Ποίηση: “Σε αφύλακτες διαβάσεις”
Της Ζωής Δικταίου // *
Έργο του ζωγράφου Ρουσσέτου Παναγιωτάκη
Χαϊδεύω νύχτα
τη σιωπή του φεγγαριού
κουράστηκε η ψυχή
απ’ τις αναμνήσεις
έρημοι οι δρόμοι
του μικρού καλοκαιριού
μα είναι γραμμένο,
κάποια μέρα, θα γυρίσεις.
Η πρώτη αλήθεια
είναι στα φύλλα της καρδιάς
και άλλο φως, απ’ των ματιών σου
εκεί δεν φτάνει,
ξάρτια της μνήμης
λιτανεία μιας βραδιάς
το σ’ αγαπώ σου
που βουλιάζει στο λιμάνι.
Κρέμονται οι λέξεις
μα τα χείλη δεν ανοίγουν
βαριά σκοτάδια και καπνοί
πάντα με πνίγουν
στα μονοπάτια τ’ ουρανού,
μάτια σμαράγδια
μα εδώ ξοδεύεται
η ζωή σε άδεια βράδια.
Κρυφές, θαλασσινές σπηλιές
της φαντασίας
πράσινες φλόγες
σε πελάγη νοσταλγίας
χάνεται ο Έρωτας
σε αφύλακτες διαβάσεις
να βρεις το χρόνο
να προλάβεις να με φτάσεις.
Η πρώτη αλήθεια
είναι στα φύλλα της καρδιάς
και άλλο φως, απ’ των ματιών σου
εκεί δεν φτάνει,
ξάρτια της μνήμης
λιτανεία μιας βραδιάς
το σ’ αγαπώ σου
που βουλιάζει στο λιμάνι.
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
*H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε στην Κρήτη. Οι ρίζες της είναι στο Οροπέδιο Λασιθίου. Στο Τζερμιάδο μεγάλωσε, εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Την κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα. Μένει σταθερά αφοσιωμένη στην οικογένεια. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα, για να δικαιωθεί ταπεινά στη σιωπή και αθόρυβα στο καθαρό βλέμμα θυμίζοντας την αλμύρα, την πιο αρχαία γεύση ζωής στο δάκρυ. Πιστεύει στην αγάπη. Συνηθίζει να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει. Την γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Η Αγάπη αντέχει το ρίσκο στ’ ανοικτά και τινάζει το χνούδι της λήθης στη βροχή. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη, για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι. Την πολεμούν οι λέξεις. Γίνονται όχημα μαγείας, γι’ αυτό και δεν αναρωτιέται πια «γιατί γράφω;» Όπως αναπνέει, μιλάει, ονειρεύεται, συμφιλιώνεται με τη ζωή και τον θάνατο μαγικά, έτσι και η ανάγκη της να γράφει. Ακουμπά στο παρελθόν, όμως η λέξη που την καθορίζει είναι το «Αύριο…»
Βιβλία: «Μια κούρσα για τη Χαριγένεια», εκδόσεις Φίλντισι, «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο», εκδόσεις Φίλντισι, «Ιστορίες για φεγγάρια», εκδόσεις Έψιλον.
Δισκογραφική συνεργασία με Γιάννη Νικολάου και Νίκο Ανδρουλάκη.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Χρόνος, νερό που φεύγει από τη χούφτα μας…
Του Νίκου Τσούλια // Μαθημένοι χρόνια και χρόνια πολλά από τη λειτουργία της θεσμικής μας εκπαίδευσης αλλά και από την συνολική λειτουργία της κοινωνίας μας να κινούμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε στον κόσμο του «συγκεκριμένου» και του χειροπιαστού,
Περισσότερα -
Συνειδησιακή σύγκρουση και μικροαστισμός στο μυθιστόρημα “Ας σηκώσουμε ψηλά την ασπιδίστρα” του Τζορτζ Όργουελ
Γράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου // Τζόρτζ Όργουελ «Ας σηκώσουμε ψηλά την ασπιδίστρα» εκ Μετάφραση: Δημήτρης Καρακίτσος, εκδ. Αίολος Ο Τζόρτζ Όργουελ είναι γνωστός στο αναγνωστικό κοινό κυρίως για τα έργα του Η φάρμα των ζώων και
Περισσότερα -
Ένα παραμύθι προσγειωμένο στη σύγχρονη πραγματικότητα
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Μάκης Τσίτας: “Η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία”, Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μεταίχμιο Ο Μάκης Τσίτας ως συγγραφέας, ασχολείται με όλα τα είδη του γραπτού λόγου, μυθιστόρημα, διήγημα, θεατρικά μονόπρακτα, στίχους τραγουδιών. Ωστόσο, εντυπωσιακή και αδιάκοπη
Περισσότερα -
Τα πάθη, τα λάθη κι οι ψευδαισθήσεις των ανθρώπων
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // “Ο Δόκτωρ Ψ και οι ασθενείς του”, του Σωτήρη Παστάκα, εκδόσεις Μελάνι. Εξήντα πέντε και μία ιστορίες «Ένας ψυχίατρος που αποφεύγει την παρέα των συναδέλφων του (τους οποίους ωστόσο παρατηρεί αμείλικτα και καταγράφει
Περισσότερα -
✔ Βιβλία για εφήβους: Εδώ σας θέλω!
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Εφηβεία είναι η ηλικία που τα παιδιά σταματούν να κάνουν ερωτήσεις επειδή ξέρουν όλες τις απαντήσεις» [Ανώνυμος] Ωστόσο, βουνό το δίκιο του: «Η εφηβεία μοιάζει σαν ένα τούνελ, όπου μπαίνει ο έφηβος και
Περισσότερα -
«Δεν Ξεχνώ», Αγαπώ την Κύπρο, Αγωνίζομαι για την ελευθερία
Του Νίκου Τσούλια // Σαράντα τέσσερα χρόνια κατοχής τουρκικού στρατού στη Βόρεια Κύπρο και τίποτα δεν φαίνεται θετικό και αισιόδοξο για το μέλλον της ελευθερίας του μοναδικού κράτους της Ευρώπης που βιώνει τη βαρβαρότητα του πολέμου στη σύγχρονη
Περισσότερα -
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΑ: Όταν η υπερκατανάλωση «εξανεμίζει» τον έρωτα
Γράφει η Γεωργία Χάρδα // * Έλσα Τριολέ: «Τριαντάφυλλα Επί Πιστώσει», Μετάφραση: Κατερίνα Γούλα, Εκδόσεις Gutenberg Όπως αναφέρει η συγγραφέας στον πρόλογο της «υπάρχουν όνειρα που παίρνουν το χρώμα του περιβάλλοντός τους, ένας ολόκληρος κόσμος υγιεινής
Περισσότερα
