Fractal

Ένα ποίημα: “Σε θέλω κι έρχομαι με τον Απρίλη”

Της Ζωής Δικταίου // *

 

Πίνακας: Σοφία Λασκαρίδου

 

Σε θέλω κι έρχομαι με τον Απρίλη 

 

Ζωές  παράλληλες,
να σε κοιτάζω μόνο, δεν μου φτάνει
φοράς τη σκέψη μου,
θάλασσα γίνεσαι κι εγώ λιμάνι.
Με σώζει η Άνοιξη,
σ’ ένα πλανόδιο παλιό φεγγάρι
τού νου κατάνυξη,
δυο τριαντάφυλλα, σ’ ένα κλωνάρι.

Σε θέλω κι έρχομαι με τον Απρίλη
μέλι μου τάξανε τα δυο σου χείλη.
Ο πρώτος ψίθυρος είσαι στις λέξεις,
για εσένα έζησα, να με πιστέψεις
κι ο τελευταίος, χορός μου γίνεσαι,
δική σου απόψε, αν με προσέξεις.
Στιγμές που ζήσαμε
να τις θυμάμαι μόνο, με πληγώνει
τα  άστρα  σβήσανε,
μα στο μπαλκόνι μου, δεν ξημερώνει.

Σε φέρνει η ανάμνηση,
με την παλίρροια, πάλι στου Ευρίπου
η ώρα εφτάμιση,
σχεδόν στον Έρωτα κι εμείς περίπου.

Σε θέλω κι έρχομαι με τον Απρίλη
μέλι μου τάξανε τα δυο σου χείλη.
Ο πρώτος ψίθυρος είσαι στις λέξεις,
για εσένα έζησα, να με πιστέψεις
κι ο τελευταίος, χορός μου γίνεσαι
δική σου απόψε, αν με προσέξεις.
Εσένα γύρεψα,
σκιά που γλίστρησες μες το σκοτάδι
το φως παγίδεψα
στην πρώτη εικόνα σου, με ένα χάδι.
Γελιέται ο θάνατος,
οι ώρες μέθυσαν, μια λέξη αξίζει,
θα μείνει αθάνατος,
ο μέγας Έρωτας, το Φως να ορίζει.

 

 

Αύριο, εν ονόματι της Αγάπης

Ζωή Δικταίου

Κέρκυρα Απρίλης 2013

 

 

 

* H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, στον παραμυθένιο τόπο της Δίκτης, της Σελένας. Το Τζερμιάδο είναι το χωριό της. Εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Το σύμπαν, είχε άλλα σχέδια ανοίγοντας  την πόρτα στην Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει στην Κέρκυρα. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει πάντα με σεβασμό την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα και δικαιώνεται ταπεινά στη σιωπή, χωρίς θόρυβο, στο καθαρό βλέμμα και στο δάκρυ. Εργάζεται από το 1984 στις Επαγγελματικές Σχολές του Υπουργείου Τουρισμού. Συμμετείχε στη νεότητα της, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και είναι αλήθεια, έλαβε αρκετές διακρίσεις. Το πρώτο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έψιλον, αφορά στην παιδική λογοτεχνία και έχει τίτλο « Ιστορίες για φεγγάρια ». Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί με το Γιάννη Νικολάου και το Νίκο Ανδρουλάκη. Το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Φίλντισι, είναι μυθιστόρημα και τιτλοφορείται «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο». Πιστεύει στην αγάπη.  Τη γοητεύουν όλα τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης όπως και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top