Συμφωνία ή Μνημόνιο;
Από τον Απόστολο Διαμαντή //
Πηγή: tvxs.gr
Το ερώτημα είναι εντελώς ρητορικό. Διότι κάθε συμφωνία εμπεριέχει κάποιες δεσμεύσεις. Κυριολεκτικά μπορείς να το πεις και μνημόνιο. Αλλά το ζήτημα δεν είναι ετυμολογικό, είναι πολιτικό. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη σημερινή συμφωνία και στη συμφωνία που ερχόταν με τον Σαμαρά;
Υπάρχει μια μεγάλη, πολύ μεγάλη διαφορά: το ζήτημα είναι ποιος κάνει την συμφωνία και δευτερευόντως τι περιέχει η συμφωνία. Δηλαδή, πού εντάσσεται πολιτικά αυτή η πρόσκαιρη συμφωνία, αυτός ο συμβιβασμός. Στην πρώτη περίπτωση η συμφωνία θα γινόταν από την κεντροδεξιά, θα εντάσσονταν στο δικό της πολιτικό σχέδιο, στην ριζική μείωση του δημοσίου, στο άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, στην απορρύθμιση της αγοράς, στις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και εν τέλει στην αποκατάσταση της πολιτικής ηγεμονίας της κεντροδεξιάς. Μοχλός θα ήταν η επερχόμενη ρύθμιση του δημοσίου χρέους και η υποχρεωτική για την ευρωζώνη ποσοτική χαλάρωση, που σε δεύτερη φάση θα οδηγούσε σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Το σχέδιο αυτό είχε μόνον θεωρητική βάση. Πρακτικά δεν μπορούσε να εφαρμοστεί. Και ο λόγος που δεν μπορούσε να εφαρμοστεί ήταν πως οι κοινωνικές συνέπειες της βίαιης προσαρμογής ήταν τόσο βαριές, που η αριστερά απέκτησε πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία. Ένα τέτοιο σχέδιο λοιπόν δεν μπορούσε να εφαρμοστεί, διότι δεν είχε τις πολιτικές προϋποθέσεις να εφαρμοστεί. Ο πολιτικός έλεγχος χάθηκε για την κεντροδεξιά. Πέρασε στην αριστερά.
Επομένως, next please. Αυτό τα κατάλαβαν καλά οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης και γι΄αυτό δεν έδωσαν τίποτα στον Σαμαρά. Περίμεναν τον επόμενο. Πλην όμως ο επόμενος είχε τα δικά του πλάνα. Θα εφάρμοζε προφανώς μια συμφωνία που θα βρισκόταν μέσες άκρες μέσα στη λογική της ευρωζώνης, πλην όμως θα επιχειρούσε να την εντάξει σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, αυτό της ενίσχυσης του δημοσίου τομέα, μέσω των ριζικών μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα χρεωκόπησε κυρίως διότι παραδόθηκε σε μια καταστροφική διαπλοκή κράτους και επιχειρηματιών, που περιορίστηκαν στο να ξεκοκαλίζουν τα διάφορα πακέτα σύγκλισης, αποθησαυρίζοντας. Επομένως, απαραίτητη προϋπόθεση εξόδου από την κρίση ήταν η αποκατάσταση ενός δίκου κράτους, ούτε μικρότερου, ούτε περισσότερου. Αυτό θα ήταν το έργο της αριστεράς. Αυτό έγινε κατανοητό. Στο μεταξύ όμως, το πρόγραμμα προσαρμογής έπρεπε να συνεχιστεί. Προφανώς. Απαιτείται εξυγίανση του ασφαλιστικού, ενιαίο μισθολόγιο, περιορισμός της δημόσιας σπατάλης, στροφή προς την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Θα μπορέσει η κυβέρνηση να τυλίξει την συμφωνία, τον συμβιβασμό που έρχεται, με το περιτύλιγμα ενός σχεδίου ανάπτυξης;
Εάν το καταφέρει θα συνεχίσει να έχει την πολιτική ηγεμονία και τα επόμενα χρόνια. Εάν όχι, τότε πιθανόν να βρει μπροστά της μια ανασυγκροτημένη και ανανεωμένη κεντροδεξιά, η οποία θα επιχειρήσει να ανακτήσει την πρωτοβουλία.
