Τρία ποιήματα: “Σαν σε σκέφτομαι, ψηλώνω” | “Για μια μετανιωμένη Άνοιξη” | “Ένα γρατζουνισμένο πτώμα”
Της Μαίρης Πέστροβα //
Σαν σε σκέφτομαι, ψηλώνω
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Κάθε βράδυ
σου γράφω κι ένα γράμμα
όχι απ’ αυτά της αλφαβήτου,
τα μοναχούλια,
αλλά τα άλλα
τα πολλά
της άλλης μοναξιάς
θα στα ταχυδρομήσω όλα μαζί
θα τα βρεις κάτω από την πόρτα σου
σε έναν; δύο; τρεις αιώνες;
γιατί αιώνες φαντάζουν οι μέρες μακριά σου
ως την αυγή
θα ‘χω ψηλώσει κι άλλο
το κεφάλι μου θα φτάσει ψηλά ψηλά στον ουρανό
από κει θα σε βλέπω
να στρώνεις το τραπέζι
να ποτίζεις τα λουλούδια
να κεντάς
και να γελάς
καθώς θα σου χαμογελώ απ’ το παράθυρο
μα πώς ήρθες μέχρι εδώ
θα με ρωτάς
κι εγώ θα σου απαντώ
μα είναι τόσο εύκολο για μένα
να σε σκέφτομαι και να ψηλώνω.
Για μια μετανιωμένη Άνοιξη
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Περίπατος προσωπικών καταστάσεων
καλύτερα μπορείς να πεις
ξεκαθαρίσματος λογαριασμών
εθεάθη κλέφτης στιγμών, προσοχή!
αναφέρει το αστυνομικό δελτίο
μαχαίρια κοφτερά στις τσέπες μου
αλωνίζουν πέρα δώθε
τρομάζουν κάποιους στίχους
ανακατεμένους με τρίμματα αντίδωρου
από το συναπάντημα της κυριακάτικης απόγνωσης.
Με πέλματα γυμνά
αφουγκράζομαι την σκέψη σου
αμμώδη και κίτρινη
κι αυτός ο δαιμονισμένος σκύλος μέσα μου
ήλθε αντιμέτωπος
με όλα τα πρέπει του κόσμου.
Λυσσάει σαν σκέφτεται το ατέρμονο της παλλόμενης αθλιότητας
σαν αλκοολικός που του στερούν την ουτοπία του.
Ναι,
αυτός ο κόσμος
δεν είναι για μένα.
Ανέχομαι τερατογενείς καταστάσεις
ζω μιαρές συμβατικές στιγμές,
και εξολοθρεύω την αμυγδαλιά μου
προτού ανθίσει.
Η Άνοιξη αν δεν έλθει φέτος
είναι που θα ‘χει μετανιώσει
για την ευθύνη όλων των δαιμονισμένων σκύλων
που μένουν άπραγοι.
Ένα γρατζουνισμένο πτώμα.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Σήμερα
ξύπνησα νωρίς
με δάχτυλα γρατζουνισμένα
φαίνεται όλο το βράδυ έσκαβα
γιατί το πρωί
όλα ήταν τριγύρω μου όπως παλιά
λουλούδια, δέντρα και σπαρτά
χώμα παντού
και γέλια παιδικά
αυλές και γλάστρες κόκκινες
και ο σκύλος στην άκρη να κοιτά
ναι, αυτό είναι
όλο το βράδυ σε ξέθαβα
όμως το γρατζουνισμένο πτώμα
ήμουν εγώ.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ρομαντισμός, πρόσκαιρος και αθάνατος
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα και εντυπώσεις για την ποιητική συλλογή του Ανδρέα Αντωνίου “ANDRO III, Το Πνεύμα του Κόσμου” από τις εκδόσεις Βακχικόν «Η εκδήλωση διέθετε αμφιέσεις όλων των ειδών. Ρομαντικές δεσποσύνες, ιππότες, σκοτεινούς καπουτσίνους με
Περισσότερα -
✔ Δημήτρης Βαρβαρήγος: «Το διάβασμα κάνει καλό. Ανοίγει το πνεύμα. Σβήνει προκαταλήψεις»
Συνέντευξη στη Στέβη Κουβάρη Μπουζιάνη // -Τι είναι για σένα η συγγραφή; Πώς συνδέθηκες και πότε με τη συγγραφή; Τα όμορφα πράγματα συμβαίνουν αθόρυβα. Μεγάλωνα κι ένιωθα να με τραβούν οι τέχνες. Το αλλιώτικο και διαφορετικό
Περισσότερα -
✓ Νίκος Χρυσός: «Κάθε βιβλίο δεν περικλείει απλώς μια ιστορία, αλλά έναν κόσμο κι ένας κόσμος δεν χωρά σε μια φράση ή σε δυο»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Κάθε βιβλίο είναι μια νέα περιπέτεια, αμφισβητεί τις πεποιθήσεις και τις βεβαιότητες στις οποίες με οδήγησε το προηγούμενο. Κατά τη διάρκεια της σύνθεσής του δεν έχω παρά μόνο ερωτήματα και απορίες. Γράφοντας
Περισσότερα -
Elisa Biagini: “Διάλογος με τον Τσέλαν”
Μετάφραση- επιμέλεια: Βιβή Λάζου // Πριν από μερικά χρόνια είχαμε γνωρίσει στο ελληνικό κοινό την ποίηση της Elisa Biagini (Φλωρεντία, 1970) επισημαίνοντας τον κυρίαρχο ρόλο του σώματος σ’ αυτή. Το σώμα ως μέσο και έδρα της σχέσης με
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: “Το αύριο είναι σήμερα”
Του Μιχάλη Φακίνου // * Φόρεσε τα παπούτσια που μόλις είχε ανασύρει από τον ξέχειλο κάδο των σκουπιδιών. Ολοκαίνουργια, δέρμα κροκοδιλέ, του έρχονταν κουτί, μα ποιος πετάει στα σκουπίδια τέτοια πατούμενα, αφόρετα, γυαλιστερά; Ένιωσε σαν να φόραγε στα
Περισσότερα -
13 Φεβρουαρίου – Ρίχαρντ Βάγκνερ
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, που πέθανε σαν σήμερα το 1883 στη Βενετία της Ιταλίας ήταν πρωτοποριακός Γερμανός ρομαντικός συνθέτης, ποιητής και μουσικολόγος του 19ου αιώνα. Διακρίθηκε κυρίως για τις όπερες που έγραψε, «μουσικά δράματα»,
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Αδυναμία” & “Χειμωνιά διαρκείας”
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΑΔΥΝΑΜΙΑ Στα χειμαδιά η σκέψη μου Να μη μου κακοπάθει Κι ύστερα θέλω ανάλυση Για τα δικά μου πάθη Γυρνώ στα πεζοδρόμια Περνάω τις κουβέρτες Στα καπηλειά αναλώνομαι Σε
Περισσότερα
