Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Σαν τον σπουργίτη”
23/08/2017, 10:58 πμ

Ποίηση: “Σαν τον σπουργίτη”

Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *

 

 

 

 

Σαν τον σπουργίτη

 

Σαν τον σπουργίτη

Πετούσες

Κοντά μου για ένα ψίχουλο,

το λίγο που ποθούσες.

 

κι έμεινες εκεί,

μακριά μου πάντως,

μπουκιάς μικρής στιγμή

ασήμαντου συμβάντος,

εικόνα μου που θάμπωσε.

 

Και ο καιρός μεγάλωνε

Κορμί στο πέταγμα σου

Με χάιδευε ο αέρας του

Ο πόθος για τ’ άγγιγμα σου.

 

Ώσπου

Μεγάλωσε ο σπουργίτης κάποτε,

πως να πετά δεν έπαψε

μα ο αέρας που κουβάλαγε

τις μνήμες του που έζεψε

τον βάρυνε και τα φτερά χαμήλωσε.

 

Χαμένη νιότη που’ φυγες

Χαμένη που επήγες

Τώρα κοιτώ τον ουρανό

Τις ελπίδες μου τις λίγες

Μην και σε ξαναδώ

Μην και με φτερούγες ψεύτικες

Κάμω πως ξανά πετώ.

σαν τότε, που τότε έμεινε.

 

 

* Έργα του:

  • ΟΔΟΙΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2015)
  • Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (εκδ. Δωδώνη, 2015)
  • 190 & 1 ΧΑΊΚΟΥ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016)
  • ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ (εκδ. Γαβριηλίδης, 2017)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top