Όλα θα κριθούν στους επόμενους μήνες. Πρώτον από την δυνατότητα του Συριζα να καθοδηγήσει αυτό το σύνθετο παιχνίδι και δεύτερον από τη δυνατότητα της κεντροδεξιάς να ανασυγκροτηθεί, με μια νέα, λιγότερο χαιρέκακη και περισσότερο σοβαρή ηγεσία, που θα προτείνει ένα μεσοπρόθεσμο πολιτικό σχέδιο και δεν θα αντιμετωπίζει τον Συριζα ως τη δύναμη του κακού, αλλά απλώς ως έναν συνηθισμένο πολιτικό αντίπαλο.
Ετικέτες: Πολιτική
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
-
Ποίηση: “Διπλή προσπέραση”
30/08/2017, 11:15 πμ -
-
Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ο σπουδαίος διανοητής, κοινωνιολόγος, συγγραφέας και στοχαστής.
11/01/2017, 11:34 πμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Αθλοφόροι: Η ποίηση μιας γενιάς σε πένθος
Της Πωλίνας Γουρδέα // Δημήτρης Ξυδερός «Αθλοφόροι», Εναλλακτικές Εκδόσεις Μια ποιητική συλλογή με τον τίτλο Αθλοφόροι (Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα – 2018) ήρθε στα χέρια μου από έναν εξαιρετικά ταλαντούχο νέο ποιητή. Ο Δημήτρης Ξυδερός υπογράφει τη δεύτερη ποιητική
Περισσότερα -
Διήγημα: “Βουτιά”
Του Γρηγόρη Σακαλή // * Έσυρε τα πόδια του και μπήκε μέσα στο μπαρ. Τράβηξε κατευθείαν στον πάγκο και διάλεξε ένα σκαμπό. Παρήγγειλε το αγαπημένο του ποτό, μπακάρντι με κόλα. Ήταν μόνος, πράγμα συνηθισμένο αφού γινόταν επί χρόνια
Περισσότερα -
Ποίηση: “Άγνωστα σύνορα”
Γράφει ο Άγγελος Ερατεινός // Άγνωστα σύνορα Στον ουρανό νύχτα το γαλάζιο αόρατο άγνωστα σύνορα βάρδιες οι άγγελοι στέλνουν μηνύματα της γης ενύπνια το φως της μέρας να ξεδιαλύνει
Περισσότερα -
“Η γάτα, η Κιμ και το ναυάγιο ” – Διήγημα του Φίλιππου Φιλίππου
Η μαύρη γάτα βρισκόταν στο φορτηγό Olympus, πριν από μένα. Όταν μπαρκάρισα ως μηχανικός στην Τζέντα, την έβλεπα ν’ αλωνίζει στην κουβέρτα και να σκαρφαλώνει στα κατάρτια· ήταν Απρίλιος. Σύντομα διαπίστωσα τη φιλία που την έδενε με το Σπύρο,
Περισσότερα -
«Οπενχάιμερ» και Νέμεσις…
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // Όταν κοιτάς τον καθρέφτη σου και βλέπεις «τον καταστροφέα των κόσμων» δεν χρειάζεσαι εξωτερικούς εχθρούς για να σε κυνηγήσουν. Ο τιμωρός είναι μέσα σου. Η ανορεξία σού φωνάζει: «Απελπίσου και πέθανε». Όπως στο yin-yang,
Περισσότερα -
«Κύριε, αδίκησες τους ποιητές…
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988) Τριάντα χρόνια μετά… …δίνοντάς τους μόνο έναν κόσμο[…]». Ήταν το παράπονό του, σύμφωνα με τα «Φύλλα Ημερολογίου». Βέβαια, είχε και απορίες για τη ζωή, «Ποιός ξέρει τι θα
Περισσότερα -
☆ Γυναικείες κουβέντες | Τι είναι αυτό το “γρομπαλάκι”;
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Όλες γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η αυτοεξέταση των μαστών, όμως τι συμβαίνει, όταν ψηλαφίζουμε «κάτι» στον καρπό, στην μασχάλη, στους λεμφαδένες ή σε κάποιο άλλο σημείο; Εξογκώματα ή κοινώς γρομπαλάκια σε κάποια σημεία
Περισσότερα
