του. Κάθε του συλλογή έχει εξέλιξη (θεματική και εκφραστική) και δεν επαναλαμβάνεται. Φαίνεται ότι η προσωπική δεξαμενή του έχει αποθέματα και τα περιμένουμε και στο μέλλον με χαρά.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top