Fractal

Ποίηση: “Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις”

Της Ζωής Δικταίου // *

 

Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις

“ Μνήμες ” Λάδι σε μουσαμά 50χ100 εκ. Σπύρος Τρούσας

 

 

Και η σκιά,
ένας άλλος τρόπος γραφής.
Με την αφή και την όραση μόνο,
να σε ανακαλύψω, στα χρώματα της νύχτας
σκοτεινή η ψυχή, μέχρι χτες.
Τώρα διάφανη, καθώς η πρόθεση ξεφτίζει
και η ψευδαίσθηση ατό το φως,
οδηγεί στην άβυσσο.
Βουλιάζει η νοσταλγία στα μάτια που λείπουν.
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε.
Τότε, τα πουλιά ζωγράφιζαν το ηλιοβασίλεμα
με τα φτερά τους βουτηγμένα στα νερά της λίμνης.

Στα παράθυρα κοίτα,
η αξίωση της αγάπης
εκεί που, ο φόβος γίνεται εξορία
εκεί που, προχωρά ο πόθος,
πάντα μπροστά.
Εκεί οι φωνές ,
αυτές σε κράτησαν
στα χρόνια που πέρασαν,
στα μάτια που φίλησες,
σ’ ένα γυάλινο κόσμο.
Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις.
Πώς να κρυφτείς από τον Έρωτα…

Ήθελες να παρατείνεις τη μέρα, κάποτε,
μα εδώ που έφτασες, το ξέρεις, είναι το τέλος του δρόμου,
εδώ, μια λύπη έχει μετοικήσει.

Σε πανσέληνη νύχτα, λένε,
πέφτουν περισσότερο, τα φύλλα του φθινοπώρου.
Χαίρεται ο άνεμος, την ύστατη διαμαρτύρηση
στα ερείπια του φάρου, κι η ραγισματιά της πέτρας
μ’ ένα κυκλάμινο ελέησε
τα σπασμένα αγάλματα,
πριν ο κατακλυσμός μεταλάβει τους κέδρους,
λίγο πριν στενέψει κι άλλο ο πελαγίσιος ορίζοντας,
πριν οι αμέθυστοι της ψυχής
γράψουν κι άλλες πληγωμένες λέξεις…

Στις ώχρες κεντώ τη μορφή σου
και τον καιρό της απουσίας…

Σημάδι η άρνηση,
πριν άθικτους και απομονωμένους
μας γελάσει ο χρόνος.

 

 

Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα , Αύγουστος 2016

 

 

 

* H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, στον παραμυθένιο τόπο της Δίκτης, της Σελένας. Το Τζερμιάδο είναι το χωριό της. Εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Το σύμπαν, είχε άλλα σχέδια ανοίγοντας  την πόρτα στην Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει στην Κέρκυρα. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει πάντα με σεβασμό την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα και δικαιώνεται ταπεινά στη σιωπή, χωρίς θόρυβο, στο καθαρό βλέμμα και στο δάκρυ. Εργάζεται από το 1984 στις Επαγγελματικές Σχολές του Υπουργείου Τουρισμού. Συμμετείχε στη νεότητα της, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και είναι αλήθεια, έλαβε αρκετές διακρίσεις. Το πρώτο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έψιλον, αφορά στην παιδική λογοτεχνία και έχει τίτλο « Ιστορίες για φεγγάρια ». Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί με το Γιάννη Νικολάου και το Νίκο Ανδρουλάκη. Το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Φίλντισι, είναι μυθιστόρημα και τιτλοφορείται «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο». Πιστεύει στην αγάπη.  Τη γοητεύουν όλα τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης όπως και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top