Ο κόσμος μας όταν ο Κόσμος καταρρέει
Γράφει η Τέσυ Μπάιλα //
Σάρα Κοέν Σκάλι: «ΜΑΞ», μετάφραση: Άννα Κοντολέων, Εκδόσεις Πατάκης, σελ 488.
Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για την κτηνωδία του ναζιστικού προγράμματος «Λέμπενσμπορν» το οποίο θεσπίστηκε από τον Χίμλερ, για να διασφαλίσει την παραγωγή παιδιών που θα διέθεταν τα χαρακτηριστικά της αρίας φυλής, είναι το μυθιστόρημα «Μαξ» της Σάρας Κοέν Σκάλι που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκης.
Βαυαρία 1936. Ο Μαξ, είναι ένα έμβρυο που ετοιμάζεται να γεννηθεί και μοναδική του επιθυμία είναι να γεννηθεί την ημέρα των γενεθλίων του Χίτλερ. Ένα παιδί που θα μεγαλώσει χωρίς τη γονική αγάπη, αφού αμέσως μετά τη γέννησή του θα απομακρυνθεί από τη μητέρα του, θα ονομαστεί Κάνραντ και θα μεγαλώσει σύμφωνα με τα πρότυπα της ναζιστικής Γερμανίας.
Το βιβλίο αυτό είναι η καταγραφή μιας εφιαλτικής πραγματικότητας σύμφωνα με την οποία γυναίκες οι οποίες είχαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, έτσι ώστε τα παιδιά που θα έφερναν στον κόσμο να είναι παιδιά της συγκεκριμένης φυλής, επιλέγονταν για να γονιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Τα παιδιά που προέκυπταν ήταν παιδιά κατασκευασμένα από την αναπαραγωγική ναζιστική μηχανή του Γ΄ Ράιχ.
Ανάμεσά στα παιδιά αυτά και ο Μαξ. Τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής του θα μεγαλώσει με στρατιωτική κατήχηση και ναζιστική γαλούχηση. Ο φίλος που θα γνωρίσει ο Λούκας θα είναι μια μεγάλη ανατροπή στη ζωή του καθώς είναι ένα Εβραίος τα χαρακτηριστικά του οποίου όμως ταιριάζουν στην αρία φυλή.
Η συγγραφέας στήνει ένα οργουελικό σκηνικό σε μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και χαρακτήρες. Σε όλη την αναγνωστική διαδικασία ο αναγνώστης παλεύει με τη βία και το ρατσισμό, με τη φρικωδία των ναζιστικών ιδεωδών, με την απόγνωση να παρακολουθεί τη διήγηση από τον ίδιο τον Μαξ, ένα παιδί, μέρος μιας καλοστημένης μηχανής παραγωγής εφιαλτών.
Ο κόσμος του Μαξ θα καταρρεύσει όταν θα χαθεί το ράιχ και μαζί με αυτό όλα όσα είχε μάθει. Στρατιές παιδιών μένουν ξαφνικά ορφανά και μόνα και εκείνος είναι ένα από αυτά. Όταν θα τον μαζέψει η UNRRA ο Μαξ θα ανακαλύψει μια άγνωστη σε αυτόν ελευθερία και θα δει μια πλευρά του κόσμου, την οποία αγνοούσε και δύσκολα μπορεί να την αποδεχτεί. Όλα όσα μπορεί να αναγνωρίσει από τον κόσμο που ήξερε δεν υπάρχουν πια και ο φόβος γεμίζει την ψυχή του.
Πώς μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος αποκομμένος από οτιδήποτε οικείο σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά; Πώς θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στη μοναξιά που τον καταδίκασε η ζωή από τη στιγμή της σύλληψής του; Η πλύση εγκεφάλου που από την πρώτη του ανάσα τον είχαν υποβάλλει θα τον αφήσει να δει καθαρά τώρα πια τα δεδομένα της φριχτής του ζωής;
Το βιβλίο είναι η κατάθεση μιας μαρτυρίας για μια μελανή σελίδα της Ιστορίας. Αιχμηρό, σοκαριστικό, ανατρεπτικό. Η μετάφραση της Άννας Κοντολέων, δίνει μια αξιοσημείωτη δυναμική στο κείμενο και κάνει το ανάγνωσμα ένα συμπαγές και στρωτό ανάγνωσμα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Μουσική συνάντηση με τους Disconnected
Γράφει ο Γιώργος Σπυράκης // * Αναζητώντας διάφορα μουσικά δρώμενα και νέα ακούσματα στην ευρύτερη μουσική σκηνή, σταμάτησα στους ήχους των Disconnected. Αγγλόφωνος στίχος, ιδιαίτερα rifs, άποψη στον ήχο και στιχάκια που ξυπνούσαν μέσα μου διάφορα. Κάπου ανάμεσα στο
Περισσότερα -
Αφήγημα: “Ταξιδεύοντας με πλοία που δεν υπάρχουν πια…”
Της Μαίρης Βαβουράκη // Ταξιδεύοντας με πλοία που δεν υπάρχουν πια… Κάτι τέτοιες νύχτες, που ο άνεμος λυσσομανάει έξω από τα σπίτια και χτυπάει πόρτες και βαράει πατζούρια και ρίχνει γλάστρες, δύο κυρίες έρχονται στο
Περισσότερα -
Στήβεν Χώκιν – 1965
Στήβεν Χώκιν: “Ευφυΐα είναι η ικανότητα προσαρμογής στην αλλαγή.” Στη φωτό ο Βρετανός φυσικός μαζί με τη σύζυγό Jane Wilde,1965 ————
Περισσότερα -
Διήγημα: «Reproduction»
Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου // Reproduction « Καλημέρα κυρ- Χρήστο. Κρύο σήμερα ε; Έλεγα ότι σήμερα ίσως και να μην άνοιγες το Μουσείο». « Έτσι όπως τα λες. Μα είμαι υπάλληλος και η δουλειά μου αυτή είναι, με
Περισσότερα -
✔ Σέχαν Καρουνατίλακα: «Δεν θέλω να γίνω διάσημος, θέλω να γίνει γνωστό το βιβλίο»
Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα // * «Πριν το βραβείο δεν θεωρούσα τον εαυτό μου συγγραφέα. Πλέον «Τα εφτά φεγγάρια του Μάαλι Αλμέιντα» έχουν κυκλοφορήσει σε 32 γλώσσες. Πρέπει να είσαι ευγνώμων δεν πρέπει να παραπονιέσαι γιατί ακόμη κι αν το κάνεις κανένας δεν θα σε
Περισσότερα -
Στείλε μου κάτι από τη Βολιβία – “Σημαίες”
Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // * Διασχίζοντας την απέραντη έρημο αλατιού στη Βολιβία, τη salar de Uyuni, συναντάς όμορφα και μερικές φορές αναπάντεχα θεάματα…ένα ερημωμένο ξενοδοχείο χτισμένο εξ’ ολοκλήρου από αλάτι, ένα μνημείο αφιερωμένο στο Ράλι Ντακάρ, φυσικά
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Τα χρόνια”
Της Ελένης Τριβέλλα // Τα χρόνια Τριγύριζαν σε δρόμους, σε στενά, σε μονοπάτια μονής κατεύθυνσης, τα χρόνια. Άλλες φορές πήγαιναν αντίθετα, με φόρα, ίσια, μπροστά, στο κόκκινο απαγορευτικό με την λευκή παύλα. Κι άλλες, στις μεγάλες λεωφόρους,
Περισσότερα
