Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Μονόλογος ενός άθλιου ρόλου”
07/09/2016, 10:52 πμ

Ποίηση: “Μονόλογος ενός άθλιου ρόλου”

 Της Ρούλας Τριανταφύλλου // *

 

 

f17

 

Μήνας Σεπτέμβρης

Το μεγάλο ρολόι στον τοίχο δείχνει 5:48’.

Πέρα στον ορίζοντα πύρινες καμπύλες

διαγράφουν τα βουνά

Σε λίγο θα ξημερώσει

Το λευκό σπίτι θα λουστεί και πάλι στο φως,

στα χρώματα του ήλιου

Εκείνη θ’ αφήσει κλειστά τα παράθυρα

Κανένας ήλιος δεν θα ζεστάνει τα τραύματα της νύχτας

Κανένας δεν θα επουλώσει τις πληγές

Έτσι κι αλλιώς, ψηλά στον ουρανό σύννεφα ταξιδευτές

με πέπλα θα τον καλύψουν -σαν έναν παράνομο εραστή

Μπροστά στον καθρέφτη χαμογελά,

χορεύει, ξεγελά τον εαυτό της χρόνια

Κατά γράμμα τηρεί σενάριο άθλιου έργου,

που εκείνος σκηνοθέτησε

Ένας μονόλογος και βουβοί λυγμοί διαπερνούν τους τοίχους

Σήμερα θα συντρίψει τα είδωλα,

τον καθρέφτη,

το πρόσωπο δανεισμένο από τ’ αγάλματα

 

Στις ευθείες γωνίες σπάζουν τα συναισθήματα φτερά πεταλούδας

Τέρμα στη διαδρομή της αιώνιας αναμονής

Μήνας Σεπτέμβρης

Το μεγάλο ρολόι στον τοίχο δείχνει 5:48’.

Δεν την νοιάζει πια η θέση του ήλιου

Σε λίγο θα νυχτώσει

Μαζί με τη νύχτα θα ’ρθει κι ο θάνατος,

φορώντας τη μάσκα σκηνοθέτη ενός άθλιου έργου.

 

 

Ρούλα Τριανταφύλλου

Από την ποιητική συλλογή, Πληγές που θρέψαμε, Διάνυσμα, 2015

 

* Ποιήματα και αφηγήματά της  Ρούλας Τριανταφύλλου έχουν δημοσιευτεί σε Λογοτεχνικά περιοδικά κ.α. Το 2014 έλαβε το Γ’ Βραβείο με το ποίημα: «Αυλαία», Σικελιανά 2014. Ποιητικές συλλογές: «Ματιές της ζωής από το κέντρο του Αιγαίου» «Πληγές που θρέψαμε» Εκδόσεις Διάνυσμα

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top